Als een collega vraagt ​​of je gestrest bent, zullen velen van ons antwoorden: "Nee, dat ben ik niet." We reageren snel, alsof stress een teken van zwakte of mislukking is in plaats van een natuurlijke reactie op uitdagende omstandigheden.

Wat is uw antwoord op deze vragen: Heeft u moeite met slapen? Heeft u 's ochtends sterke koffie nodig om u op gang te helpen en 's avonds wijn om tot rust te komen? Knarst u 's nachts met uw tanden? Eet je meer dan normaal? Vind je het moeilijk om je te concentreren?

Als je op een of meer van deze vragen ja hebt geantwoord, kun je gestrest raken - en dat is geen schande. We zitten in het derde jaar van de coronaviruspandemie en velen van ons zijn gestrest. Voor velen van ons heeft het lang geduurd, een langzame slijtage van onze fysieke en mentale gezondheid.

Niet alle stress is slecht. Er is goede stress, het soort dat ons waarschuwt voor een uitdaging die voor ons ligt en ervoor zorgt dat we er iets aan doen; kortdurende stress, die ons aanzet om te reageren op een onmiddellijke situatie; en dan is er giftige stress, het soort stress dat we krijgen als we geen controle hebben over een bedreigende situatie.

Dr. Quratulain Zaidi, een geregistreerd klinisch psycholoog in Hong Kong, noemt giftige stress de "stille pandemie" van het Covid-19-tijdperk.

"Veel mensen zijn gestrest omdat de dingen zo onzeker zijn, de wereld en het landschap om ons heen voortdurend veranderen. Het is langdurige onzekerheid, een langdurig gevoel van verlies", zegt Zaidi.

Deze langdurige onzekerheid zorgt voor verhoogde angst; ons overlevingsbrein houdt constant onze omgeving in de gaten en beoordeelt wat wel en niet veilig is.

"We zijn vastbesloten om bedreigingen te overschatten en uw vermogen om ze aan te pakken te onderschatten - allemaal in de naam van overleven. Wanneer zekerheid in twijfel wordt getrokken, is uw stressreactie in overdrive, gaat onmiddellijk in een vecht-of-vluchtreactie, om actie te ondernemen en je in veiligheid brengen', zegt Zaidi.

Het moedige is om niet door te gaan als een dappere kleine soldaat, maar aandacht te schenken aan de waarschuwingssignalen die ons lichaam ons geeft voordat het probleem zich manifesteert in iets veel ernstigers.

"Als je kijkt naar de biochemie en biologie van stress, beïnvloedt het elk afzonderlijk orgaan, het is cumulatief", zegt Zaidi. Daarom schat medisch onderzoek dat maar liefst 90 procent van ziekten en aandoeningen stressgerelateerd zijn.

Stress veroorzaakt ontstekingen in het lichaam, zegt dr. Benita Perch, een natuurgeneeskundige. Lichamelijk variëren de vroege waarschuwingssignalen van hoofdpijn en haaruitval tot tandenknarsen, hartkloppingen en problemen met uw spijsverteringsstelsel.

"Veel van mijn patiënten zijn misschien niet angstig, ze maken zich niet actief ergens zorgen over, maar dat betekent niet dat ze niet gestrest zijn. Ze maken lange dagen, zorgen voor kinderen, eten niet goed. Veel van de tijd aan het werk moeders hebben geen tijd voor zichzelf, ze hebben chronische stress", zegt Perch.

Het probleem met opgehoopte stress is dat het zo langzaam opbouwt dat we het niet opmerken; we blijven proberen het van ons af te schudden en onze normale gang van zaken te behouden. Perch zegt uit te kijken voor overdreven reageren op situaties.

"Iemand kan snel geïrriteerd of boos worden of zich zorgen maken over kleine dingen. Ze beginnen misschien overdreven op te ruimen; het is geen OCS, maar ze hebben alles nodig om georganiseerd te worden. Of [ze] worden erg kritisch over mensen, overgevoelig en snel beledigend. Alle symptomen van gestrest zijn, maar ze worden misschien niet als stress herkend", zegt Perch.

