Bbabo NET

Ekonomia & Biznes Wiadomości

Rosja – Wołogżanin: rosyjski rynek energetyczny pozostaje jednym z najbardziej niestabilnych na świecie

Rosja (bbabo.net), - Dyrektor Stowarzyszenia „Rada Producentów Energii” Dmitrij Wologzhanin mówił o perspektywach elektroenergetyki w naszym kraju. A także porównałem ceny energii elektrycznej w Rosji i Europie

- Dmitry, jak oceniasz wyniki minionego roku dla przemysłu i producentów energii?

Dość optymistyczny. W wyniku ożywienia w działalności gospodarczej zużycie energii elektrycznej wzrosło o 6 proc. w porównaniu do 2020 roku oraz o 2,6 proc. od poziomu doku 2019. Produkcja energii elektrycznej wzrosła o 6,6 proc. od wskaźników z 2020 roku, w tym: produkcja elektrociepłowni wzrosła o 10 proc., elektrowni wodnych o 1,3 proc., a elektrowni jądrowych o ok. 2 proc.

Swoją drogą ciekawostka: to właśnie w Dniu Energetyka 22 grudnia zanotowano nowe maksymalne zużycie w JES Rosji - 159 484 MW, a następnego dnia nowy rekord - 159 969 MW. Poprzednie maksymalne zużycie przypadało na 21 grudnia 2012 r. i wyniosło 157 425 MW.

Chciałbym zauważyć, że przedsiębiorstwa wytwórcze zapewniają niezawodne i nieprzerwane dostawy energii elektrycznej i ciepła do odbiorców w kontekście wzrostu gospodarczego po przystępnych cenach dla wszystkich kategorii odbiorców. Jednoczęściowa cena (zawiera cenę energii elektrycznej i cenę mocy – przyp. red.) energii elektrycznej na hurtowym rynku energii elektrycznej i mocy (red.) W 2021 r. zmieniała się w tempie poniżej inflacji. Przewidywany wzrost ceny hurtowej w 2022 r. wyniesie 5,3 proc., przy prognozowanej inflacji ok. 8 proc.

W 2021 r. kontynuowano realizację programu modernizacji mocy wytwórczych TPP. I mamy pierwsze pomyślnie zakończone projekty w Kostromskaya GRES (część grupy PJSC "Inter RAO") i Avtovskaya CHPP (część PJSC "TGC-1").

Również w tym roku wprowadzono nowe zasady wycofywania z eksploatacji: nowy mechanizm pozwoli na wycofywanie z eksploatacji nieefektywnych urządzeń wytwórczych z możliwością zrekompensowania kosztów środków zastępczych.

Od wielu lat problem zadłużenia na hurtowym rynku energii elektrycznej pozostaje dla wytwórców tematem toksycznym: dług za grudzień 2021 r. wynosi 86,5 mld rubli, z czego ok. 75,8 mld rubli przypada na długi gwarantujących dostawców z Północnego Kaukazu Okręg Federalny. W tym roku nadal szukaliśmy sposobów rozwiązania sytuacji z narosłym zadłużeniem i dyscypliną płatniczą gwarantowania dostawców na Północnym Kaukazie. Przypomnę, że umowy dotyczące długów zawarte rok wcześniej z wytwórcami hurtowymi zostały rozwiązane z powodu niewywiązania się przez niektórych poręczających dostawców z regionu. Na tym tle jako pozytywny przykład chciałbym zwrócić uwagę na wysoką dyscyplinę płatniczą Chechenenergo SA, której wypłaty w 2021 r. na poziomie 105,6 proc.

Przez cały rok obserwowaliśmy intensyfikację agendy klimatyczno-środowiskowej w naszym kraju i na poziomie międzynarodowym: wydano rosyjską ustawę o gazach cieplarnianych, Komisja Europejska przedstawiła projekt mechanizmu regulacji transgranicznych emisji dwutlenku węgla, zmiany klimatyczne ONZ Konferencja odbyła się w Glasgow. My, energetycy, wierzymy, że ten trend będzie decydujący w najbliższych latach, a nawet dziesięcioleciach, dlatego aktywnie uczestniczymy w tej agendzie.

- Jak rozwija się proces inwestycyjny, czy spodziewasz się zmiany parametrów doboru do programu modernizacji TPP?

W tym roku minął wybór projektów modernizacyjnych na rok 2027 oraz projektów z instalacją krajowych jednostek CCGT na lata 2027-2029. Łącznie w wyniku selekcji prowadzonych od 2019 roku zmodernizowanych zostanie 127 jednostek wytwórczych o mocy 25,2 GW na lata 2022-2027 oraz 1,6 GW innowacyjnych bloków CCGT na lata 2027-2029.

