Nie ma większego wyzwania politycznego, które zajmuje przywódców na całym świecie, niż zaspokojenie potrzeby rozszerzenia uczestnictwa w korzyściach płynących ze wzrostu gospodarczego i globalizacji. Rzeczywiście, wyłonił się geograficznie i ideologicznie zróżnicowany konsensus co do tego, że potrzebny będzie nowy lub przynajmniej znacznie ulepszony model rozwoju gospodarczego, jeśli rzeczywiście ma zostać osiągnięty większy stopień włączenia.

Niestety, ten konsensus polityczny pozostaje jak dotąd raczej aspiracyjny niż nakazowy. Decydenci polityczni muszą jeszcze opracować uznane na arenie międzynarodowej ramy polityczne z odpowiednim zestawem wskaźników i mierzalnych kamieni milowych, aby kierować krajami dążącymi do szeroko zakrojonej poprawy standardów życia, zamiast po prostu nadal wykorzystywać wzrost PKB jako podstawową miarę krajowych wyników gospodarczych.

Stopień, w jakim wzrost stwarza możliwości i poprawia standardy życia, zależy od szeregu strukturalnych i instytucjonalnych polityk gospodarczych, w tym wielu w obszarach poza edukacją i redystrybucją (obszary najczęściej omawiane w dyskusjach na temat nierówności).

bbabo.Net