Als je een uitgesproken joie de vivre voelt lopen in een door Bill Bensley ontworpen etablissement, dan is dat precies wat de maker bedoelde.

Gedurende de meer dan 30 jaar sinds hij zijn gelijknamige ontwerpstudio Bensley begon in een garage in Bangkok, stond het werk "allemaal in het teken van spelen" voor de architect, landschapsarchitect en interieurontwerper die een opleiding volgde aan de Harvard Graduate School of Design.

Hij en zijn team van meer dan 100 mensen zijn een buitenbeentje en leven volgens het motto: als het niet leuk is, doe het dan niet.

Wilde ideeën? Zet ze op!

We zijn op Zoom om zijn nieuwste boek, More Escapism, uitgegeven door Thames & Hudson, te bespreken. Een lang boekdeel van 500 pagina's en een gewicht van 5,5 kg (12 lb), het is een glorieus, pagina-draaiende foto-essay waarin de 12 meest recente projecten van de wereldberoemde hotelontwerper worden beschreven, wiens "gekke" geest meer dan 200 heeft opgeroepen grillige en fantastische eigendommen in meer dan 30 landen.

En hij is opgewonden. Waarom? Omdat dat boek hem zojuist zijn meest ambitieuze project tot nu toe heeft opgeleverd, in de Democratische Republiek Congo.

Bensley, een fervent natuurbeschermer en dierenliefhebber, heeft oerwouden geplant in dorre woestenij, nationale parken gered van mijnbouw en stropers op hun eigen grondgebied aangepakt.

Hij was net teruggekeerd naar Bangkok vanuit Zuid-Afrika, waar hij had gepitcht voor een rijke filantropische familie die een natuurbeschermingsproject in het Congo-regenwoud wilde doen. Daar leven pygmeeën, legt hij uit, maar dat geldt ook voor bedreigde berggorilla's die worden geslacht voor vlees, in sommige kringen als een delicatesse beschouwd. Covid-gerelateerd banenverlies heeft het probleem verergerd.

Bensley wil herhalen wat hij heeft gedaan bij Shinta Mani Wild in Cambodja: een groep wildwachters samenstellen die 24/7 op stropers jagen en betalende gasten betrekken bij de ervaring.

Toegang tot de Congo-site betekent een wandeling van 10 km (6 mijl) - gemotoriseerde voertuigen zijn niet toegestaan, en dat geldt ook voor het binnenbrengen van alle materialen die nodig zijn beoogde resort te creëren met slechts zes kamers, waar hij verwacht dat gelijkgestemde gasten zullen betalen US $ 4.000 (S $ 5.400) per nacht.

"Het is heel klein toerisme met weinig impact, maar met een hoge opbrengst", zegt hij. Hij hoopt het project binnen twee jaar af te ronden.

Doorgelicht worden was een nieuwe ervaring voor de veelgevraagde ontwerper (“Ik word nooit geïnterviewd voor banen”, legt hij uit), dus nam hij een exemplaar van More Escapism mee, als cv, om aan Sabine Plattner te laten zien. Plattner is de oprichter van Congo Conservation - het grootste privaat gefinancierde handelsbedrijf voor natuurbehoud in het Congobekken - en staat aan het hoofd van de in Duitsland gevestigde Hasso Plattner Foundation, die een reeks stichtingen en NGO's wereldwijd ondersteunt.

Ruim 30 minuten lang sloeg Plattner de pagina's om, langzaam en woordeloos, zegt Bensley. "Eindelijk staarde ze me recht in het gezicht en zei: 'Bill, je bent echt een artiest, nietwaar?' Zonder dat boek had ze niet zo diep in mijn ziel kunnen kijken."

De lezer meenemen in de wereld van Bensley begint met een expositie van zijn eigen huis, Baan Botanica, een exotisch wonderland dat de in de VS geboren ontwerper deelt met zijn Thaise tuinbouwechtgenoot, Jirachai Rengthong.

"Als je jezelf in een kwetsbare positie plaatst [door je eigen huis te laten zien], zal de rest van het boek misschien logischer zijn", zegt hij.

Wanneer je je ogen kunt losmaken van de betoverende fotografie, verklaart de tekst veel - zoals waarom ultra-luxe tentenkampen zijn ontwerpen de laatste tijd domineren.

Het begon met zijn eerste kennismaking met de scene, het Four Seasons Tented Camp Golden Triangle, in Thailand, dat begin 2006 werd geopend.

“Per definitie zijn [tenten] vergankelijk. En ik bouw graag met vergankelijke, lichtgewicht constructies”, zegt hij. “Ze lopen als het ware op hun tenen door het landschap. Als je vier kolommen neerzet en daarboven een tent, blijven de natuurlijke afwateringssystemen van het land en de patronen van dieren die door het bos bewegen ongemoeid.”

Tot op heden heeft Bensley's studio vier tentenkampen gecreëerd: Shinta Mani Wild, Capella Ubud op Bali, het Four Seasons Tented Camp Golden Triangle en Rosewood Luang Prabang in Laos, allemaal opgenomen in het boek.

Het boek werpt ook licht op de verhaallijnen die Bensleys koortsachtige verbeeldingskracht in elk ontwerp weeft om zijn projecten tot leven te brengen.

In Capella Ubud, dat in juli 2018 werd geopend, is het verhaal achter de 22 tenten verborgen in de jungle een eerbetoon aan de Balinezen die in de jaren 1800 door de eerste buitenlandse kolonisten op het eiland werden vervolgd.

