Powyższy nagłówek byłby idealnym nagłówkiem dla kolumny napisanej przez niektórych wściekłych publicystów, którzy mają umysły skupione na postrzeganiu Arabii Saudyjskiej jako kraju, który nie może awansować ani nie mogą przewodzić jej instytucjom.

Od wahań cen ropy, przez geopolitykę, po wiele innych znanych nam powodów — o których nie muszę tutaj wspominać — zawsze jest coś, co można mieć przeciwko Funduszowi Inwestycji Publicznych i ratingowi A1, jaki uzyskał po raz pierwszy od agencji Moody's. 7 lutego

Ten rating stawia PIF, jak nazywa się ten fundusz, jako wiodący państwowy fundusz majątkowy na Bliskim Wschodzie, podczas gdy wiele innych SWF nie rozważało jeszcze ratingu. Dlaczego i tak mieliby to zrobić? Ponieważ wiadomo, że działają potajemnie, nie otwierając nikomu swoich ksiąg, lub podlegają rygorystycznemu systemowi raportowania zarządczego, który należy pokazać agencjom ratingowym.

SWF w całym regionie powinny być profesjonalnymi instytucjami, w wysokim stopniu zarządzanymi i prowadzonymi przez technicznych ludzi z bogatą wiedzą i doświadczeniem. Jednak jeśli chodzi o strategię i zarządzanie, nie można być tego pewnym, ponieważ niewiele wiemy o tych obszarach.

Wiem tylko, że SWF można przedstawić jako łodzie ratunkowe. Kraje wykorzystują je do dywersyfikacji swoich gospodarek z dala od ropy naftowej lub innych strumieni o ograniczonych dochodach, więc niewłaściwe zarządzanie ma sensu.

Nasuwają się pytania: Dlaczego MTP przeszedł tę trasę? Czy fundusz naprawdę stał się liderem dzięki ratingowi? Czy fundusz naprawdę się zmienił, jeśli chodzi o sposób zarządzania?

Na początek uzyskanie ratingu służy dwóm potrzebom: zapewnia niezależność funduszu — niezależność PIF zawsze była pod znakiem zapytania — oraz pozwala dotrzeć do szerszego grona inwestorów, którzy chcą mieć pewność, że fundusz jest dobrze zarządzany i zarządzany , oraz że istnieje duża przejrzystość w zakresie jego działania.

Inne czynniki, które skłoniły Królestwo do poddania PIF agencjom ratingowym, obejmują zobowiązanie tego pierwszego do stania się wiodącą gospodarką wśród G20, a także ambitne cele, jakie wyznaczył, aby fundusz znalazł się wśród największych globalnych SWF w 2030 r. z aktywami w zarządzaniu 7,5 bln SR (2 bln USD) z 1,5 bln SR w 2020 r.

Fundusz nie może rosnąć w Królestwie samodzielnie ani organicznie. Musi dotrzeć do dużych inwestorów instytucjonalnych, wykorzystać rynek długu i niskim kosztem emitować dług. Dlatego do osiągnięcia tych celów niezbędna jest solidna ocena.

Czy zatem ocena A1 przyznana przez Moody’s pomoże wzmocnić jego pozycję lidera? Fundusz jest już uznanym liderem ze zdywersyfikowanym portfelem inwestycyjnym, od nieruchomości i turystyki po energię i gry.

Prywatne firmy w Królestwie — z pewnymi wyjątkami — nigdy nie były innowatorami. Są to w najlepszym razie wykonawcy, którzy szukali kontraktów rządowych

Posiada również udziały w obiecujących projektach, takich jak Lucid, i sprzedaje udziały w wielu wiodących lokalnych firmach, takich jak ACWA Power i Elm. Mimo że fundusz zawarł mniej transakcji w ciągu ostatnich dwóch lat w porównaniu do pięciu lat temu, wybrał jednak te właściwe. Fundusz zawierał również transakcje w nowych obszarach, takich jak gry.

MTP zdecydowanie nie jest tym samym, co znaliśmy kilka lat temu, kiedy sukces transakcji był wątpliwy.

Ma przewagę jak żaden inny SWF w regionie, jaką jest inwestowanie w Arabię ​​Saudyjską, wielkiego słonia w pokoju. Inne SWF nie mogą się rozwijać bez zwiększania swoich inwestycji zagranicznych, podczas gdy PIF może rozwijać się, skupiając się wyłącznie na domu.

Nie można sobie wyobrazić żadnego innego SWF w regionie, który ma tak wiele lokalnych projektów i sporych rozmiarów rurociąg, takich jak NEOM, The Red Sea Development Co., Qiddiya, Roshn i wiele innych.

Jednak ta ekspansja budzi pewną krytykę zarówno ze strony mediów, jak i inwestorów, którzy widzą, że prowadzenie zbyt wielu projektów w tym samym czasie, przy czym wiele z nich wymaga długiego okresu zwrotu, nie jest finansowo rozsądne.

Inwestorzy mogą jednak być w jakiś sposób pewni, że fundusz wie, co robi, ponieważ otrzymał najwyższą ocenę od agencji, które mają dokładnie przeanalizować jego strategię inwestycyjną i wbudowane ryzyka.

Inną krytyką byłaby silna koncentracja funduszu na lokalnych projektach w obszarach i branżach, które są wciąż na wczesnym etapie rozwoju, takich jak turystyka. To też bym skrytykował, ale ponieważ w takich obszarach istnieje niewykorzystany potencjał, zmieniłem zdanie.

Teraz, gdy fundusz staje się coraz większy, co stanie się z prywatnymi inwestorami? Pierwszym założeniem jest, aby poczuli upał i trudno im konkurować, ale przyjrzenie się temu, w jaki sposób fundusz stworzy im możliwości, sprawi, że będzie to opłacalne.

Prywatne firmy w Królestwie — z pewnymi wyjątkami — nigdy nie były innowatorami. Są to w najlepszym razie wykonawcy, którzy szukali kontraktów rządowych. W ostatnich latach PIF stworzył dziesiątki firm i wiele, jeśli nie wszystkie, poszukuje prywatnych inwestorów do współpracy przy projektach. Muszą się więc przygotować i zmienić swoje modele.Wreszcie, aby PIF zachował swoją wiodącą rolę, musi pozycjonować się jako fundusz przyjazny środowisku z projektami zgodnymi z ramami ESG. Chociaż jest to nowy obszar dla funduszu, wierzę, że będzie bardzo obiecujący i spodziewam się, że wkrótce pojawi się strategia inwestycyjna ESG dla funduszu.

Tak więc dzięki solidnym ratingom, zdywersyfikowanemu portfelowi i strategii inwestycyjnej zgodnej z ESG w celu ratowania planety i jej mieszkańców, fundusz będzie prowadził, nawet jeśli nie udało mu się osiągnąć poziomu 2 bilionów dolarów w ciągu ośmiu lat.

Zastrzeżenie: Poglądy wyrażone przez autorów w tej sekcji są ich własnymi i niekoniecznie odzwierciedlają punkt widzenia bbabo.net

bbabo.Net