Arabia Saudyjska (bbabo.net), – Dubaj: Od nagradzanego magicznego realizmu po brutalny thriller o uchodźcach – czytaj dalej filmy arabskich reżyserów, które przykuły naszą uwagę w zeszłym roku.

„Pióra”

Reżyseria: Omar El-Zohairy

W rolach głównych: Samy Bassouny, Mohamed Abd El-Hady, Fady Mina Fawszy

Mąż kobiety zamienia się w kurczaka, zmuszając ją do opiekowania się jego rodziną. Kiedy wraca, ona go zabija. Opowieść o wielokrotnie nagradzanym debiucie Omara El-Zohairy'ego wydaje się wyrwana z klasycznej bajki — w stylu Grimm, który nie dawał Ci zasnąć na długo po przeczytaniu. To nie założenie gorąco dyskutowanego arcydzieła El-Zohairy'ego wywołało poruszenie, ale to, co to założenie pozwala mu zrobić; przedstawiający cierpienie kobiet na wiejskich terenach Egiptu w rozdzierającej rzeczywistości, a wszystko to oszałamiająco nakręcone przez wizjonerską stylistkę z ogromnym talentem.

„Casablanca Beats”

Reżyser: Nabil Ayouch

W rolach głównych: Anas Basbousi, Ismail Adouab, Zineb Boujemaa, Meryem Nekkach

W robotniczej dzielnicy Casablanki w Maroku znajduje się centrum kulturalne zwane Pozytywną Szkołą Hip Hopu. Wielu młodych Marokańczyków zmagających się z biedą i niezliczonymi opresyjnymi realiami współczesnego społeczeństwa codziennie tam chodzi, by tworzyć muzykę, znaleźć swój głos i utorować drogę do szczęścia. Fikcyjny film Ayoucha przenosi się do tego prawdziwego schronienia, by opowiedzieć historię nauczyciela imieniem Anas, który daje swoim uczniom przestrzeń do realizowania swoich marzeń i swobodnego wyrażania siebie. Chociaż film eksploruje smutny i pełen przemocy świat, który zamieszkują studenci, ostatecznie jest to pełna nadziei, często radosna afirmacja potęgi muzyki.

„Souad”

Reżyser: Ayten Amin

W rolach głównych: Bassant Ahmed, Basmala Elghaiesh, Hussein Ghanem, Hagar Mahmoud

Dla wielu młodych kobiet w małych miastach świata arabskiego jedynym sposobem, w jaki mogą naprawdę wyrazić siebie, komunikować się ze światem zewnętrznym i odkrywać swoje pasje, są media społecznościowe. Film Amina bada podwójne życie, jakie prowadzą te dziewczyny: twarz, którą pokazują rodzicom, aby spełnić stawiane im oczekiwania, oraz twarz, którą wybierają dla siebie w anonimowym świecie internetu. Film nakręcony z udziałem nie-aktorów jest głęboko przemyślany i absolutnie swobodny, a delikatny dotyk Amina pozostawia silny ślad.

„Europa”

Reżyser: Haiden Rashid

W rolach głównych: Adam Ali, Erfan Rashid, Gassid Mohammed

Na granicy turecko-bułgarskiej młody uchodźca z Iraku Kamal (Adam Ali) myśli, że zbliża się do wolności. Gdy się zbliża, przewodnicy zwracają się przeciwko niemu, zmuszając go do ucieczki do bułgarskiego lasu, gdzie ścigają go bezwzględni najemnicy znani jako „Łowcy migrantów”. montaż szyi i udźwiękowienie oraz ponadprzeciętne wykonanie Aliego, film Rashida jest prosty, ale skuteczny jako thriller, a tym bardziej niepokojący, że przedstawia niepokojącą rzeczywistość, co skłania widzów do wyobrażenia sobie, ile podobnych historii świat ignoruje każdego dnia.

