Czterdzieści procent londyńczyków zgadza się na obniżenie wynagrodzenia, jeśli wolno im na stałe pracować zdalnie.

Według badań Hitachi Capital tylko 27 procent mieszkańców Wielkiej Brytanii jest gotowych zaakceptować taki scenariusz. Przeciętnie pracownicy biurowi zgadzają się płacić osiem procent swojej pensji za telepracę.

Warto zauważyć, że najbardziej gotowi na obniżkę są ci, którzy otrzymują mniej niż 40 tys. funtów rocznie. A spośród osób z wyższymi zarobkami zgadza się na to tylko 20 procent. Millenialsi mają rekordową liczbę osób myślących o obniżce wynagrodzenia w zamian za pracę zdalną (około 35 proc.).

Na drugim miejscu są osoby powyżej 55 roku życia (25 proc.). Jednak kwota, z której te grupy wiekowe są skłonne zrezygnować, powinna być mniejsza niż ich koszty podróży do pracy. Dla kobiet impulsem do przejścia na format na odległość jest umiejętność łączenia spraw domowych i rodzinnych. Dla mężczyzn głównym motywem jest możliwość spędzenia większej ilości czasu z rodziną. Ci, którzy chcą oddać część swojej pensji w zamian za pracę zdalną, są najbardziej w Wielkiej Brytanii wśród pracowników mediów i przemysłu czasu wolnego. Najmniej myślą o tym ci, którzy pracują w branży finansowej i prawnej.

A co z nami?

Nie ma powodu do obniżania płac dla pracowników zdalnych w rosyjskich firmach i nie może być – przyjęte wcześniej poprawki do prawa pracy wprost zabraniają takiej praktyki. Jednak przy zatrudnianiu nowych pracowników, którzy z pewnością będą pracować w domu, często oferowane są im niższe pensje niż tym, którzy początkowo pracowali offline, twierdzą analitycy rynku pracy. „Fakt, że dana osoba nie chodzi do pracy, je w domu, a nie w kawiarni, a tym samym obniża koszty, w żaden sposób nie czyni mniej wartościowymi owocami jego pracy” – mówi Vladimir Gimpelson, dyrektor Centrum HSE dla Studiów Pracy. to wynik pracy, a nie proces. Dlatego praca w zdalnej lokalizacji nie powinna również wpływać na poziom dochodów."

bbabo.Net