De vaandeldrager van het nationale team van Kazachstan op de Olympische Spelen van 2022, shorttracker Abzal Azhgaliyev, reageerde op zijn Facebook-pagina op de opmerkingen van critici en sprak over de problemen in de sport. Daarnaast bedankte hij de fans.
Op de spelen in Peking stopte Azhgaliyev een stap verwijderd van de medaille en behaalde hij de vierde plaats op de 500 meter. A Kazachstani werd de eerste vertegenwoordiger van het land in de geschiedenis die deelnam aan de finale van individuele competities op de 500 meter shorttrack op de Olympische Spelen.
Kazachstan schreef geschiedenis op de Olympische Spelen in Peking
"Ik wil nogmaals alle fans bedanken die zich echt zorgen maakten om ons tijdens de Olympische Spelen. En hoewel dit onderwerp nog steeds relevant is, wil ik van de gelegenheid gebruik maken om, aan de hand van het voorbeeld van het shorttrackteam, te vertellen hoe we de ijs van de meest prestigieuze competities zonder niets te hebben van wat onze rivalen achter ons hebben, maar we vechten op gelijke voet met hen. We zijn Olympiërs ondanks:
1. IJs. IJspaleis "Alau" is het enige ijs dat bij ons past voor training en dat we niet krijgen, dus we moeten naar trainingskampen in Europa en Rusland om voldoende trainingstijd te krijgen. In "Alau" zijn er uitstekende omstandigheden, snel ijs, maar niet gemaakt voor de atleten van hun nationale teams. We hebben 's ochtends en' s avonds minstens twee uur nodig, maar het paleis, dat in particuliere handen is overgedragen, moet voor zichzelf zorgen, en daarom wordt geld een prioriteit - teams hebben dat geld niet. We hebben daar geen plek, in principe hebben we niet eens een eigen aparte kleedkamer, waar we tijdens de training gewoon spullen zouden kunnen achterlaten. Voor de Olympische Spelen hadden we een trainingskamp op het Alau-ijs, maar we hebben altijd training nodig, en niet alleen zes maanden voor Peking.
Trouwens, niet alleen het hoofdteam heeft geen ijs, maar ook de jeugd, junioren en kinderen. Dit is het grootste probleem van onze soort en van alle wintersporten. Iedereen vraagt naar medailles, maar we hebben niet eens wintersportbases in het land, en fans weten niet eens dat zulke sporten bestaan.
2. In elke regio zijn ijspaleizen gebouwd, maar geen enkele is geschikt voor shorttrack, zelfs niet in Almaty. Het verschil zit in de zijkanten, die zijn geïnstalleerd in plaats van matten, en daarom traumatisch voor ons zijn. Maar zelfs in Almaty geven ze ons geen ijs om dezelfde reden als "Alau" - er is geen tijd en geld.
3. Voorraad wordt voor ons ingekocht in de hoeveelheid die wettelijk vereist is. Ik zou de aankoop van uitrusting het meest pijnlijke onderwerp voor atleten willen noemen, na ijs. Herinner je je het verhaal van de boogschutters voor Tokio nog? Elke sport wordt de hele tijd geconfronteerd met dergelijke verhalen. We stellen dit onderwerp de hele tijd ter sprake, maar het ministerie, laat staan sportafdelingen, begint pas voor de Olympische Spelen iets te doen.
Professionele sporten vereisen investeringen, onze sporten worden slechts minimaal gefinancierd, in principe alleen door de staat. In onze sport is fietsen erg belangrijk en daarom hebben we fietsenrekken, fietsen, vermogensmeters nodig, waarmee we controleren of onze schaatsen goed geslepen zijn... Dit is het minimum dat alle landen hebben, die we trouwens winnen , en wat ons altijd wordt beloofd maar niet koopt. Onze sport is cyclisch, maar aandacht is niet eens in de vier jaar nodig, maar constant. Maar elke keer dat we op de inventaris wachten, kunnen ze die niet voor ons kopen of kunnen ze die niet op tijd krijgen, verwijzend naar de openbare aanbestedingsprocedures. De internationale sportkalender, waar ons team altijd consequent plaatsen wint, stopt niet alleen omdat we geen materiaal hebben. Hierdoor koopt onze monteur met zijn eigen geld reserve onderdelen voor skates, wij moeten zelf investeren in wat "niet mag" op bestelling. Omdat het nodig is om nu te presteren, en niet als alle aanbestedingen zijn gepasseerd. Dit wordt elk jaar herhaald.
