DE stap van Sakunda Holdings om de stad Harare te benaderen voor een huurovereenkomst die de energiereuzen in staat zal stellen het in onbruik geraakte Rufaro-stadion te renoveren, zou zoete muziek moeten zijn in de oren van alle voetbalminnende Zimbabwanen.

Eindelijk is er hoop voor deze iconische locatie voor binnenlands voetbal, die door gebrek aan onderhoud tot onaanvaardbare niveaus was verslechterd.

Rufaro Stadium koestert een rijke geschiedenis voor Zimbabwe, niet alleen in het voetbal. Dit is de locatie waar de natie op 18 april 1980 de onafhankelijkheidsvieringen van 1980 organiseerde.

De betekenis van deze dag kan niet genoeg benadrukt worden in de harten en geesten van alle patriottische Zimbabwanen.

De beelden van de scènes in het stadion hebben tot op de dag van vandaag veel betekenis, aangezien de Union Jack voor de laatste keer werd neergelaten vanaf de grote vlaggenmast in het midden van het stadion, om het einde te markeren van bijna 90 jaar bezetting door de repressieve koloniale kolonisten.

Een nieuwe vlag werd gehesen te midden van taferelen van vreugde en gejuich, wat het inluiden van een nieuw en vrij Zimbabwe betekende waar mensen gelijke kansen genieten onder een democratische regering.

Op die gunstige nacht in Rufaro werd de eeuwige vlam van de onafhankelijkheid voor de eerste keer aangestoken, en symbolisch blijft het tot op de dag van vandaag waar en sterk branden.

Het is die ons tot nu toe als een natie samen heeft gedragen. We zijn erin geslaagd om door de goede en slechte tijden te onderhandelen en zijn als één volk verenigd gebleven.

Als kers op de taart bracht de iconische reggaemuzikant Bob Marley een serenade aan een sterk 35.000-plus publiek met zijn goed gechoreografeerde optreden. Dit werd ook het allereerste muziekconcert dat op het historische terrein werd gehouden.

Daarna was er de eerste voetbalfinale in Rufaro, waarin Zimbabwe en hun noorderburen, Zambia, werden ingezet. Dit was het spel waar veel mensen op hadden gewacht.

Zimbabwe zal na meer dan een decennium in de wildernis opnieuw worden toegelaten tot de FIFA-familie als gevolg van sancties die waren opgelegd aan het kolonistenregime.

Wijlen David Mandigora en Shacky Tauro hielpen Zimbabwe met een dappere strijd om de finale met 2-1 te winnen voor een volle zaal.

Sindsdien is Rufaro de ceremoniële thuisbasis van het lokale voetbal. Er zijn daar vele slopende en spannende voetbalduels uitgevochten. Lokale clubs hebben ook geprofiteerd, waarbij giganten Dynamos een enorme claim maakten. Ook zijn er schoolcompetities gehouden.

Helaas moest Rufaro in 2019 zijn deuren sluiten omdat het niet aan de minimumnormen voldeed. De huidige staat van de grond is totaal onaanvaardbaar. Het is een doorn in het oog voor voorbijgangers. De voortdurende ondergang van deze iconische locatie lijkt alsof een deel van onze geschiedenis wordt uitgewist.

Door gebrek aan onderhoud kan Rufaro al enkele jaren geen lokale voetbalwedstrijden organiseren. Het stadion was een doorn in het oog geworden door de voortdurende verwaarlozing en verval.

Rufaro heeft, net als de meeste voetbalfaciliteiten in het land, te lijden gehad van achterstallig onderhoud. De stad Harare heeft toegegeven dat ze niet in staat zijn om het stadion te renoveren.

Daarom zijn partnerschappen de enige manier om te gaan. Sakunda Holdings verdient een pluim voor het nemen van het initiatief. In het verleden hebben hebzuchtige raadsleden het bedrijven en clubs onmogelijk gemaakt om huurovereenkomsten aan te gaan met bereidwillige investeerders.

Maar deze week gloorde er een sprankje hoop voor Rufaro nadat werd aangegeven dat de Council een mogelijke langlopende huurovereenkomst voorbereidt met Sakunda Holdings, die ook de hoofdsponsors zijn van onze traditionele voetbalreuzen Dynamos en Highlanders.

En, in een beweging die het aanzien van het voetbal in dit land zou kunnen veranderen, is Sakunda Holdings van plan het stadion een enorme facelift te geven na het voorstel om de Mbare-faciliteit te upgraden tot een modern stadion dat voldoet aan internationale normen. Het mooie van de deal is dat Sakunda Holdings ook de naamgevingsrechten voor hun investering krijgt.

Volgens de voorgestelde regeling zal Sakunda Holdings naar verwachting het hele stadion upgraden, inclusief het speelgras, kuipstoelen op de terrassen installeren en de buitenterreinen renoveren, inclusief hulp bij het vernieuwen van het omliggende wegennet.

De Raad is bezig met het opstellen van het memorandum van overeenstemming in die zin. De verhuizing zal zeker helpen om de voetbalinfrastructuur van het land, die zich momenteel op de Intensive Care bevindt, nieuw leven in te blazen.

De stadions van Zimbabwe werden vorig jaar allemaal door CAF verboden omdat ze ongeschikt waren om internationale wedstrijden te organiseren. De stap van Sakunda Holdings zou meer zakelijke partners moeten inspireren om te overwegen te investeren in sportinfrastructuur in dit land.

Locaties zoals het National Sports Stadium en Barbourfields hebben een paar aanpassingen nodig om aan de internationale normen te voldoen, terwijl vele andere alleen worden gebruikt voor lokale wedstrijden vanwege de verschillende handicaps. Er zijn meer investeringen nodig voor in onbruik geraakte stadions zoals Gwanzura, Dzivarasekwa, Torwood, Chibuku en Rimuka die momenteel in puin liggen.

bbabo.Net