Azja (bbabo.net), – „Prezydent Biden powiedział prezydentowi Xi, że ponosimy głęboką odpowiedzialność za zapewnienie, że konkurencja między naszymi krajami nie zamieni się w konflikt” – powiedział sekretarz stanu USA Antony Blinken podczas wizyty w Dżakarcie w grudniu.

„Dyplomacja nadal będzie naszym pierwszym narzędziem w wywiązywaniu się z tej odpowiedzialności – zapewniając minimalizację, zarządzanie i ostatecznie odstraszanie potencjału konfliktu w regionie” – dodał w przemówieniu na temat amerykańskiej wizji „wolnego i otwartego Indo -Pacyfik".

Region Indo-Pacyfiku, powiedział Blinken, „wpłynie na trajektorię świata w XXI wieku”.

Rosnące zainteresowanie Stanów Zjednoczonych regionem jest oczywiste, czego oczywistym powodem jest chęć przeciwdziałania wpływom coraz bardziej pewnych siebie i potężnych gospodarczo Chin.

Ekspansję chińskich wpływów widać głównie w Azji Południowo-Wschodniej. Dzięki inicjatywie Pasa i Szlaku Chiny mają do zaoferowania różne rzeczy, od infrastruktury po inwestycje i pożyczki. Co więcej, podczas pandemii Chiny rozszerzyły swoją dyplomację szczepionkową i pomoc Covid-19 na wszystkie kraje Asean.

Stany Zjednoczone zwiększyły również swoją obecność i pomoc w Azji Południowo-Wschodniej. Tylko w 2021 r. wielu wysokich rangą urzędników odwiedziło kraje Azji Południowo-Wschodniej. Byli wśród nich wiceprezydent Kamala Harris; pan Blinken; sekretarz obrony Lloyd Austin; zastępca sekretarza stanu Wendy Sherman; oraz Daniel Kritenbrink, zastępca sekretarza stanu ds. Azji Wschodniej i Pacyfiku.

We wszystkich tych wizytach kluczowym przesłaniem z Waszyngtonu było to, że Azja Południowo-Wschodnia jest ważną częścią sojuszu strategicznego; dlatego Stany Zjednoczone są zobowiązane do zacieśnienia dalszej współpracy z krajami Azji Południowo-Wschodniej.

Chociaż zarówno Stany Zjednoczone, jak i Chiny zwiększyły pomoc i współpracę w Azji Południowo-Wschodniej, koncentruje się ona głównie na wymiarach gospodarczych, takich jak handel, inwestycje i infrastruktura, oraz współpracy w zakresie bezpieczeństwa, takiej jak ćwiczenia wojskowe i pomoc. Wydaje się, że żaden z nich nie skupił się zbytnio na aspektach dyplomacji publicznej, co może mieć bezpośrednie implikacje dla tego, jak społeczeństwo Azji Południowo-Wschodniej postrzega USA czy Chiny.

Dziś, gdy media społecznościowe i informacje online stają się coraz ważniejsze dla obywateli, coraz więcej ludzi interesuje się polityką zagraniczną i stanowiskiem ich rządów w rywalizacji USA-Chiny. Na przykład w niektórych krajach, takich jak Indonezja, obywatele często krytykowali swój rząd, gdy wydaje się on bardziej skłaniać się ku Chinom pomimo trwającej eskalacji na Morzu Południowochińskim.

W świetle tego trendu dyplomacja publiczna zarówno USA, jak i Chin w Azji Południowo-Wschodniej może odgrywać większą rolę w kształtowaniu społecznego postrzegania roli tych dwóch głównych mocarstw w regionie.

W tym regionie think tanki przeprowadziły kilka badań dotyczących publicznego postrzegania rywalizacji między USA a Chinami. W badaniu zatytułowanym The State of Southeast Asia 2021 ISEAS powiedział: „Zaufanie Azji Południowo-Wschodniej do Chin nadal spada, w przeciwieństwie do lepszych ocen zaufania Stanów Zjednoczonych”.

Indonezyjska Wspólnota Polityki Zagranicznej (FPCI) w swoim badaniu Asean-Chiny zauważyła, że ​​obecne relacje między Aseanem a Chinami są korzystne dla obu stron. Badania te pokazały również, jak opinia publiczna w Azji Południowo-Wschodniej postrzega relacje swoich krajów z USA i Chinami. Dlatego kluczowe staje się dalsze edukowanie opinii publicznej w zakresie relacji ich krajów z dwoma wielkimi mocarstwami.

Dyplomacja publiczna może przybierać różne formy, ale pierwszą i najważniejszą jest współpraca akademicka lub edukacyjna. Dyplomacja miękkiej siły poprzez edukację wydaje się być bardziej dalekosiężna i skuteczna. Dzieje się tak dlatego, że poprzez swoje pisma i publikacje społeczności akademickie często kształtują dyskurs polityczny i postrzeganie w mediach i literaturze akademickiej zarówno USA, jak i Chin. Nierzadko zdarza się, że mają oni również wpływ na kształtowanie polityki swoich rządów poprzez funkcje konsultacyjne i doradcze.

Ponadto programy wymiany studentów i stypendia mają tendencję do tworzenia bardziej pozytywnych opinii wśród beneficjentów. Wymiana pomysłów zapewnia im również perspektywy wzajemnego zrozumienia.

Na przykład podczas zimnej wojny rząd USA zapewniał stypendia wielu studentom z Azji Południowo-Wschodniej na studia na uniwersytetach amerykańskich, takich jak Cornell University of California Berkeley. Studenci, którzy zapisali się na te uczelnie, powrócili do swoich krajów i zajęli strategiczne stanowiska w swoich rządach. Dzięki amerykańskiemu wykształceniu akademickiemu rozumieją stosunki dwustronne z wieloma krajami.Obecnie w Stanach Zjednoczonych studiuje prawie 60 000 studentów z Azji Południowo-Wschodniej, a w ostatnich latach coraz więcej osób pochodzi z Tajlandii, Singapuru i Wietnamu. Jednak liczba ta jest nadal niższa niż liczba mieszkańców Azji Południowo-Wschodniej na uniwersytetach w Chinach, większość z nich na stypendiach zapewnianych przez rząd chiński. Co więcej, chińskie uniwersytety notują wzrosty w międzynarodowych rankingach, pokazując, że jakość szkolnictwa wyższego w Chinach jest doceniana na arenie międzynarodowej.

Inną ważną formą dyplomacji publicznej są media. Podczas gdy prace naukowców są czytane głównie przez ich rówieśników akademickich, media publiczne odgrywają ważną rolę w kształtowaniu publicznego postrzegania USA lub Chin. Gazety, wiadomości internetowe i telewizja to bardzo skuteczne kanały edukacji ogółu społeczeństwa.

Biorąc to pod uwagę, mimo że rywalizacja między USA a Chinami w Azji Południowo-Wschodniej nadal koncentruje się głównie na tradycyjnych kwestiach bezpieczeństwa gospodarczego i politycznego, obie strony powinny również zacząć bardziej skupiać się na interakcjach międzyludzkich, aby skutecznie kształtować sposób postrzegania stosunków zagranicznych przez opinię publiczną.

Aristyo Rizka Darmawan jest wykładowcą prawa międzynarodowego na Universitas Indonesia oraz młodym liderem w Instytucie Badań Polityki Zagranicznej Pacific Forum z siedzibą w Honolulu. Posiada tytuł magistra prawa międzynarodowego uzyskany na Fletcher School of Law and Diplomacy na Tufts University w Massachusetts.

bbabo.Net