Goed van de premier om een ​​samenvatting van het ministerie van Energie af te wijzen waarin wordt gevraagd naar een stijging van de benzineprijzen van Rs11 per liter "in het algemeen belang". Maar wat moet het publiek precies van deze beslissing vinden? Het is zeker niet zo dat de premier de benzineprijzen nooit zal laten stijgen "in het algemeen belang"; niet wanneer er weinig is dat erop wijst dat de stormloop op Brent-olie snel zal afnemen. En als de last niet op de mensen wordt afgewenteld, zal ze moeten worden gedragen door de regering, die de overheidsfinanciën onder druk zal zetten en het tekort zal doen opzwellen, dat uiteindelijk door de mensen zal moeten worden gefinancierd, vooral zolang het IMF-programma duurt . Dus wat wordt er uiteindelijk met dit alles bereikt en in wiens belang?

Er valt ook iets te zeggen over een beleidsbeslissing, hoe tijdelijk ook, die volledig indruist tegen de vereisten van het IMF, juist nu de regering alles in het werk stelt om tegemoet te komen aan de eisen van kredietverstrekkers, zelfs die welke helemaal niet "in het algemeen belang" zijn. verbeelding. Dat roept de zeer voor de hand liggende vragen op van wie het ei op het gezicht zal hebben als het Fonds nee zegt en de premier zijn afwijzing, om zo te zeggen, moet intrekken?

Hoogstwaarschijnlijk werd de reactie van de premier geholpen, zo niet getriggerd, door de inflatie van januari van 13 procent op jaarbasis, de hoogste in twee jaar. Maar als het werd gedaan om slechte pers op een zeer gevoelig moment te voorkomen, dan was het meer om de belangen van de regering te beschermen dan die van het volk. Het minste wat de overheid kan doen, is zorgen voor meer transparantie in de omgang met die aspecten van de economie die een directe impact hebben op de gewone man. Op die manier worden ze in ieder geval de onzekerheid bespaard die gepaard gaat met het keer falen van de regerende partij om haar beloften na te komen.

Op dit moment verwacht niemand dat de olie binnenkort zal dalen. Dat de premier zou willen ingrijpen en de economie zou willen beschermen tegen plotselinge prijsschokken, of dat nu voor hemzelf of voor iemand anders is, is zowel natuurlijk als gewaardeerd. Maar aangezien goede bedoelingen weinig opleveren in termen van politieke kilometers en bijna niets voor mensen die moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, zou een veel betere manier om hiermee om te gaan zijn om te vertellen hoe het is, vooral hoeveel mensen hun broekriem moeten aanhalen . Het presenteren van een rooskleurig beeld betekent niet dat ze het toch niet hoeven te doen. Maar op deze manier zullen er geen valse hoop en beloften meer zijn. *

bbabo.Net