Rosja (bbabo.net), - Pod względem rezerw gazu Rosja jest pierwszą na świecie. Jako paliwo do samochodu gaz jest 2-3 razy tańszy od benzyny i oleju napędowego. Przy jego użyciu utrzymanie maszyny kosztuje o połowę mniej, a żywotność silnika wydłuża się półtora raza. Jednak pomimo tych zalet rozwój transportu gazu ziemnego w naszym kraju jest powolny. Jego udział w całej flocie wynosi mniej niż 1%.

Rząd pracuje obecnie nad kwestią zwiększenia wielkości zużycia gazu jako paliwa silnikowego dla miast uczestniczących w federalnym projekcie Czyste Powietrze. Przewiduje 20% redukcję emisji do atmosfery w 12 dużych ośrodkach przemysłowych Federacji Rosyjskiej. Finansowanie budżetu projektu - 100 miliardów rubli.

Jednocześnie w naszym kraju realizowany jest program „Rozwój rynku paliw do silników gazowych”. Zgodnie z nim do końca 2024 r. wielkość zużycia gazu ziemnego jako paliwa silnikowego wzrośnie do 2,7 mld m3 (w 2021 r. -1,3 mld m3), liczba stacji paliw gazowych - do 1273 szt. ( obecnie - 637 stacji). Finansowanie budżetu - 19,3 mld rubli.

Pierwszy problem widać już z podanych liczb. Jak wyjaśnił Gazprom Gas Motor Fuel, w 2021 r. w Rosji zbudowano 133 nowe stacje benzynowe. Spośród nich 98 obiektów otrzymało dotacje. Trzyletnie doświadczenia pracy firmy w programie wskazują na konieczność dostosowania założonej początkowo zasady ograniczania liczby odbiorców dotacji. Nie dają one możliwości uzyskania wsparcia we wszystkich regionach zainteresowanych rozwojem rynku paliw silnikowych na gaz ziemny (NGF).

Możesz po prostu liczyć. Aby zrealizować ten cel przez trzy lata, w tym do 2022 r., trzeba wybudować kolejne 636 stacji. Oznacza to podwojenie infrastruktury poprzez budowę średnio 212 stacji benzynowych rocznie. Jednocześnie już teraz stawki uruchamiania stacji są znacznie wyższe niż stawki ich załadunku.

Według Gazpromu Gas Motor Fuel od 2017 roku pojemność stacji benzynowych wzrosła 1,5-krotnie, a ich załadunek wzrósł zaledwie o 5%. Jednocześnie tylko 376 stacji należących do grupy Gazprom ma przepustowość przekraczającą 2 mld metrów sześciennych rocznie. Na początku grudnia 2021 r. rosyjska flota pojazdów na gaz ziemny liczyła 250 000 pojazdów. Jednak aby osiągnąć docelowe zużycie gazu jako paliwa silnikowego, potrzeba 600 000 takich pojazdów. W 2021 r. przerobiono ponad 15 tys. aut (w 2020 r. – ponad 10 tys.). A wzrost przesyłu gazu następuje głównie dzięki ponownemu wyposażeniu, twierdzi firma.

Pojemność stacji benzynowych wzrosła 1,5 raza od 2017 r., a ich obciążenie wzrosło tylko o 5 proc.

Ale mimo to stacje benzynowe to wciąż za mało. Ze względu na niższą kaloryczność gazu w porównaniu z benzyną i olejem napędowym, jedna i ta sama objętość GMT może przejechać pięć razy mniej odległości niż na zbiorniku wypełnionym paliwem naftowym, wyjaśnia Valery Andrianov, profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Finansowym przy rządzie Federacja Rosyjska. Jego zdaniem, jeśli w stosunkowo małych krajach o dużej gęstości zaludnienia czynnik ten nie wygląda tak krytycznie, to w Rosji z jej odległościami (zwłaszcza na Syberii i Dalekim Wschodzie) jest to poważny problem. Dlatego kluczem do rozwoju transportu gazu jest budowa dużej liczby kompleksów napełniania. Jest jasne, że biznes nie zainwestuje w odpowiednie projekty bez szerokiego wsparcia ze strony państwa – uważa ekspert.