„Człowiek, który sprzedał swoją skórę”

Reżyseria: Kaouther Ben Hania

W rolach głównych: Yahya Mahayni, Dea Liane, Koen De Bouw, Monica Bellucci

Nominowany do Oscara film tunezyjskiego reżysera zachwycił publiczność na całym świecie i łatwo zrozumieć, dlaczego. Podąża za Samem Alim (Yahya Mahayni), Syryjczykiem zmuszonym do opuszczenia swojego kraju do Libanu, gdzie spotyka współczesnego artystę, który płaci mu za jego kolejne dzieło sztuki, tatuuje na plecach wizę Schengen, a następnie wystawia mu muzeum w Bruksela. Mahyani jest elektryzujące przez cały czas i podczas gdy ostatni akt filmu niszczy część dobrej pracy Ben Hani, komentarz na temat odczłowieczającej natury sztuki współczesnej i globalnego kryzysu uchodźczego będzie cię prześladować.

„Gaza Mon Amour”

Reżyser: Tarzan Nasser

W rolach głównych: Salim Daw, Hiam Abbas, Maisa Abd Elhadi

Potężni aktorzy Hiam Abbas („Sukcesja”, „Ramy”) i Salim Daw („Tyrant”, „Korona”) grają dwie samotne osoby, które się zakochują. Daw gra Issę, 60-letniego rybaka, który jest potajemnie zakochany w Siham, pracującej na targu kobiecie, do której w końcu zbiera się na odwagę, by ją ścigać. To, co sprawia, że ​​historia miłosna Nassera jest tak poruszająca, poza poruszającymi przedstawieniami, to jej sceneria – Gaza jest z przodu i w centrum, ze wszystkimi dystopijnymi zmaganiami, jakie znoszą jej mieszkańcy, kochając miłość, która wznosi się przez szczeliny, tym bardziej wzruszająca.

„Farha”

Reżyser: Darin Sallam

W rolach głównych: Karam Taher, Ashraf Barhom, Ali SulimanPotężny debiut fabularny Sallam rozgrywa się w Palestynie w 1948 roku — podczas koszmaru Nakby. Marzenia czternastoletniej Farhy o uczęszczaniu do szkoły w mieście i ucieczce z małej wioski zostają rozwiane, gdy bomby zaczynają spadać, a życie, które jej rodzina znała od pokoleń, zaczyna się rozpadać na jej oczach. Niesamowita, wspaniała, niszczycielska wizytówka Sallama, będący natychmiast niezbędnym filmem w kanonie palestyńskim, zapowiada wielkie rzeczy, które nadejdą.

„Ghodwa”

Reżyser: Dhafer L’Abidine

W rolach głównych: Dhafer L’Abidine, Ahmed Berrhouma, Najla Ben Abdallah

Niezwykle popularny tunezyjski aktor Dhafer L’Aibidine może i kilkadziesiąt lat temu opuścił swoją ojczyznę, ale jego serce i umysł nigdy nie wyszły poza jej granice. Swoim reżyserskim debiutem L'Aibidine idzie zarówno przed kamerą, jak i za nią, by opowiedzieć historię człowieka imieniem Habib, którego nawiedzają niezagojone rany jaśminowej rewolucji w Tunezji 10 lat później, domagając się sprawiedliwości dla ofiar poprzedniego reżimu w kraju, który wolałby iść dalej i zapomnieć. W pewnym sensie ledwo trzyma się zdrowego rozsądku. W innych tylko on jest zdrowy na umyśle. Film, niesiony przez nokautujący występ L'Abidine, ożywia się najbardziej w relacji między Habibem i jego synem, którego nieustająca troska o zdrowie psychiczne ojca jest głęboko dotknięta.

„Kapitanowie Zaatari”

Reżyser: Ali El-Arabi

W rolach głównych: Mahmoud Dagher, Fawzi Qatleesh

W obozie dla uchodźców Zaatari w Jordanii dwóch najlepszych przyjaciół marzy o zostaniu zawodowymi piłkarzami. Film dokumentalny El-Arabiego podąża za nimi, gdy otrzymują szansę na zmianę życia: miejsca w najlepszej akademii piłkarskiej w Zatoce Perskiej. W filmie rozbrzmiewa serce Mahmuda i Fawziego — z ich wzlotami i upadkami, czy to na boisku, czy w obozie. zwłaszcza, że ​​nie wiadomo, czy uda im się opuścić Zaatari na dobre.

bbabo.Net