Deze pandemie zal voor niemand van ons voorbij zijn totdat hij voor ons allemaal voorbij is.

Op 11 maart 2020 waarschuwde de directeur-generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) voor “alarmerende niveaus van passiviteit” van regeringen toen hij verklaarde dat de uitbraak van COVID-19 een pandemie was geworden. Twee jaar later hebben we met een aantal zeer effectieve vaccinstrumenten die nodig zijn om een ​​einde te maken aan deze pandemie. Maar de zelfgenoegzaamheid van sommige regeringen is alleen maar erger geworden.

Politici in rijke landen proberen de pandemie te ‘verderkomen’; om de emotionele vermoeidheid van het publiek te manipuleren en hen te vertellen wat ze willen horen: dat deze pandemie voorbij is. Ze willen doen alsof COVID-19 een probleem uit het verleden is – een probleem voor armere landen. Dat idee is even roekeloos als vals.

Met elke dag tienduizenden nieuwe coronavirusdoden en -infecties in lage- en middeninkomenslanden, is de pandemie nog lang niet voorbij voor het mondiale zuiden. Het echte dodental door COVID-19 in lage-inkomenslanden is vier keer hoger dan in rijke landen. Dit zijn geen abstracte statistieken, dit zijn onze vrienden, onze familieleden, onze dierbaren. Zeggen dat we ons in een "post-COVID"-tijdperk bevinden, is hun dood wissen.

Na een meedogenloze afsluiting van 22 maanden gaan de scholen in Oeganda eindelijk weer open. Hoewel ze gesloten zijn, zijn veel meisjes in de schoolgaande leeftijd getrouwd en hebben ze kinderen gekregen. In de eerste 18 maanden van de pandemie raakten zo'n 650.000 tienermeisjes zwanger in Oeganda. Velen zullen nooit meer terugkeren naar het onderwijs. Omwille van hen is de heropening van samenlevingen in het mondiale zuiden essentieel.

Het opheffen van beperkingen zal echter de verspreiding van COVID-19 onder niet-gevaccineerde bevolkingsgroepen versnellen. En, zoals wetenschappers herhaaldelijk hebben gewaarschuwd, brengt elke infectie het risico met zich mee van nieuwe zorgwekkende varianten die onze opmerkelijke vooruitgang in de strijd tegen het virus kunnen bedreigen. Dat zou op zijn beurt de pandemie en al het bijbehorende lijden kunnen verlengen.

We hebben de goed ingestudeerde regel gehoord dat "niemand veilig is totdat iedereen veilig is" van leiders in het wereldwijde noorden. Toch hebben we na twee jaar nog weinig bewijs gezien dat ze serieus zijn. Met regelmatige tussenpozen publiceren rijke regeringen persberichten waarin de donaties van miljoenen doses COVID-19-vaccins worden aangekondigd. Ze vermelden echter niet dat dosisdonaties sporadisch zijn, soms bijna verlopen, en niet beantwoorden aan de behoeften van lage- en middeninkomenslanden.

Zoals veel van de crises in de wereld, zouden we ons in deze pandemie op een betere plek bevinden als we hadden geluisterd naar de landen die het meest getroffen zijn door vaccinongelijkheid. Er blijft een enorme onbenutte capaciteit om COVID-19-vaccins, tests en behandelingen te produceren in het zuiden van de wereld. Minstens 120 ongebruikte faciliteiten zijn in staat om mRNA-vaccins te maken.

En waarom helpen die producenten ons niet om de pandemie te beëindigen? Omdat rijke landen farmaceutische bedrijven de recepten hebben laten opsluiten achter een muur van patenten en handelsgeheimen, allemaal om de rechten te beschermen van miljardair-CEO's om oogverblindende winsten te behalen.

Er zijn opmerkelijke inspanningen geleverd door lage- en middeninkomenslanden om deze monopolies te doorbreken en toegang te krijgen tot de instrumenten die nodig zijn om COVID-19 te bestrijden. In Zuid-Afrika heeft een door de WHO geleid consortium van fabrikanten met succes een versie van het mRNA COVID-19-vaccin ontwikkeld dat voor het eerst werd gesequenced door Moderna en het Amerikaanse National Institute of Health met een fenomenale injectie van publieke financiering.

Tot eer van de Amerikaanse regering hebben ze nu de openbare aspecten van deze technologie gedeeld met de WHO. Moderna heeft echter geweigerd. Het bedrijf heeft zelfs patenten aangevraagd in Zuid-Afrika, ondanks een publieke toezegging dat het geen patenten op zijn COVID-19-vaccin zou afdwingen.

De WHO is van plan mRNA-technologie te gebruiken als basis voor de productie van vaccins tegen andere ziekten, en zo de gezondheidssoevereiniteit op lange termijn in Afrika op te bouwen. Maar de patenten van Moderna kunnen het project volledig doen ontsporen.

Het is geen wonder dat lage- en middeninkomenslanden hebben geprobeerd patenten en andere intellectuele eigendomsregels op COVID-19-vaccins, -behandelingen en bijbehorende technologieën op te schorten. In oktober 2020 hebben Zuid-Afrika en India bij de Wereldhandelsorganisatie (WTO) een tijdelijke vrijstelling van een wereldwijde overeenkomst inzake intellectueel eigendom voor deze instrumenten voorgesteld. Nu de wereld de enorme barrière heeft gerealiseerd die deze regels vormen, hebben de Verenigde Staten, Australië en meer dan 100 landen hun steun toegezegd voor een vrijstelling.

Sommige rijke regeringen hebben echter een campagne geleid om deze oplossing te laten ontsporen. Ondanks overweldigende steun voor de ontheffing werkt de WTO via consensus, die ze niet kan bereiken zonder de steun van alle landen. Miljoenen mensen zijn omgekomen, terwijl rijke landen traag de oplossing hebben gezocht die door lage- en middeninkomenslanden zelf wordt geëist.In het begin van de pandemie heb ik me aangesloten bij meer dan 100 voormalige wereldleiders, humanitairen en Nobelprijswinnende wetenschappers om op te roepen tot een Volksvaccin - vrij van patenten en winstbejag, toegankelijk voor iedereen, overal. Onze oproep blijft echter onbeantwoord. Na twee jaar vragen we de wereldleiders opnieuw om het zelfdestructieve nationalisme opzij te zetten dat de wereldwijde strijd tegen COVID-19 heeft geteisterd.

Dat vereist dat er eindelijk een einde komt aan de impasse over de regels voor intellectueel eigendom die de wereld weerhouden van een eerlijk en billijk einde aan de pandemie. We moeten het doel van de WHO om tegen medio 2022 70 procent van de mensen te vaccineren, met een diep gevoel van urgentie redden. En we moeten de openbare onderzoeks- en ontwikkelingsinfrastructuur opbouwen die nodig is om een ​​rechtvaardiger antwoord te geven op de volgende wereldwijde gezondheidscrisis, gebaseerd op solidariteit en samenwerking.

In een wereld die wordt geteisterd door oorlog, een klimaatcrisis en economisch gevaar, lijkt het misschien handig om de aanhoudende verspreiding van COVID-19 in het mondiale zuiden te negeren. De waarschuwing van wetenschappers was echter duidelijk en consistent; negeer de gezondheid van andere naties op eigen risico. Deze pandemie zal voor niemand van ons voorbij zijn totdat hij voor ons allemaal voorbij is. Na twee jaar is het lang geleden dat leiders in het noorden van de wereld zich zo gaan gedragen.

De meningen in dit artikel zijn die van de auteur en geven niet noodzakelijkerwijs het redactionele standpunt weer.

bbabo.Net