Urodziłem się i wychowałem w zimnej wojnie. Świat został podzielony na pół. Havaianas po lewej, Rider po prawej. Havaianas symbolizował zakład na krzyżowanie ras iw tygodniu 22. Jeździec był parnasjanizmem i projektem wybielania.
Kiedy Caetano krzyknął do cenzurującej publiczności na Festival da Canção „jeśli w polityce jesteś tym, czym jesteś w estetyce, to już koniec!”, z pewnością widział całą publiczność Ridera. Publiczność postrzegała go również jako Ridera, ponieważ używanie gitary w brazylijskiej muzyce popularnej było dla nich jak noszenie butów na sesji plenarnej UNE. Zawodnikiem był PDS, Del Rey, SBT, Agnaldo Rayol, Afanasio Jazadji. Havaianas era Novos Baianos, TV Pirata, MTV, Pedro Cardoso, Boicucanga, SOS Mata Atlântica.
Urodziłem się w rodzinie lewicowej. Wychowałem się w ortodoksyjnej doktrynie hipisowskiej. Gdybym jako dziecko powiedział, na przykład, że myślałem o zostaniu inżynierem lub posiadaniu Monzy, prawdopodobnie zostałbym siłą zabrany do wodospadu, gdzie długowłosy przyjaciel moich rodziców poddawałby mnie dwugodzinnej „Schody do Heaven” na cytrze, podczas gdy Oxum ofiarowałabym żółte płatki kwiatów.
Dlatego przez większość mojego życia używanie Ridera było nie do pomyślenia. Minął jednak miesiąc, odkąd we mnie runął mur berliński. Kupiłem Ridera.
W rzeczywistości to nie był Rider, było gorzej: chiński generyczny, którym Instagram nękał mnie od miesięcy. Kupiłem, przyjechałem, założyłem i komfort był wprost proporcjonalny do paniki egzystencjalnej. Muszę przyznać, po 44 latach błędu: jeśli chodzi o klapki, racja ma rację.
Wiem, że nie powinienem pisać tej kroniki na obecnym etapie rozbiórki narodowej. Mam świadomość, że nie powinienem dawać amunicji wrogowi, który odtąd będzie mógł włączać Havaianas do szerokiego indeksu absurdalnych zakazów, wraz z kinem, teatrem, literaturą, środowiskiem, prawami człowieka, edukacją, a nawet ochraniaczami dla kobiet.
Są jednak chwile, kiedy kłamstwo jest tak poniżające, że nie uzasadnia tego żaden utylitarny wykrzywienie. Anuluj mnie, ale oto idzie: Havaianas nie są wygodne. Japonki w stylu jeźdźca są. Twardość podeszwy Havaianas nie jest najpoważniejsza. Bańka, która pojawia się między twoimi palcami, gdy zdecydujesz się przejść na drugą stronę plaży, też nie.
Po kilku tygodniach (jak) Rider zdałem sobie sprawę, że chodzenie po Havaianas wymaga subtelnego, ale ciągłego nacisku kciuka i stopy obok paska. To jak chodzenie z kopertą pod pachą. Nie czujesz się zmęczony, ale zmęczony.
Migrowałem i nie było łatwo. Moje dzieci i żona traktują mnie jak nerkę i kąpielówki: śmieją się. Rodzina i przyjaciele, kiedy mną nie gardzą, patrzą na mnie, jakbym robił hipsterski występ, na przykład: „Och, jestem w filmie Wesa Andersona, och, jestem z pokolenia Z, och, wszystko tutaj jest ironiczny”. Nie rozumieją, że to poważne.
Kłamać. Moja żona rozumie, że to poważne i dlatego się boi. Zobacz w moich klapkach pole position w wyścigu, który prowadzi do podkoszulka, saszetki, kąpielówek i tego wszystkiego razem w jednym z tych foteli, takich jak Joey i Chandler w „Przyjaciółkach”, leżących, obracających się, z kubkiem posiadacze i ohydne. Chciałbym móc powiedzieć, że się myli.
bbabo.Net