Same selekcje wykazały wysoki poziom konkurencji, wnioski na selekcje 2022-2027 przekroczyły limit 2,2 razy. W wyniku konkurencyjnej selekcji nakłady inwestycyjne spadły 2,9 razy od maksymalnego poziomu.

Jesienią Rząd Federacji Rosyjskiej podjął decyzję o potrzebie usprawnienia procedury wyboru projektów modernizacji TPP i przełożenia kolejnego wyboru z 2022 na 2023. Dyskutuje się, że głównym kierunkiem poprawy będzie zwiększenie udziału CHP i CCGT. Również w ramach REW-2021 Ministerstwo Energii Federacji Rosyjskiej zgłosiło zamiar przedłużenia programu modernizacji TPP po 2031 roku, co zwiększy atrakcyjność inwestycyjną przedsiębiorstw wytwórczych.

Spodziewamy się dużo pracy, aby zaktualizować te zasady w nadchodzącym roku.

Program modernizacji TPP jest potężnym bodźcem inwestycyjnym dla branż pokrewnych, przede wszystkim dla energetyki i budownictwa. Efekt mnożnikowy programu modernizacyjnego na gospodarkę oceniany jest przez ekspertów na ponad 1 bilion dolarów. rubli.Duże znaczenie mają inwestycje w zaopatrzenie w ciepło, w tym poprzez mechanizm „kotłowni alternatywnej”. 31 miast w 17 podmiotach Federacji Rosyjskiej, w których mieszka ponad 10 milionów ludzi, z planowaną wielkością prywatnych inwestycji w systemy grzewcze na ponad 200 miliardów rubli, przeszło już na „altkotelnaję”. Trzecie najbardziej zaludnione miasto w Rosji - Nowosybirsk z inwestycją 21 miliardów rubli - jest w drodze. PJSC „T Plus” i LLC „SGK” są liderami w przejściu na altboiler.

Członkowie Stowarzyszenia zawarli również 29 „termicznych” umów koncesyjnych w 20 regionach z inwestycjami przekraczającymi 100 mld rubli. Według Ministerstwa Budownictwa, ze względu na efekt mnożnikowy, 1 rub. inwestycje w zaopatrzenie w ciepło stworzą 1,25 rubla. wartość dodana w rosyjskiej gospodarce, przyczyniająca się do tworzenia miejsc pracy w branżach pokrewnych.

- W minionym roku w Europie odnotowano rekordowy wzrost cen energii elektrycznej. Eksperci ostrzegają, że w przypadku mroźnej zimy Europejczycy staną w obliczu przerw w dostawie prądu, a firmy energetyczne czekają na masowe bankructwa. Czy taki scenariusz jest możliwy na krajowym rynku energii i jak wzrost cen energii elektrycznej w Rosji wpływa na odbiorców przemysłowych?

Rzeczywiście, Europa żyje w reżimie załamań cen na rynkach energii (zarówno energii elektrycznej, jak i paliw) przez prawie cały rok 2021, a wielu analityków przewiduje, że trend ten może się utrzymać w przyszłym roku.

Przykładowo we Francji ceny osiągnęły rekordową wartość 443 euro/MWh, Niemcy zbliżyły się do poziomu 432 euro/MWh, w Austrii i Belgii ceny wzrosły powyżej 430 euro/MWh, koszt hurtowych dostaw energii elektrycznej w krajach bałtyckich i Finlandii w niektórych okresach dochodziło do 1000 euro za MWh....

Dla porównania jednoczęściowa cena hurtowa energii elektrycznej w Rosji w 2021 r. wynosiła około 30 euro/MWh.

Wielokrotnie podkreślaliśmy, że krajowy rynek hurtowy pozostaje jednym z najbardziej niestabilnych i przewidywalnych na świecie. Konkurencyjne segmenty rynku energii gwarantują konsumentom ochronę przed gwałtownymi skokami cen energii elektrycznej i mocy. W horyzoncie ponad 10 lat hurtowa cena energii elektrycznej w Rosji pozostaje jedną z najniższych w porównaniu z zagranicą i jest jednym z motorów konkurencyjności rosyjskich przedsiębiorstw zorientowanych na eksport.

Podam kilka liczb. W okresie od 2011 do 2021 r. tempo wzrostu średniej ważonej ceny energii elektrycznej dla wszystkich kategorii odbiorców w Rosji wyniosło 5,6 proc., czyli mniej niż średnia inflacja wynosząca 6,3 proc. w tym samym okresie. Oznacza to, że elektroenergetyka powstrzymuje przyspieszony wzrost cen towarów i usług w kraju.

