Bliski Wschód (bbabo.net), - Handel może odegrać ważną rolę w adaptacji do zmian klimatu i łagodzeniu zewnętrznych wstrząsów dla bezpieczeństwa żywnościowego regionu

Ministrowie rolnictwa w NERC 36 popierają strategiczne ramy FAO dla bardziej wydajnych i zrównoważonych systemów żywnościowych

NOWY JORK: Bezpieczeństwo żywnościowe na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej mogłoby zostać niezmiernie wzmocnione, gdyby narody regionalne odstawiły się od silnego uzależnienia od importu zagranicznego, Abdulhakim Elwaer, zastępca dyrektora generalnego i przedstawiciel regionalny na Bliski Wschód i Afrykę Północną w Food i Rolnictwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, powiedział bbabo.net.

Kraje regionu NENA w dużym stopniu polegają na importowanych produktach spożywczych, aby wyżywić swoje krajowe populacje. W rzeczywistości FAO przewiduje, że region zaspokoi 63 procent swojego zapotrzebowania kalorycznego poprzez import do 2030 r., co naraża go jeszcze bardziej na zakłócenia łańcucha dostaw i wahania cen.

„Ta sytuacja sprawia, że ​​region jest podatny na wstrząsy po stronie podaży spowodowane czynnikami ekonomicznymi lub naturalnymi, takimi jak COVID-19 i nieodłącznymi stresorami na poziomie regionalnym i krajowym, takimi jak przedłużające się konflikty, niestabilność polityczna i zmiany klimatyczne” – powiedział Elwaer, przemawiając przed 36. sesja Konferencji Regionalnej FAO dla Bliskiego Wschodu, NERC 36, która odbyła się w stolicy Iraku Bagdadzie w dniach 7-8 lutego.

„Region jest szczególnie słaby, jeśli chodzi o handel wewnątrzregionalny. Na przykład w 2019 r. tylko 15,4 procent importu żywności do regionu arabskiego pochodziło z tego regionu”, powiedział Elwaer, przypisując to „brakowi harmonizacji systemów regulacyjnych, słabej infrastrukturze logistycznej i mechanizmom ułatwiającym handel”.

„Konieczne jest zatem uznanie, zinternalizowanie polityk krajowych i optymalizacja roli handlu w bezpieczeństwie żywnościowym w regionie NENA. Łącząc popyt i podaż, handel może odegrać ważną rolę w adaptacji do zmian klimatu i łagodzeniu wstrząsów zewnętrznych”.

Nadmierna zależność regionu od importu żywności ugruntowała się w wyniku dziesięcioleci kryzysu, niestabilności i zaniedbań w rolnictwie.

Na przykład Irak importuje prawie 50 procent swoich potrzeb żywnościowych. W przypadku wstrząsów w globalnym łańcuchu dostaw żywności lub załamania się budżetu państwa z powodu wojny lub spadku cen ropy, system żywnościowy staje się wrażliwy.

Nierównowaga jest jeszcze bardziej wyraźna w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, których narażenie na globalne wahania cen żywności jest potwierdzane przez ilość importowanej żywności jako procent całej mieszanki w 2019 r.: 80-90.

Od konfliktów i wstrząsów społeczno-gospodarczych po degradację środowiska, lista wyzwań stojących przed społecznościami produkującymi żywność w całym regionie NENA wydaje się rosnąć z każdym rokiem.

Ponieważ zaledwie 5 procent gruntów regionu uznano za uprawne, a zasoby słodkiej wody szybko się wyczerpują, rezultatem jest stały przepływ migracji wewnętrznej z wiosek do miast, co jeszcze bardziej osłabia krajową produkcję żywności na rzecz importu.

Jednym z efektów domina jest pogarszający się standard żywienia, w którym tanie, wysokoenergetyczne węglowodany zastępują droższe świeże owoce i warzywa na stołach obiadowych ubogich gospodarstw domowych, powodując problemy zdrowotne związane z niedoborami witamin.

Sprawy pogorszyła pandemia COVID-19, która zakłóciła łańcuchy dostaw i zniszczyła źródła utrzymania, zwiększając liczbę niedożywionych ludzi w regionie o kolejne 15 procent do 69 milionów w 2020 r.

„Ostatnie trendy w zakresie głodu i braku bezpieczeństwa żywnościowego sugerują, że osiągnięcie drugiego celu zrównoważonego rozwoju ONZ: zero głodu będzie dla regionu niezwykle trudne do 2030 roku” – powiedział Elwaer.

Rzeczywiście, region był daleko w tyle w kwestiach bezpieczeństwa żywnościowego na długo przed wybuchem pandemii.

„Region był już zboczony z drogi w eliminacji głodu i braku bezpieczeństwa żywnościowego z powodu istniejących wcześniej zagrożeń i narażenia na liczne wstrząsy i stresy, takie jak zmiana klimatu, niedobór wody, konflikty i przedłużające się kryzysy, wyzwania związane z wydajnością rolnictwa i plonami, nierówności społeczne i ubóstwa, a obecnie rosnących cen żywności” – powiedział Elwaer.