To czynnik gęstości zaludnienia może wyjaśnić fakt, że liderami w wykorzystaniu HMT są południowe regiony kraju - obwód rostowski, terytorium Krasnodaru, terytorium Stawropola, Republika Tatarstanu, obwód swierdłowski, Republika Baszkirii.

Ponadto, jak wyjaśnił Andrianow, znaczna część skroplonych gazów węglowodorowych (LHG), które wraz ze skroplonym gazem ziemnym (LNG) i sprężonym gazem ziemnym (CNG) są wykorzystywane jako GMT, jest eksportowana. W związku z tym przepływy LPG są rozdzielane w te regiony, w których istnieją możliwości eksportowe. Brak eksportowej infrastruktury transportowej tylko utrudnia produkcję LPG na Dalekim Wschodzie, a nie ma takiego problemu w południowych regionach z portami nad Morzem Czarnym.Jeśli spojrzymy na to, gdzie zużycie HMT jest najbardziej rozwinięte na świecie, to są to kraje importujące gaz i ropę, takie jak Armenia, Włochy czy Indie, gdzie gęstość zaludnienia jest wysoka, infrastruktura stacji benzynowych jest dobrze rozwinięta, a HMT jest dużo tańsze niż benzyna i olej napędowy. Na przykład w 2021 roku litr AI-95 w naszych pieniądzach w Armenii kosztował około 75 rubli, a kilogram LPG - około 40 rubli. Porównanie nie jest do końca poprawne, ale pokazuje różnicę w cenie. Wciąż są kraje, w których gaz był używany jako paliwo do samochodów, aby nie kolidować z eksportem ropy, wcześniej bardziej opłacalnym biznesem niż eksport gazu. Są to na przykład Argentyna i Brazylia. Wyjątkiem na tej liście jest Iran, który rozwinął sektor GMT dzięki sankcjom USA, które ograniczyły udział kapitału zagranicznego w krajowym przemyśle naftowo-gazowym. W rezultacie zależność Iranu od importu benzyny osiągnęła do 2006 roku 45%. Jednocześnie przyjęto program rozwoju transportu gazu.

Jak zauważył Alexander Amiragyan, szef departamentu „Ekonomii Kompleksu Paliwowo-Energetycznego” Fundacji CSR, perspektywy paliwa gazowego dla wszystkich rodzajów transportu wiążą się z rozszerzeniem jego wykorzystania w krajach rozwijających się, gdzie cena paliwa a oszczędności na tym przy wyborze auta są kluczowe. Ponadto kraje te muszą zająć się problemem niedoborów energii elektrycznej, które mogą w przyszłości stać się przeszkodą w masowej dystrybucji pojazdów elektrycznych i zachować nisze dla pojazdów zasilanych gazem. Ekspert uważa, że ​​istnieje również potencjał wzrostu wykorzystania gazu ziemnego w transporcie ciężarowym i transporcie morskim, gdzie wykorzystanie LNG może stać się efektywne.

Zgadza się z tym Maxim Malkov, partner strategii i praktyki doradztwa operacyjnego KPMG. Z jego punktu widzenia, biorąc pod uwagę tendencję do wzrostu cen gazu i jego aktywne zaangażowanie w zastępowanie węgla, a także rozwój chemii gazowej i energetyki wodorowej, nie należy oczekiwać, że będzie on stosowany w samochodach osobowych w krajach rozwiniętych, również iść w kierunku elektryczności. Ale dla ciężarówek są perspektywy – problem rezerwy chodu i wielkości akumulatora nie został tutaj rozwiązany – zauważa ekspert.

W związku z tym w Rosji największe perspektywy dla GMT wiążą się z transportem komercyjnym, zarówno pasażerskim, jak i towarowym. A głównym hamulcem rozwoju tego obszaru są dwa czynniki – niewystarczająca infrastruktura paliwowa i jednocześnie brak liczby samochodów na gaz niezbędnej do rentownego funkcjonowania stacji paliw. Bez samochodów nie będzie stacji benzynowych, a bez stacji benzynowych nie będzie samochodów. To błędne koło, a takich problemów nie da się rozwiązać bez wsparcia państwa.

bbabo.Net