Het legendarische gevangeniskasteel "Butyrka" heeft gedurende bijna drie eeuwen van zijn bestaan ​​vele moordenaars, terroristen en maniakken gezien. En elke nieuwe gevangene die een monsterlijke misdaad heeft begaan, lijkt zijn eigen pagina in zijn geschiedenis te schrijven. Dus het hoofd van de Moskouse metro-afdeling, Alexander Popov, beschuldigd van de brute moord op zijn vrouw, een voormalig model, winnaar van de Miss Kuzbass 2010-wedstrijd, werd een van deze gevangenen.

Popov heeft al drie nachten doorgebracht in SIZO No. 2. De waarnemer controleerde als lid van de PMC van Moskou zijn detentievoorwaarden.

Bedenk dat de vrouw van Alexander Popov vorig jaar spoorloos verdween. De man imiteerde haar ontsnapping lange tijd - naar verluidt vertrok de dame naar de Verenigde Arabische Emiraten en besloot niet terug te keren naar haar thuisland. Een tijdje runde hij zelfs een Instagram-pagina namens een voortvluchtige. En in januari werd het bedrog onthuld. Popov gaf toe dat hij tijdens een ruzie zijn vrouw wurgde in een gehuurd appartement in het wooncomplex Andersen (Nieuw Moskou), en het lichaam meenam naar het bos en het in de sneeuw begroef. Daar werd hij gevonden.

Alexander Popov werd afgelopen zaterdag meegenomen naar SIZO No. 2 van SIZO No. 7, waar hij in quarantaine zat. Eigenlijk zal hij in Butyrka nog eens 10 dagen quarantaine moeten doorstaan. Ondertussen zit hij in een cel met vijf bedden, waar naast hem nog twee mannen zijn: de een kwam hier op verdenking van diefstal, de ander - voor het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel.

- We communiceren normaal, er zijn geen conflicten, - zegt Popov.

In totaal heeft hij bijna een maand achter de tralies doorgebracht (inclusief de tijd doorgebracht in de tijdelijke detentiefaciliteit op Petrovka). Volgens onze informatie werd hij naar Butyrka gebracht voor verdere verwijzing voor een forensisch medisch onderzoek naar het centrum. Servisch.

Alexander Popov is niet meteen herkenbaar: overwoekerd verscheen een baard. De man ziet er depressief uit. Volgens hem heeft hij lange tijd geen advocaat gezien, dus hij is in de war, begrijpt niet wat hij vervolgens moet doen.

Eigenlijk hebben alle belangrijke onderzoeksmaatregelen al plaatsgevonden. Popov pleitte schuldig, maar noemde de tragedie een verschrikkelijk ongeluk. "Ik wist tenslotte niet wat ik moest doen, wat ik tegen het kind moest zeggen", zo legt hij uit waarom hij besloot om van het lichaam af te komen en namens zijn vrouw sociale netwerken te runnen. Popov regelde voor zichzelf een "adempauze" om een ​​belangrijke beslissing te nemen: naar de politie gaan met een bekentenis of, als een verdrietige echtgenoot spelend, zijn vrouw op de gezochte lijst zetten. Zoals we weten verscheen hij uiteindelijk in januari 2022 op de drempel van het politiebureau met een verklaring overdwijning. Hij heeft dus geen recht op een “korting” voor het aangeven van zichzelf.

Volgens psychologen kon de enscenering van het actieve leven van de vermoorde vrouw niet anders dan zijn gemoedstoestand beïnvloeden. Zijn psyche behoeft echter nauwelijks een serieuze aanpassing. Alexander gedraagt ​​zich en praat heel verstandig. Het enige wat hij nu wil is zijn vader bellen, met wie hij blijkbaar heel close is. De rechercheur stond hem zowel telefoontjes als bezoeken mondeling toe, maar dit alles moet nog op papier worden vastgelegd.

"Mijn vader stuurde een pakket naar SIZO nr. 7", zegt Popov. - Ze wordt hierheen gestuurd. Ik heb geen geld op mijn rekening, dus ik kan niets kopen. Maar eerlijk gezegd wil ik dat echt niet. Het eten is hier oké.

Popov heeft geen tv en geen kranten in zijn cel, dus hij weet niet wat er in de wereld gebeurt en wat mensen over zijn misdaad zeggen. Hij was zich ervan bewust dat de zaak luid was geworden, dat zijn foto op de voorpagina's van kranten stond, flitste in nieuwsberichten.

Popov maakt zich zorgen over het kind en zijn toekomstige rol in zijn lot. Als enige overlevende ouder krijgt hij geen levenslange gevangenisstraf.

Terwijl we met Popov aan het praten waren in de aangrenzende hokjes (het gebeurde in de kamer voor korte bezoeken), werkten verschillende onderzoekers met hun "klanten". Een van hen kwam toen naar voren en zei: "Zijn zaak is heel sociaal." "Wat is dit?" Ik heb gevraagd. “Stel je voor, in onze tijd verdwijnt een vrouw, iemands dochter, moeder. En de verworvenheden van de beschaving helpen de crimineel om deze misdaad te verbergen, en niet omgekeerd.

De moordenaar van "Miss Kuzbass 2010" liet de onderzoekers zien waar hij het lichaam verstopte

bbabo.Net