NERC 36, zorganizowany w formacie hybrydowym pod hasłem „Odzyskaj i uruchom ponownie: innowacje na rzecz lepszych, bardziej ekologicznych i bardziej odpornych systemów rolno-spożywczych w celu osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju”, zbadał, w jaki sposób region może przekształcić swoje systemy rolno-spożywcze, aby zagwarantować dostęp społeczeństwa do niedrogiej i pożywnej diety.

Elwaer powiedział, że można to osiągnąć dzięki ramom strategicznym FAO, tak zwanym Four Betters: „Lepsza produkcja, lepsze odżywianie, lepsze środowisko i lepsze życie, nie pozostawiając nikogo w tyle”.Ramy te zostały zatwierdzone przez ministrów rolnictwa regionu na konkluzji NERC 36, wraz z priorytetami FAO dla regionu, które koncentrują się na „tworzeniu możliwości zatrudnienia dla młodzieży wiejskiej, promowaniu bezpieczeństwa żywnościowego i zdrowej diety dla wszystkich poprzez handel, bezpieczeństwo żywności, więcej w celu zmniejszenia strat żywności i odpadów, ekologizacji praktyk rolniczych w celu zapewnienia równowagi środowiskowej”.

Jednak niezależnie od tego, jaką politykę wprowadzą rządy, Elwaer powiedział, że zmiany klimatyczne pozostają największym zagrożeniem dla regionalnego rolnictwa i systemów żywnościowych — zwłaszcza, że ​​pogłębiają istniejące niedobory wody.

„Już mając najniższą dostępność słodkiej wody na mieszkańca, globalne ocieplenie i pustynnienie ziem uprawnych tylko zaostrzą to zagrożenie” – powiedział.

„Wzrost populacji i zapotrzebowania na żywność, zarówno ilościowy, jakościowy, w połączeniu z szybką urbanizacją w naszym regionie, to kolejne zagrożenie dla naszych systemów rolno-spożywczych, ponieważ możemy nie być w stanie sprostać takim wymaganiom z istniejących zasobów”.

Zmiana klimatu przyczyniła się do degradacji gleby poprzez zmianę wzorców pogodowych, negatywnie wpływając na cykle upraw, zmniejszając plony i produktywność.

„Zmiany klimatyczne zagrażają naszej zdolności do zapewnienia regionalnego bezpieczeństwa żywnościowego, eliminacji ubóstwa i osiągnięcia zrównoważonego rozwoju” – powiedział Elwaer.

FAO podjęło różne inicjatywy w zakresie łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej, podczas gdy regionalna sieć ekspertów handlowych agencji współpracowała z rządami, aby pomóc uodpornić ich łańcuchy dostaw na wstrząsy.

„To jednak musi być uzupełnione działaniami rozwojowymi na wszystkich poziomach” – powiedział Elwaer.

Urzędnicy FAO uważają, że inkluzywność jest pierwszym filarem każdej transformacji systemu rolno-spożywczego, w szczególności upodmiotowienia kobiet. „Kobiety są podstawą wszystkiego, co popieramy i dla czego pracujemy” – powiedział Elwaer.

„W FAO mamy specyficzną ścieżkę wzmacniania pozycji płci, która przebiega we wszystkich programach i projektach. Wbudowaliśmy znaczniki płci, aby zapewnić, że nasze interwencje wspierają integrację płci.

„W naszym regionie musimy wzmocnić rolę kobiet w systemach rolno-spożywczych nie tylko z perspektywy produkcji, ale także z punktu widzenia odżywiania. Aby zapewnić wszystkim zdrowe odżywianie, uważamy, że kobieta jako głowa domu jest najważniejszym interesariuszem, aby rodzina zdecydowała się na zdrowe odżywianie”.

Elwaer powiedział, że rządy regionalne są otwarte na zalecenia FAO, które mogą w pewnym stopniu przyczynić się do rozwoju handlu regionalnego, zabezpieczenia łańcuchów dostaw i zmniejszenia niedożywienia.

„Wierzę, że rządy w naszym regionie są autentycznie zainteresowane i skupione. Widzieliśmy, że rządy wykazały duże zainteresowanie zapewnieniem dostaw żywności i mocno dotują sektor żywnościowy, chociaż zasługa takich dotacji to inny temat – powiedział Elwaer.

„Na pewno odpowiedni rząd wie najlepiej, co powinien zrobić. Jestem tutaj, aby wspierać ich w realizacji ich celów i aspiracji oraz zapewniać pomoc techniczną w razie potrzeby.

„To, o co opowiadaliśmy się, w tym podczas tej konferencji regionalnej, to przyjęcie podejścia systemów rolno-spożywczych, tak abyśmy uwzględnili wszystkie aspekty ze zdefiniowanymi i uzgodnionymi celami i zadaniami.

„Holistyczne podejście do zarządzania ryzykiem systemów rolno-spożywczych oznacza przyjęcie polityk i ścieżek, które odwzorowują ryzyko i efekty zewnętrzne stojące przed systemami rolno-spożywczymi, w szczególności inkluzywność, wydajność, odporność i trwałość tych systemów, a następnie nakreślają mechanizmy łagodzenia i adaptacji w celu utrzymania transformacji systemów rolno-spożywczych na właściwej drodze, a następnie zapewnienia ciągłości.”

bbabo.Net