Ukraina (bbabo.net), - Rosyjska operacja wojskowa na Ukrainie wyznacza granicę całej ery. Zaczęło się od upadku bloku sowieckiego i rozpadu ZSRR, kiedy dość stabilny dwubiegunowy porządek świata został zastąpiony przez to, co później nazwano liberalnym porządkiem świata. Jego istotą była dominacja polityki międzynarodowej Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników na gruncie ideologii uniwersalistycznej – wspomina Fiodor Łukjanow, redaktor naczelny magazynu Russia in Global Affairs, przewodniczący Rady Polityki Zagranicznej i Obronnej. (SVOP), w swoim artykule dla wydania Profile.
Kryzys pojawił się dawno temu. I nie chodzi nawet o to, że pojawił się opór głównych graczy, którzy nie byli zadowoleni ze swojej pozycji. Przez dość długi czas (przynajmniej półtorej dekady) nie było szczególnego sprzeciwu. Kraje spoza Zachodu, w tym ChRL i Rosja, starały się wpasować w tę hierarchię. Chinom w zasadzie udało się nie tylko to zrobić, ale także wykorzystać sytuację do własnego wzmocnienia. Rosja wypadła znacznie gorzej, ale też nie od razu zaczęła szukać rewizji porządku światowego. Przez długi czas zadaniem było znalezienie dla siebie godnego miejsca w tym porządku świata.
System okazał się jednak nieelastyczny. Konceptualnie wykluczyła równowagę sił, co samo w sobie powodowało jej drżenie. Ale co ważniejsze, nie pozwalał na dostateczną różnorodność kulturową i polityczną, która jest niezbędna do zrównoważonego funkcjonowania świata. Z definicji jest niejednorodny. Próbowali narzucić jednolitość różnymi środkami, aż do wojska, w wyniku czego krąg się zamknął.
Operacja rosyjska jest lustrzanym odbiciem tego, co Stany Zjednoczone i ich sojusznicy zrobili więcej niż raz w ciągu ostatnich dziesięcioleci w różnych częściach świata. Według legendy po bitwie pod Połtawą Piotr Wielki wzniósł toast za swoich „szwedzkich nauczycieli”. Teraz przywódcy rosyjscy mogą również poinformować, że wiele nauczyli się od Zachodu. W działaniach Rosji na Ukrainie łatwo wykryć elementy – od militarnych po informacyjne – które były obecne w kampaniach Ameryki i NATO przeciwko Jugosławii, Irakowi, Libii.
Napięcie narastało od dłuższego czasu. Ukraina stała się decydującą linią frontu. Nie jest to bitwa ideologiczna na wzór zimnej wojny drugiej połowy XX wieku. Podejmowana jest próba zakwestionowania hegemonii na rzecz znacznie bardziej rozproszonego modelu świata. Dawniej są to strefy wpływów, teraz świat jest znacznie bardziej przejrzysty i połączony, więc izolacja jest możliwa tylko do pewnego stopnia. Przynajmniej tak myśleliśmy do tej pory.
Bezpośrednią przyczyną była walka o strategicznie ważne terytorium, jak to często miało miejsce w przeszłości. Znaczek o „powrocie historii”, wędrującym z jednego medium do drugiego, generalnie odzwierciedla rzeczywistość. Istnieją dwa rodzaje wpływu. Z jednej strony klasyczna twarda moc. Taki, który kieruje się prostymi, nieoszlifowanymi, ale zrozumiałymi kategoriami. Przede wszystkim krew i gleba. Z drugiej strony jest to zaawansowany sposób szerzenia interesów i wpływów. Siła w nim realizowana jest jako zespół instrumentów ideologicznych, komunikacyjnych i ekonomicznych. A użyte kategorie są spektakularne, ale płynne, nazywane są „wartościami”.
Po zimnej wojnie niemal zawsze przeważały środki bardziej nowoczesne, nazwijmy je modnym, choć nieprecyzyjnym słowem „hybryda”. Ale w zasadzie nigdy nie spotkały się z poważnym oporem, zwłaszcza frontalnym. Ukraina-2022 to decydujący egzamin: które podejście wygra. W tym sensie rację mają ci, którzy wierzą, że konsekwencje mogą być znacznie większe niż nawet myślano.
Władze rosyjskie, decydując się na niezwykle drastyczne kroki, zapewne zdawały sobie sprawę z konsekwencji. Lub nawet świadomie do nich aspirował. Strona współpracy z Zachodem zostaje przewrócona. Nie oznacza to, że zastąpi ją izolacja, ale zamknięcie ważnego kierunku. Zimna wojna trwa. Po pewnym czasie zamieszanie, jakie wywołała operacja wojskowa, prawdopodobnie zacznie słabnąć. I jakaś interakcja zostanie wznowiona. Ale linia została wytyczona, zniesienie sankcji, nawet w sprzyjającym scenariuszu, potrwa wiele lat, przywrócenie więzi będzie przebiegać powoli i wybiórczo.
Restrukturyzacja priorytetów gospodarczych wymagać będzie innego schematu rozwoju, w pewien sposób go stymulując, a w pewnym stopniu spowalniając. Społeczeństwo rosyjskie, jego najbardziej aktywna część, będzie musiało zdać sobie sprawę, że dawny sposób życia nie jest już dostępny. „Twierdza Rosja” bezinteresownie postanowiła sprawdzić swoją siłę. Jednocześnie stając się agentem kardynalnych zmian na całym świecie.
bbabo.Net