4. Ik kreeg meerdere keren een fiets beloofd op de sportafdeling, maar deze is nog steeds niet beschikbaar, ze zeggen dat hij te duur is, toen vroeg ik om in ieder geval een machine. Meerdere keren heb ik me aangemeld met het verzoek om sponsors te helpen een fiets te kopen, maar niemand reageerde. We praten veel over de ontwikkeling van sport, maar ze bedoelen altijd alleen zomersporten, niemand is geïnteresseerd in de winter. Ik zou willen dat dit niet alleen voor henzelf zou veranderen, maar ook voor jonge mensen om te zien dat als ze oefenen, ze een toekomst in deze sport hebben. Maar nu kan ik niet hetzelfde zeggen over winterse uitzichten.
5. Weet je, maar weinig mensen begrijpen shorttrack, en nu schrijven ze veel dat ze zojuist over deze sport hebben geleerd, terwijl ze naar de Olympische Spelen kijken. Maar we doen al vele jaren mee aan Wereldbekers, we staan in de top 10 van landen, alle Olympische kampioenen, de volledige ploeg, presteren overal, en als we medailles pakken, voorziet de wet in ons land niet in prijzengeld of salaristoeslagen, zo'n regeling absoluut niet. De salarissen van atleten bereiken zelden het gemiddelde van Kazachstan. Het blijkt dat we winnen voor het land, maar we krijgen niet eens een beetje aandacht. We hebben geen sponsoring, zoals in andere landen, en we zijn alleen afhankelijk van de staat. Of dit terecht is of niet, het is niet aan mij om te beoordelen, maar hoe kun je de resultaten opvragen als niemand tussen de Olympische Spelen hoeft te sporten.6. Na de Olympische Spelen in 2018 raakte ik geblesseerd, ik had heel lang gezondheidsproblemen, hierdoor werd ik geschorst voor het nationale team en daarom werd ik elke keer op eigen kosten behandeld. Voor onze atleten, als je geblesseerd raakt, heeft niemand je nodig, hoewel een blessure in grote sporten niet zeldzaam is, vooral in sporten zoals de onze. Dit maakt het eng. Je hele leven wijd je je aan sport, maar uiteindelijk blijf je met rust.
7. Nu de Olympische Spelen voorbij zijn, is niemand van ons tevreden met het resultaat, hoewel dit de beste prestatie in de geschiedenis is voor onze jonge sport. En om vooruitgang te zien in de volgende games, moeten we ons nu voorbereiden. Een goede voorbereiding is nu nodig, en niet als er nog zes maanden te gaan zijn voor de Olympische Spelen, zoals meestal het geval is. We letten standaard altijd op zomersporten, maar die vragen altijd zowel van de wintersport als van hen, ook van fans.
Mijn grote droom is om de vlag van ons land te hijsen bij de grootste wedstrijden, zodat veel kinderen in alle regio's voor sport kiezen, omdat ze zouden weten dat dit werk is dat gerespecteerd wordt en dat het een eer is om atleet te zijn in Kazachstan. Als je nu een medaille hebt, ben je geliefd en dan worden er voorwaarden gecreëerd, maar om een medaille te krijgen, moet je eerst voorwaarden creëren - beginnend bij de basis, eindigend met de tijd voor training.
In het algemeen wil ik mijn team en onze coaches bedanken, we hebben veel bereikt in deze tijd en we zullen blijven werken om geweldige resultaten te behalen. En dank aan degenen die altijd bij ons zijn, ons steunen en om onze sport geven.
Ik dank u allen hartelijk voor uw aandacht, ik hoop dat u naar mij zult luisteren. Abzal Azhgaliev", zei de atleet.
Hoeveel Kazachstaanse atleten verdienden op de Olympische Spelen van 2022
Onze medailles
Totaal Kazachstan 0 0 0 0TOP 5 medaillewinnaars
/i Totaal 1 Noorwegen 16 8 13 37 2 Duitsland 12 10 5 27 3 China 9 4 2 15 4 VS 8 10 7 25 5 Zweden 8 5 5 18 Totaalscore Al het nieuws van de Strandzha Cup met deelname van boksers uit Kazachstan
bbabo.Net