Rosja (bbabo.net), - Ropa i gaz łupkowy są często kojarzone tylko ze Stanami Zjednoczonymi, ale takie zasoby znajdują się w większości krajów wydobywających węglowodory. Problem w tym, że amerykańskie technologie okazały się nieprzydatne do wydobycia węglowodorów łupkowych w Rosji czy Chinach. Musiałem wymyślić własne. W 2021 r. Gazprom Nieft osiągnął rentowny poziom kosztów produkcji w formacji Bażenow – jednym z największych obszarów zawierających rezerwy ropy łupkowej, szacowane na 18-60 mld ton.
W 2020 roku Gazprom Nieft wyprodukował 100 tys. ton ropy Bazenow, co już jest zbliżone do wielkości produkcji przemysłowej. Ale głównym parametrem, który pozwala ocenić początek „ery łupków”, jest koszt rozwoju. Planowano obniżyć ten wskaźnik z 30 tys. rubli za tonę w 2017 roku do 8,5 tys. rubli w 2025 roku, ale cel został osiągnięty do końca 2021 roku.
Według ekspertów branżowych, tylko w początkowym okresie do 2025 roku rozwój jednej sekcji pakietu przyniesie dodatkowe wpływy podatkowe do skarbu państwa do 60-70 mld rubli, a także rynek sprzętu AGD, który można wyprodukować na potrzeby projektu szacuje się na 150 miliardów rubli. Uruchomienie produkcji przemysłowej, pod warunkiem powstania nowych gałęzi przemysłu i przeznaczenia środków na projekty technologiczne w zakresie usług naftowych, stworzy nawet 16 tys. miejsc pracy. Jednocześnie rozwój formacji Bazhenov jest obiecujący na całym terytorium Syberii Zachodniej.
Z drugiej strony, jak zauważył Walery Andrianow, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Finansowego pod rządami Federacji Rosyjskiej, wcześniej rozwój bazhen był uważany za jedną z alternatyw dla ruchu na północ i wschód. Bazhen, położony w Chanty-Mansyjskim Regionie Autonomicznym (KhMAO), może przedłużyć życie tej tradycyjnej prowincji naftowo-gazowej. Ale teraz rozwijają się terytoria arktyczne i wschodnia Syberia, realizowany jest projekt Wostok Oil, na tle którego rozwój Bazhen nie wydaje się jedyną alternatywą dla rozwoju przemysłu naftowego. A możliwość wydobycia gazu z formacji łupkowych w Rosji nie jest nawet poważnie rozważana, ponieważ istniejąca baza surowcowa umożliwia zapewnienie dostaw „niebieskiego paliwa” zarówno do Europy, jak i krajów regionu Azji i Pacyfiku (APR) dla dziesiątki lat, podkreśla ekspert.
Ponadto projekty łupków naftowych na świecie rodzą wiele pytań ze strony ekologów. Uważa się, że wydobycie łupków zwiększa ryzyko wzmożonej aktywności sejsmicznej i zanieczyszcza wody gruntowe. Do jednego szczelinowania hydraulicznego (szczelinowania hydraulicznego) - głównej technologii wydobycia ropy i gazu z łupków używa się od 5 000 do 20 000 ton mieszanki wody, piasku i chemikaliów, a takich szczelinowań hydraulicznych wykonuje się kilkadziesiąt rocznie jedna studnia. Prezydent USA Joe Biden próbuje nawet zakazać używania tej technologii, co natychmiast położy kres amerykańskiej rewolucji łupkowej.
Nieco inaczej sytuacja wygląda w Chinach, które stały się drugim po Stanach Zjednoczonych krajem na świecie, któremu udało się stworzyć przemysłową produkcję łupków na dużą skalę, mówi Andrianow. Ale rewolucja łupkowa w Imperium Niebieskim okazała się „cieńsza” niż w Ameryce. Chińskie władze planowały zwiększenie wydobycia gazu niekonwencjonalnego w kraju do 100 mld m sześc., ale sięgnęły zaledwie 30-35 mld m sześc. Powodem jest to, że formacje łupkowe w Chinach leżą głębiej niż w Stanach Zjednoczonych (średnio na głębokości 3,2 km), znajdują się w trudno dostępnych rejonach, a ponadto w łupkach brakuje zasobów wodnych misy niezbędne do szczelinowania hydraulicznego. Chiny zamierzają jednak dalej rozwijać swoje projekty łupkowe. W szczególności rozważana jest możliwość produkcji wodoru z gazu łupkowego, mówi Andrianov. W dziedzinie wydobycia ropy naftowej Chiny również pokładają pewne nadzieje w formacjach łupkowych. Jesienią 2021 roku ogłoszono odkrycie największych złóż ropy łupkowej (4 mld ton) na wschodzie kraju. Oczekuje się, że wydobycie ropy z łupków rozpocznie się w najbliższej przyszłości i może wzrosnąć do 1 miliona ton rocznie do 2025 roku.
bbabo.Net