Toen de Nederlanders Indonesië koloniseerden, zouden ze vanuit Jakarta schepen sturen om slaven uit Bali te halen. "De Balinezen vochten terug", zegt hij. "Dit kamp is een viering van hun vasthoudendheid."

Het decor van elke tent weerspiegelt de mensen die er misschien verbleven: de kampmajoor, de ontdekkingsreiziger, de cartograaf, enzovoort. In 2020 werd Capella Ubud uitgeroepen tot het beste hotel ter wereld van Travel and Leisure.

Het boek laat ook zien hoe het mogelijk is om van een varkensoor een zijden portemonnee te maken.Bensley's Capella Hanoi, dat in 2021 werd geopend, ligt op een steenworp afstand van het iconische Hanoi Opera House in Vietnam en heeft een verhaallijn die een theatraal thema volgt. Het hotel met 47 kamers, een eenmalig huis met een slechte reputatie, is beroemd geworden om zijn weelderige interieurs - een perfecte Roaring Twenties pied-à-terre voor de zangers, dansers, componisten en ontwerpers die daar zouden hebben gedanst.

Het zwembadgedeelte bevond zich echter in de kelder - een "lichtloze ruimte met een laag plafond met meer dan een paar andere beperkingen", zegt Bensley. Kenmerkend is dat hij het transformeerde in een duizelingwekkende Griekse waterfantasie. "Het is allemaal rook, lichten en spiegels", vertrouwt hij toe. "We moesten daar een serieus Houdini-isme op gang brengen."

Voor het Bensley-cohort betekent het wildste doen ook het juiste doen, zegt de oprichter.

Om een ​​kostbaar stuk Cambodjaans nationaal park te redden van de titaniumwinning, kochten Bensley en een zakenpartner de pachtovereenkomst voor 865 acres, bouwden Shinta Mani Wild zonder bomen te kappen, en bundelden hun krachten met de Cambodjaanse NGO Wildlife Alliance. Bensley zegt dat de meest populaire activiteit voor gasten die zip-line voor een luxe tentenkampeerervaring is om zich bij de eerder genoemde anti-stropersploeg aan te sluiten op hun nachtelijke patrouilles, waarbij ze de boosdoeners vaak op heterdaad betrappen.

In het Four Seasons Tented Camp Golden Triangle begon hij met het "genezen van het land" voor de locatie die voorheen een steengroeve was. De krater werd een prachtige vijver en het land ernaast een rijstveld, met jungle geplant in ringen rond de gastenvilla's. Twaalf jaar na de opening van het resort kan Bensley het nog steeds moeilijk geloven dat deze oase vol flora en fauna niet altijd heeft bestaan.

In Emerald Bay in Phu Quoc, Vietnam, heeft Bensley een verlaten Franse tertiaire campus nieuw leven ingeblazen om een ​​JW Marriott-hotel te creëren waar alle gemeenschappelijke ruimtes een nieuwe academische dienst hebben. Het hotel heeft de bijnaam Lamarck University en beschikt over een auditorium vol met vintage atlassen, een fitnessruimte met trofeeën met inscriptie, en als gasten inchecken, krijgen ze studieschema's te zien die, gelukkig, optioneel zijn.

Misschien als een knipoog naar zijn tijd in Hong Kong (van 1987-89), worden de maaltijden geserveerd in de glamoureuze Pink Pearl-eetkamer, aan het hoofd van Pearl, de Kantonese echtgenote van de eerste decaan van de instelling.

Deze keer is het echter allemaal schijn. Er heeft nooit een universiteit op de site bestaan. Maar zo authentiek is de aflevering van het verhaal dat, volgens de maker, 99 procent van de gasten ervan overtuigd is dat het waar is.

"Ik had een verhaal over elk afzonderlijk gebouw - waarom ik het bouwde, zijn vorige leven - ik legde het heel dik voor hen op", zegt hij. Waarom? “Want als mensen op vakantie gaan, willen ze ontsnappen. Daarom heten mijn boeken Escapisme.” (Meer Escapisme, gepubliceerd in 2016.)

Zijn hotels vullen met realistische artefacten is een van de geneugten van het leven voor Bensley, die ervan houdt om rond te snuffelen op de Parijse vlooienmarkten en een vrachtwagen heeft die hem volgt om de verkoop in de Britse Midlands op te starten en te schuren.

“Ik ben een shopaholic. Ik koop eerst en denk later”, zegt hij. Hij is ook een toegewijde herbestemming: een biljarttafel wordt een bed en dan bijvoorbeeld een eettafel.

Vlak voor ons gesprek belde filantroop Plattner om Bensley groen licht te geven voor het Congo-project. Hij is enthousiast, want het is iets wat hij altijd al wilde doen. Maar er blijft in ieder geval één onvervulde ambitie voor de 63-jarige ontwerper.

"We hebben genoeg spullen op aarde om de komende 20 jaar zoveel hotels te bouwen als we willen, zonder iets nieuws te hoeven maken", zegt hij. “Waarom zijn we zo verkwistend geworden? We zouden veel meer moeten renoveren en hergebruiken.”

Het volgende grote project dat Bensley in gedachten heeft, is het gebruik van 100 procent upcycled materialen. Tot nu toe zijn er geen kopers geweest.

"Mensen zijn geïnteresseerd om mij het te laten doen", zegt hij, "maar ik heb de baan nog niet kunnen krijgen."

bbabo.Net