De kwaliteit van uw slaap is een goede indicator van uw gezondheid - als u moeite heeft met in slaap vallen of als u 's nachts wakker wordt en het moeilijk vindt om weer in slaap te vallen, is dit een teken dat er iets niet goed zit. Slapeloosheid kan overdag leiden tot vermoeidheid en hersenmist.

Perch heeft tijdens de pandemie gemerkt dat veel van haar patiënten meer eten - "Ik ga eten wat ik wil om me beter te voelen" - en hun alcoholgebruik verhogen, wat voor vrouwen gepaard gaat met een verhoogd risico op borstkanker.

"Mensen zijn opgebrand. Hun veerkracht is op. Veel mensen nemen geen verlof omdat ze denken: 'Wat heeft dat voor zin? Kunnen ze net zo goed blijven werken'", zegt Perch.

Dus, als je jezelf hierin herkent, wat kun je dan doen? Evalueer eerst uw grenzen opnieuw. Onmiddellijke connectiviteit en een 24/7-cultuur verslechterden onze balans tussen werk en privé vóór de pandemie, en met velen van ons die minstens enige tijd thuis hebben gewerkt, zijn die grenzen nog vager geworden.

"Het is oké om je telefoon weg te leggen en geen e-mails te beantwoorden. We zijn vergeten hoe we onderscheid moeten maken tussen niveaus van verantwoordelijkheid en belangrijkheid. Creëer gezonde grenzen met de mensen met wie je omgaat, met sociale media, met de media die je gebruikt", zegt Zaidi .

Ze zegt dat het verminderen van onze consumptie van constante informatie onze mentale gezondheid zal verbeteren. Door slechts één ding tegelijk te doen en bewust te zijn in het moment, zullen we stress verminderen.Perch raadt ook aan om te leren meer opmerkzaam te worden of te gaan mediteren - slechts 10 tot 20 minuten per dag - wat kan helpen om het zenuwstelsel te kalmeren en te resetten.

"We zijn allemaal in de overdrive van ons sympathische zenuwstelsel, meditatie kan ons helpen om ons parasympathische zenuwstelsel te bereiken, wat rust is", zegt Perch.

Als meditatie nieuw voor je is en het idee om stil te zitten een te grote eerste stap lijkt, probeer dan progressieve spierontspanning, door je spieren geleidelijk aan te knijpen en los te laten van je hoofd naar je tenen. Het kan in vijf minuten worden gedaan.

Lichaamsbeweging is een geweldige manier om stress te verminderen, maar pas op dat je het niet overdrijft, want intensieve lichaamsbeweging kan je cortisolspiegel verhogen. Als je van een harde cardiotraining houdt, balanceer deze dan met een langzamere trainingsroutine zoals yoga, wandelen, zwemmen of tai chi, die je zenuwstelsel in een rustigere ruimte kunnen brengen.

Perch zegt dat ze een uitgekiend welzijnsregime heeft om haar te helpen jongleren met de eisen van haar professionele leven door een natuurgeneeskundige kliniek te beheren en voor haar twee jonge kinderen te zorgen.

Ze geniet één keer per week van een loopmeditatie op het strand in haar eentje en heeft een wekelijkse voet-, hoofd- en nekmassage.

Om te sporten doet ze een combinatie van cardio (Zumba en een dansles), yoga en Pilates. Haar dieet is gluten- en zuivelvrij en ze snijdt zoveel mogelijk suiker weg om ontstekingen te verminderen. Ze verwent haar enige echte ondeugd, koffie, maar streeft naar acht uur slaap per nacht.

"Iedereen op dit punt [in de pandemie] heeft hulp nodig - er zijn maar heel weinig mensen die geen extra ondersteuning aankunnen. Neem contact op met een professional, een arts of adviseur, of neem contact op met uw ondersteuningsnetwerk. Aan de andere kant, bereik uit naar iemand die je steun nodig heeft", zegt Perch.

"Iedereen is hier samen, dus onthoud vriendelijkheid en medeleven. Als we allemaal een beetje aardiger voor elkaar zijn en begrijpen waar andere mensen vandaan komen, zal iedereen zich beter voelen."

bbabo.Net