Trinidad & Tobago (bbabo.net), - Brieven aan de redacteur - DE REDACTEUR: "Rationalisatie van middelmatigheid", een echt controversiële uitdrukking, vooral in het onderwijs, zou wel eens een storm van controverse en debat. De eeuwige zorg van beurzen voor onze middelbare scholen is zo'n criterium dat wordt gebruikt om te beoordelen of we 'verdienstelijkheid' zoeken of middelmatigheid verankeren.
De voorstanders tegen de schijnbare nadruk op academici, die "holistische" ontwikkeling als noodzakelijk en zelfs gelijk aan de academici noemen, hebben wel een argument. Omdat we echter de achteruitgang van sommige van onze scholen zien, waaronder QRC en CIC, moeten we serieus kijken naar hoe het ontwikkelingsdoel in het secundair wordt bereikt.
De koptekst QRC 1, CIC 0 trok mijn aandacht als sportliefhebber, alleen om te ontdekken dat het geen voetbalscore was, maar het aantal beurzen dat deze twee iconische en prestigieuze scholen hadden behaald. Dankzij mijn gelijke zorg voor onderwijs en trouwe steun van de scholen die werden beoordeeld op basis van beurzen als de zuurtest, en toen ik verder las, zag ik de verwijzing naar 'leiderschap'.
Bijna elke school heeft het woord 'holistisch' in zijn missie/visie. Is het mooi klinkende taal, een ambitie, prestatie of streven op een gestructureerde manier, invloed op het curriculum of duidelijk verwaarloosd wanneer dergelijke uitspraken de levering van relevante programma's voor vooruitgang en voor verantwoordelijkheid zouden moeten beïnvloeden?
Daarentegen zien we enkele scholen die consequent presteren, met name de Laxhmi-meisjes recenter, de St. Augustine-meisjes, de Naparima-meisjes, evenals verschillende kloosters, en enkele jongenscolleges, met name Naparima, Presentation, zowel San Fernando als Chaguanas, en Hillview of Tunapuna. Deze scholen hebben echt goed afgeronde leerplannen met verschillende aspecten van cultuur en sport.
Er moet ook worden vermeld dat sommige prestigieuze en veelgevraagde scholen niet in het behalen van prijzen zijn volgens de vastgestelde criteria, waarvan academici een belangrijk onderdeel vormen. Zodat we bij het vieren van onze presteerders ook alle scholen moeten onderzoeken door middel van supervisie en hulp om de beste resultaten te behalen. Er moeten gedeelde programma's zijn onder de leiders van onze scholen, waarbij iedereen zichzelf ziet als een opvoeder van alle studenten van het land.
Hoeveel opdrachtgevers bereid zijn te accepteren, is natuurlijk een andere zaak, aangezien sommigen zichzelf in kortzichtigheid zien als alwetend, aangesteld, en zichzelf de monarch beschouwen van alles wat ze onderzoeken.
Hoeveel "verdienstelijkheid" of verschansende middelmatigheid zijn we bereid te promoten, is een kwestie van ernstige en uiterst dringende en belangrijke zorg voor onze natie.
Dit is geen Intercol "voetbal" maar intercol "toekomst" van ons land. "Go, schools produceren, go!" De achterstand is het doel.
LENNOX SIRJUESINGH
gepensioneerd directeur
bbabo.Net