Vandaag is het Internationale Vrouwendag, die voor het eerst werd aangekondigd door de Verenigde Naties in 1975.

De dag viert de sociale, economische, culturele en politieke prestaties van vrouwen over de hele wereld en roept op om de gelijkheid van vrouwen te versnellen. Het thema voor dit jaar is "Gendergelijkheid vandaag voor een duurzame toekomst".

Hoewel er talloze verhalen zijn over prestaties die zijn geleverd door inspirerende vrouwen, zijn er miljoenen vrouwen, vooral die in lage inkomensklassen, die lijden onder armoede, discriminatie en uitbuiting.

Thailand is een goed voorbeeld dat vrouwen met een middenklasseachtergrond of hoger meer kans hebben op een mooie toekomst.

Wat het beleid betreft, heeft Thailand ernaar gestreefd om internationale verdragen, principes en instrumenten voor gendergelijkheid en vrouwenrechten te integreren in wetgeving en beleid, te beginnen in 1985, toen het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen ratificeerde. Sindsdien heeft het beleid inzake onderwijs en arbeidswetten uitgevaardigd om vrouwen op één lijn te brengen met mannen.

Dergelijke pogingen hebben hun vruchten afgeworpen.

Volgens Grant Thornton's Women in Business Report 2020 heeft Thailand een groter percentage vrouwen in senior leidinggevende functies in de particuliere sector dan zowel de regio Azië-Pacific als het wereldwijde gemiddelde.

Thailand presteert ook relatief goed als het gaat om het hebben van vrouwen in de hoogste machtsposities: 24% van de CEO's en leidinggevende functies in Thailand zijn vrouwen, vergeleken met 20% wereldwijd en slechts 13% in Azië-Pacific. Thailand heeft 's werelds hoogste percentage vrouwelijke CFO's (43%) en het op twee na hoogste percentage vrouwelijke CEO's.

Toch doet die inspirerende trend zich voor aan de top van de piramide.

Volgens de Association for the Promotion of the Status of Women heeft de meerderheid van de vrouwen - vooral die met een lager inkomen in de informele sector, zoals de landbouw of de dienstensector - te maken met baanonzekerheid terwijl ze worden beroofd van eerlijke en voldoende sociale steun.

In termen van zakelijke kansen hebben vrouwelijke ondernemers slechts een fractie.

Thailand wordt beschouwd als een onveilige plek voor vrouwen, vooral arbeidsmigranten uit de buurlanden - Myanmar, Cambodja en Laos - en velen van hen worden verhandeld om hier te worden uitgebuit.

Beleidsmakers staan ​​dus voor een aantal uitdagingen bij het bevorderen van de gelijkheid van vrouwen.

Er zijn creatievere beleidsmaatregelen en wetten nodig om de welvaart en de werkgelegenheid te vergroten. Er zijn meer inspanningen nodig op het gebied van misdaadbestrijding en corruptiebestrijding om een ​​einde te maken aan mensenhandeloperaties waarbij vrouwen de voornaamste slachtoffers zijn.

Gisteren hebben vrouwengroepen petitiebrieven ingediend bij de premier met het verzoek de regering om een ​​aantal beleidsmaatregelen te herzien en campagnes te lanceren om gendergelijkheid te bevorderen.

Een van de voorgestelde beleidswijzigingen die de regering kan doen, is om huiselijk geweld, misdrijven tegen vrouwen en mensenhandel tot ernstige strafbare feiten te maken die gelijk staan ​​aan die van ernstige verdovende middelen. De petities riepen ook op tot de opening van een centrum om hulp te bieden aan slachtoffers van huiselijk geweld en om de veiligheid op school te bevorderen met betrekking tot pesten en seksueel geweld.

De weg naar gendergelijkheid vereist creatieve beleidsveranderingen en politieke moed. De vruchten ervan zijn de moeite waard, aangezien alleen een samenleving met gendergelijkheid zowel duurzaam kan groeien als een eerlijke samenleving kan worden.

bbabo.Net