Net toen de verrassende, onaangekondigde reis van de Chinese minister van Buitenlandse Zaken naar Kabul de internationale krantenkoppen vulde en de hoop op grotere internationale betrokkenheid bij het in moeilijkheden verkerende land bracht, maakte de leiding van de Taliban zijn eigen pleidooi voor erkenning veel zwakker door opnieuw op zijn woord terug te komen over de kwestie van vrouwelijk onderwijs; tussen zoveel andere dingen. Het blijkt dat amper enkele uren nadat de meisjes weer naar school mochten, de toestemming plotselingetrokken zonder enige uitleg. En de duizenden meisjes in het hele land die eindelijk naar hun klas waren gerend, moesten met tranen in hun ogen terug naar huis. De Taliban-haven heeft nog geen commentaar gegeven op deze vreemde ommezwaai, behalve dat enkele junior functionarissen zeiden dat deze beslissing rechtstreeks van Kandahar kwam, wat betekent dat het opperbevel het heeft uitgevaardigd.
Dit is zeer verontrustend om ten minste twee zeer belangrijke redenen. Ten eerste, waarom gaven de Taliban hun woord over juist zulke dingen terwijl ze duidelijk niet van plan waren het te eren? Het kon niet alleen de haast zijn om de Amerikanen eruit te krijgen, aangezien ze duidelijk de oorlog aan het winnen waren; en als ze 20 jaar hadden gewacht, zouden ze zeker nog een paar maanden kunnen wachten zonder zelfs maar te hinten op een compromis over hun kernwaarden. Toch stemden ze eerst in met een aantal zaken, waarvan vrouwenrechten en onderwijs voor vrouwen twee zeer prominente punten waren, en kozen er vervolgens voor om hun eigen belofte niet na te komen.
En twee, waarom religie hierin slepen? Er zijn veel moslimlanden in de wereld, en geen van hen heeft deze specifieke problemen. Waarom kunnen deze landen, of outfits zoals OIC, dergelijke zaken niet heel serieus nemen en ze voor eens en altijd oplossen? Hoe lang moet een groep die de macht kan grijpen in slechts één land een verkeerde voorstelling geven van een religie die wordt beleden door anderhalf miljard mensen over de hele wereld?
Het beleid van de Taliban schaadt niet alleen de Afghaanse burgers, ze bewijzen ook de regering in Kabul, of de grote religie van de islam, geen gunsten. Als de vrienden van Afghanistan, waarvan Pakistan op dit moment duidelijk de meest prominente is, hen op dit punt niet erg sterk adviseren, helpen ze de regering Kabul ook niet. *
bbabo.Net