Rosja (bbabo.net) – W 2021 r. Rosja zwiększyła eksport nietowarowych produktów nieenergetycznych o 36 procent, eksportując produkty niepaliwowe i energetyczne o wartości ponad 191 miliardów dolarów.

Wzrost odnotowano w prawie wszystkich segmentach produktów – mówi Weronika Nikishina, szefowa Rosyjskiego Centrum Eksportu (REC). Ale największy dotyczył metali żelaznych i nieżelaznych, nawozów, produktów do obróbki drewna, chemikaliów, tworzyw sztucznych i urządzeń energetycznych. W szczególności, według statystyk REC, eksport przemysłu chemicznego wzrósł o 54 proc., hutnictwa - o 52 proc. Głównymi importerami były Chiny, Kazachstan, Białoruś, Turcja i USA.

Komentując zryw eksportowy krajowego przemysłu, profesor Wydziału Współpracy Międzynarodowej Instytutu Zarządzania i Rozwoju Regionalnego Rosyjskiej Akademii Gospodarki Narodowej i Administracji Publicznej (RANEPA) Aleksander Suchariew zauważył, że polityka substytucji importu w Rosji i Finansowanie przez państwo rozwoju wysokich technologii stworzyło korzystne środowisko gospodarcze dla inwestycji w produkcję wyrobów niezasobowych w wielu dziedzinach. W efekcie krajowy biznes zwiększył produkcję i eksport do najwyższych poziomów od ośmiu lat. W przypadku niektórych produktów (np. polimerów etylenu) eksport wzrósł 3,6-krotnie, a ich dostawy do Chin tylko w pierwszym kwartale 2021 r. wzrosły 10,5-krotnie roku.

Jednocześnie rosyjska polityka bezpieczeństwa żywnościowego zapewniała pożyczki i subsydia oraz przyczyniała się do rozwoju gospodarstw rolnych. Ważne, że pomogło to utorować drogę do dywersyfikacji eksportu do krajów regionu Azji i Pacyfiku, krajów ASEAN i Chin.

Globalna agenda środowiskowa miała również istotny wpływ na transformację światowego rynku towarów przemysłowych. Kryzys energetyczny w krajach UE, a także wzrost cen energii elektrycznej i surowców do produkcji chemicznej (węgiel, ropa, gaz) znacząco obniżyły opłacalność produkcji zagranicznych firm z branży chemicznej. Dla firm zachodnich bardziej opłacalne stało się importowanie produktów z Federacji Rosyjskiej (nasze koszty energii w przemyśle są 2,5-3 razy niższe) niż wpadanie w sytuację dużej zmienności cen na lokalnych rynkach.

Nie bez znaczenia była również pandemia koronawirusa i jej konsekwencje – wzrost wskaźnika opłacalności energii, spadek wydajności pracy (co automatycznie podnosi koszt produktów wytwarzanych lokalnie), transformacja logistyki i produkcji globalnej oraz relacji gospodarczych w związku z działaniami kwarantanny . W takich warunkach dla wielu krajów bardziej opłaca się kupować gotowe produkty po przystępnych cenach, niż rozwijać produkcję w obliczu spadającego popytu.

bbabo.Net