Sofia, 2 lutego (bbabo.net)
Patriarcha Neofita przemawiał w dzisiejszym święcie Wniebowzięcia, ogłosił patriarchat bułgarski.
„Dzisiejszy Dzień Pański przypomina nam dzień, w którym czterdziestodniowe Dzieciątko Boże zostało powitane w Świątyni Jerozolimskiej przez starszego Symeona – człowieka sprawiedliwego, który pozostał w pamięci Kościoła jako Bóg-odbiorca, jak był zaszczycony przyjęciem i przyjęciem Spa I wypowiedzeniem pamiętnych słów zachowanych przez Kościół na wieki: „Teraz uwalniasz Swojego sługę, Nauczycielu, zgodnie z Twoim słowem, pokornie; bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś na oczach wszystkich narodów, światło edukacji pogan i chwałę Twego ludu, Izraela” (Łk 2, 29-31), mówi Jego Świątobliwość w swoim adres.
Patriarcha Neofita przypomina, że Święty Starszy Symeon był jednym z niezliczonych sprawiedliwych starotestamentowych ludzi, którzy wiernie oczekiwali obiecanego przyjścia Mesjasza do swoich przodków. Zostało mu przepowiedziane z góry, że nie zakosztuje śmierci, dopóki na własne oczy nie zobaczy spełnienia Bożej obietnicy zbawienia świata. Dopóki nie ujrzy Chrystusa Pana, przychodzącego na nasz świat jako Człowieka, aby na nowo otworzyć dla wszystkich bramy nieba i drogę do Królestwa Bożego i życia wiecznego. Aby dać nam siłę do powrotu tam, gdzie w odwiecznej opatrzności Bożej postanowiliśmy być – w Domu Ojca.
Dlatego Święto Wniebowzięcia, które jest świętem osobistego spotkania każdego z nas z Chrystusem Zbawicielem, jest uhonorowane przez Kościół radością daną Bogu-odbiorcy - radością, że Bóg jest z nami, że spełniły się proroctwa, że nie jesteśmy sami, porzuceni, ponieważ „powstał między nami wielki prorok, a Bóg nawiedził swój lud” (Łk 7,16), podkreśla patriarcha bułgarski.
Mówi, że według świadectwa świętego ewangelisty w tym dniu sprawiedliwy starzec Symeon również wypowiedział proroctwo, które spełnia się do dziś: „Oto”, mówi sprawiedliwy, Łk 2,34). Te prorocze słowa, skierowane przez Boga-przyjmującego do Najświętszej Maryi Panny, opisują nie tylko to, co miało nastąpić w ziemskim życiu Zbawiciela, ale także całą późniejszą historię Jego przyjęcia przez jednych i odrzucenia przez innych – historię „upadków” i „wzrasta”. ”, trwające do tej pory. Wiemy jednak, że Pan jest zawsze z nami, aby umacniać naszej słabości i prowadzić nas na drogę do życia wiecznego. Wąska, ale zbawcza droga: „Wąskie są drzwi i wąska droga życia” (Mt 7,14).
Ta droga zawsze zaczyna się od naszego osobistego spotkania z Dzieciątkiem Jezus – od Spotkania, którym niegdyś uhonorowano sprawiedliwego Symeona i które dokonuje się w każdym wierzącym sercu, które ufa Bogu. Zaczyna się od spotkania z Tym, który „był światłem ludzi” (Jan 1:4) oraz Tego, który przyszedł na nasz świat, aby „… zbawić wszystkich ludzi i dojść do poznania prawdy” (1Tm 2:4); „… aby grzesznik odwróć się od nas Nasze spotkanie z Panem jest możliwe dla każdego z nas - w każdej chwili możemy spotkać Chrystusa Zbawiciela w obliczu ubogich, chorych i niesprawiedliwych wobec nas, aby zobaczyć obraz Chrystusa wypisany na człowieku obok nas, w których nam powiedział, że musimy ujrzeć samego siebie.
Niech radość z tego spotkania będzie z nami w każdym dniu naszego życia i niech ta radość będzie pełna, do czego wzywa nas sam Zbawiciel, gdy mówi: „Jeżeli będziecie przestrzegać Moich przykazań, będziecie trwali w Mojej miłości, aby Moja radość może trwać w tobie, a twoja radość może być pełna ”(J 15:11).
Szukać i odkrywać Pana w naszych sercach i być nieustannie wzbogacanym przez naszą codzienną społeczność z Nim, abyśmy mogli mieć nadzieję, że w wieczności zostaniemy uhonorowani Jego królestwem. Niech miłość Boża i Jego wielkie miłosierdzie będą z nami wszystkimi! Szczęśliwe i błogosławione święto!”, Patriarcha Neofita błogosławi wiernych.
bbabo.Net