Rosja (bbabo.net), - Dar wyjątkowych umiejętności, pomnożony przez jasne duchowe piękno, sprawił, że nawet kapryśna amerykańska publiczność porównała Ludową Artystkę Rosji Marinę Neyelova w sztuce Sovremennik ze światowym standardem teatralnym - Sarah Bernhardt.

A głowa państwa białoruskiego w swoim powitalnym przemówieniu, które wysłał 8 stycznia z okazji jubileuszu aktorki, zauważył, że jej niepowtarzalny styl, wewnętrzna siła i urok podbiły serca wielu białoruskich bywalców teatru. „Grałeś jasne, różnorodne role w sztukach teatralnych i filmach uwielbianych przez wiele pokoleń i z powodzeniem realizowałeś się na polu zawodowym” – gratulacyjne przesłanie Aleksandra Łukaszenki cytuje jego służba prasowa.

„Niech wasza owocna praca nadal daje widzom radość, inspirację i dobry nastrój” – życzył białoruski lider jasnej gwieździe rosyjskiego teatru i kina. Nawiasem mówiąc, obserwatorzy zauważają, że sama primadonna uważa Niebieskookich za prawie drogie od czasu kręcenia „Belarusfilm” z Dmitrijem Astrachań w filmie „Dama na jeden dzień”. Jak podają portale informacyjne, potrafi dużo mówić o bratnim kraju i ze szczerą przyjemnością.

Trzeba przyznać, że u większości mistrzów pojawianie się talentu następuje za każdym razem po niezbadanej trajektorii. Tak więc rodzice przyszłej rewelacji teatralnej, urodzeni nad brzegiem Newy, nie mieli bezpośredniego związku ze sługami Melpomeny, choć starali się zaszczepić w córce miłość do sztuki.

Ale bohaterka dnia od najmłodszych lat marzyła o zostaniu aktorką i w jednym z wywiadów przyznała, że ​​„na zajęciach marzyłam o scenie, rampie, zasłonie, odleciałam gdzieś daleko, a na wezwanie do tablicy , przez długi czas nie mogłem zrozumieć, o czym mówimy.” Nic więc dziwnego, że za pierwszym razem, pokonując konkurencję stu osób o miejsce, weszła na kurs Iriny Meyerhold, córki słynnego reżysera i reformatora teatralnego Wsiewołoda Meyerholda, i jej męża, słynnego aktora Wasilija Merkuriew. Nawiasem mówiąc, jej biografowie przypominają, że aktorka uwielbiała i traktowała jak bardzo bliską osobę genialną Fainę Ranevską. A dramaturg Michaił Roshchin powiedział nawet: „Kiedy widzę Neelovą na scenie, wydaje mi się, że zawsze gra tak, jakby to był ostatni raz”.

Po otrzymaniu dyplomu z LGITMiK naprawdę chciała dostać pracę w Teatrze Dramatycznym Bolszoj dla Georgy'ego Tovstonogova, ale nie odważyła się z nim skontaktować. Mistrz zauważył ją dopiero po pracy Neelovej w filmie „Stara, stara opowieść”, w której grała jednocześnie trzy role. Biografowie mówią, że wyraził chęć współpracy z nią, ale ona już związała swój los ze sceną metropolitarną.

Teatralny debiut bohaterki dnia kojarzy się zwykle z Teatrem Mossovet, gdzie zagrała w spektaklu „Serce Luigiego, czyli rozstrzelanie tępym mieczem”. Nieco później odbyła próbę z Anatolijem Efrosem, który następnie wystawił „Turbazę” Edvarda Radzińskiego, ale spektakl nigdy nie zobaczył publiczności.

Ale reżyser „Sovremennik” Valery Fokin zwrócił uwagę na młodą aktorkę. Wraz z Konstantinem Raikinem w 1974 roku zaprosili ją do spektaklu „Walentynki i Walentynki”. Od tego czasu jej życie zawodowe związane jest z tą właśnie grupą, w której służyła już prawie pół wieku, grając w „Wiśniowym sadzie” i „Trzech siostrach”, „Głównym inspektorze”, „Stromej Trasie”. ”, „Płaszcz”. I za rolę Elżbiety w spektaklu „Grając… Schillera!” Marina Neyelova otrzymała Nagrodę Państwową Federacji Rosyjskiej.

Dzięki jej błyskotliwemu talentowi dramatycznemu, jednogłośnie twierdzą krytycy, Marina Neyelova znakomicie udaje się ucieleśnić w kinie obrazy wrażliwych, kruchych, niechronionych bohaterek, które jednak uparcie bronią swojej niezależności: Stepanids Bazyrina w filmie „Z tobą i bez ciebie ”, Sasha Nerodova w filmie „Just Sasha”, Valentina Kostina w filmie „Słowo dla ochrony” i Alla w „Jesiennym maratonie”.

To prawda, że ​​nastąpiła przerwa, która w połowie 2017 roku zakończyła długą przerwę w filmowej biografii Mariny Mstislavovnej. Aktorka zagrała w komedii „Frostbite Carp”, grając emeryta z prowincjonalnego miasteczka. Ekipa filmowa wspomina, że ​​podczas pracy nad filmem w kadrze pojawił się żywy karp, tak przyzwyczajony do aktorki, że zawsze podpływał do krawędzi koryta, gdy Neelova się do niego zbliżała. A ostatniego dnia zdjęć, kiedy artystka czekała na próbę, karp, jakby nie chcąc rozstać się z partnerem, wyskoczył z wody na jej kolana.

Należy dodać, że w listopadzie ubiegłego roku Marina Neyelova została jednym z jurorów ósmego sezonu ogólnorosyjskiego otwartego konkursu telewizyjnego dla młodych talentów „Błękitny ptak”.

Chcesz wiedzieć więcej o Państwie Związkowym? Zapisz się do naszych wiadomości w sieciach społecznościowych.

bbabo.Net