Dla porównania, według Rosstatu ceny producentów przemysłowych wzrosły w ciągu roku: na olej opałowy - 80 proc., produkcję żelaza i stali - 74,2 proc., produkcję nawozów - 44,2 proc., wydobycie węgla - 32,2 proc., produkcję aluminium - 27,1 proc. cena dostaw energii elektrycznej w tym samym okresie, przy tak wysokim wzroście towarów przemysłowych (z których wiele jest wykorzystywanych w elektroenergetyce i bezpośrednio wpływa na koszty produkcji) wzrosła tylko o 5,1 proc. przy inflacji ok. 8 procent.

Naszym zdaniem zalety hurtowego rynku energii elektrycznej wynikają w dużej mierze ze zbudowanego systemu regulacji otwartego rynku, w którym wszelkie decyzje podejmuje Rada Nadzorcza Stowarzyszenia Rady Rynku NP, w skład której wchodzą przedstawiciele państwa, konsumentów i energii elektrycznej. producenci, firmy handlowe i infrastrukturalne.

Jeśli chodzi o „obciążenie” odbiorców przemysłowych zmianami kosztów energii elektrycznej, to zauważam, że udział kosztów energii elektrycznej dla większości branż jest nieznaczny. Oceńcie sami, według Rosstatu udział kosztów energii elektrycznej w kosztach produkcji przedsiębiorstw naftowych i gazowych nie przekracza średnio 2 proc., metalurgów - 6 proc., w przemyśle chemicznym - 4,5 proc.

- Powiedziałeś, że wzrost cen towarów przemysłowych znacznie przewyższa wzrost cen energii elektrycznej, czy to w jakiś sposób wpływa na działalność przedsiębiorstw wytwórczych?

Niestety tak się dzieje i jest to skrajnie negatywne. Już w pierwszej połowie roku podwoiły się ceny niektórych rodzajów wyrobów metalowych, m.in. blach, ceowników, rur. Gwałtowny wzrost cen metali doprowadził do wzrostu kosztów sprzętu energetycznego. Na przykład cena turbiny T-130 wzrosła o 368 milionów rubli. czyli 27 procent, a generator za to 142 miliony rubli. lub 47 proc.

W efekcie oczekiwany koszt projektów modernizacyjnych rośnie. Na przykład projekt kompleksowej wymiany turbiny i generatora o mocy 215 MW podrożał o 800 milionów rubli. lub 28 procent, a projekt kompleksowej wymiany turbiny o mocy 50 MW - 200 milionów rubli. lub 30 proc.Wzrost oczekiwanych nakładów inwestycyjnych sprawił, że niektóre projekty modernizacyjne znalazły się na krawędzi ekonomicznej wykonalności. Sytuacja ta może negatywnie wpłynąć na tworzenie krajowych wysokosprawnych jednostek CCGT. Problem wzrostu kosztów dotyczy nie tylko projektów modernizacyjnych, ale także działań naprawczych przedsiębiorstw wytwórczych.

- Jak skuteczny jest istniejący model WECM? Czy spodziewane są jakieś zmiany?

Dotychczasowy model hurtowego rynku energii elektrycznej okazał się skuteczny. Ze względu na mechanizmy konkurencyjne opóźnienie wzrostu cen energii elektrycznej od cen gazu (główne paliwo dla większości TPP, cena paliwa stanowi większość kosztów wytwarzania energii elektrycznej – przyp. red.) w ciągu ostatnich 10-12 lat, narastająco wyniósł 76 proc. W efekcie oszczędności konsumentów przy zakupie energii elektrycznej na rynku hurtowym za ten okres szacuje się na około 2,3 bln. rubli.

Jeśli chodzi o zmiany, to w listopadzie 2021 r. na posiedzeniu Rady Nadzorczej Rady Rynku zainicjowano zmiany w modelu hurtowego rynku energii elektrycznej w zakresie zniesienia tzw. „mechanizmu 1,5 Rust”. Według Stowarzyszenia taka zmiana „ustawień” hurtowego rynku energii elektrycznej doprowadzi do spadku przychodów wytwórców w wysokości nawet 100 mld rubli. rocznie, czyli około 10 procent jej rocznego obrotu.

Jednocześnie istnieje cały szereg problemów hurtowego rynku energii elektrycznej dla przedsiębiorstw wytwórczych, m.in.: znaczna ilość przymusowych akceptacji cen, sprzedaż po cenach zerowych w nocy, nieopłacalny poziom taryf RD (umowy regulowane – przyp. red.). ). Dlatego też Izba przygotowała pakietowe zmiany modelu rynku energii elektrycznej i oczekuje ich profesjonalnej dyskusji na platformie Rady Rynku.

Patrząc w przyszłość, moim zdaniem, realia agendy klimatycznej i transformacji energetycznej staną się decydującymi bodźcami do poprawy modelu hurtowego rynku energii elektrycznej.

