Kiedy świat i Kongres analizują drobny druk umowy z Iranem, strategiczny duży druk jest wystarczająco jasny. Obama chce, aby ta umowa była centralnym elementem jego spuścizny, cytuje się wypowiedź anonimowego amerykańskiego dyplomaty i wierzy, że pokojowy Iran może być bastionem przeciwko ISIS na Bliskim Wschodzie i kluczem do pokoju.

Determinacja w walce z wrogami jest znakiem rozpoznawczym polityki zagranicznej prezydenta Obamasa. W przypadku Iranu, podobnie jak Kuby, ma nadzieję obalić stare strategie izolacji i sankcji, wciągając rywali w sieć współpracy, która ostatecznie poprawia ich zachowanie. To jest wersja reżimu Obamy, który zmienia pokojowy postęp racjonalnych, nowoczesnych norm, ponieważ są one, cóż, racjonalnymi, nowoczesnymi normami.

Tak więc umowa z Iranem jest naprawdę strategicznym zakładem o wysoką stawkę. Zgodnie z warunkami porozumienia Iran wyjdzie z tego okresu jako nuklearne państwo progowe, wolne od większości sankcji, ale miejmy nadzieję, że do tego momentu stanie się kluczem do pokoju. Alternatywą, przekonuje prezydent, jest ścieżka izolacji i konfrontacji, która może doprowadzić do wojny. Ale czy zakład Obamy jest rozsądny? Gra w blackjacka czy w loterię?

bbabo.Net