- Jakie priorytetowe obszary rozwoju elektroenergetyki w kontekście globalnej transformacji energetycznej widzi Stowarzyszenie w perspektywie średnioterminowej?

W tym roku tematy klimatu i ekologii, dyskusji o strukturze pokoleniowej do 2050 r. szybko przeniosły się na jedno z pierwszych miejsc na agendzie. W kontekście międzynarodowej agendy klimatycznej jednym z kluczowych czynników w osiąganiu celów klimatycznych jest poprawa efektywności energetycznej.

Efektywność energetyczną postrzegamy jako zagadnienie złożone. Zużycie surowców paliwowo-energetycznych przez różne sektory gospodarki jest praktycznie takie samo: energia elektryczna - 23 proc., przemysł wydobywczy, rolnictwo - 23 proc., produkcja przemysłowa - 22 proc.; mieszkalnictwo i usługi komunalne – 16 proc., transport – 16 proc. Osiągnięcie maksymalnej efektywności wymaga synchronizacji działań pomiędzy sektorami gospodarki i ustalenia priorytetów.

W sektorze energetyki cieplnej mamy pozytywne doświadczenia w podnoszeniu efektywności: w latach 2010-2019 w ramach programu CSA oddano do użytku 136 obiektów o mocy zainstalowanej 30 GW, w tym 15 GW bloków CCGT. Dzięki wysokiej sprawności nowej generacji nastąpił spadek jednostkowego zużycia paliwa o 8,4 proc., a poziom emisji z elektrociepłowni tylko w ostatnich 6 latach spadł o 23,8%.

W ramach agendy klimatycznej konieczna jest obrona na szczeblu państwowym międzynarodowego uznania niskoemisyjnej generacji elektrowni jądrowych, dużych elektrowni wodnych, a także elektrociepłowni i bloków CCGT. Pozwolę sobie podkreślić, że w przededniu szczytu w Glasgow wiele krajów UE wysłało do Komisji Europejskiej propozycję uznania elektrowni jądrowych i wytwarzania gazu za „zielone”.

Równie ważne jest osiągnięcie międzynarodowego uznania wytycznych do obliczania chłonności naszych lasów, która według ekspertów wynosi około 2,5 miliarda ton ekwiwalentu dwutlenku węgla rocznie. Leży to w interesie zarówno wytwórców, jak i całego krajowego przemysłu.

Kolejnym punktem porządku obrad jest transgraniczna regulacja emisji dwutlenku węgla. Rozumiemy, że będzie to miało znaczący wpływ na rosyjską gospodarkę, a przede wszystkim na branże zorientowane na eksport.

Rosyjska energetyka ma pewną przewagę – udział energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł niskoemisyjnych wynosi ponad 80 proc. (jądrowa – 20,3 proc., wodna – 20,2 proc., gazowa – 40,2 proc.). A realizacja projektów modernizacyjnych z wykorzystaniem innowacyjnych turbin gazowych niewątpliwie zwiększy efektywność wytwarzania ciepła oraz wzmocni pozycję krajowej gospodarki i przemysłu w aspekcie agendy środowiskowej.

Po przestudiowaniu doświadczeń transformacji energetycznej w innych krajach, w tym negatywnych, uważamy, że transformacja energetyczna w Rosji powinna być jak najbardziej zrównoważona. Wprowadzenie regulacji węglowej, w tym opłat emisyjnych, musi być przeprowadzone bardzo ostrożnie i konsekwentnie, z uwzględnieniem kompleksowej analizy wpływu na gospodarkę i konsumentów.Uderzającym przykładem niezrównoważonych rozwiązań z naciskiem na jeden rodzaj wytwarzania – OZE, jest załamanie w Teksasie, kiedy w lutym br., z powodu nadzwyczajnych mrozów, stanowy system elektroenergetyczny nie był w stanie pokryć zwiększonego zapotrzebowania na energię elektryczną, w tym m.in. z powodu bezczynnych SPP i WPP. W rezultacie cena energii elektrycznej wzrosła 300-krotnie – do 9000 USD/MWh.

— Czy w sylwestra chcesz życzyć inżynierom energetyki?

Rosyjska energetyka zapewnia niezawodne i nieprzerwane dostawy energii elektrycznej i ciepła wszystkim naszym odbiorcom: od ludności po okręty flagowe rosyjskiego przemysłu. A w sylwestra, jak w każdy inny, tysiące pracowników elektrowni będą dyżurować, dostarczając światło i ciepło milionom Rosjan. I najważniejsze życzenia dla wszystkich pracowników branży elektroenergetycznej w nadchodzącym roku - zdrowia, dobrego samopoczucia i bezproblemowej pracy!

Rosja – Wołogżanin: rosyjski rynek energetyczny pozostaje jednym z najbardziej niestabilnych na świecie