Podział ekonomiczny i społeczny między bogatymi i nieposiadającymi ma daleko idący wpływ na życie, a badania po raz pierwszy wykazały, że australijski chłopiec urodzony w najbardziej uprzywilejowanych częściach kraju będzie żył prawie dziewięć lat dłużej niż chłopiec urodzony w najbardziej w niekorzystnej sytuacji. Opracowane przez Aktuariusza Rządu Australijskiego dla Centrum Populacji, badania potwierdzają również wśród dziewcząt, że dom, w którym się urodziły, ma istotny wpływ na ich długość życia, która prawie nie zmienia się w okresie nastoletnim, średnim i zmierzchu. skłonił ekspertów ds. zdrowia do wezwania rządu federalnego do wykorzystania lekcji pandemii COVID-19 poprzez zapewnienie lepszej „płacy wystarczającej na utrzymanie” najbardziej pokrzywdzonym w celu zmniejszenia luki życiowej w społeczeństwie. sytuacja ekonomiczna kobiet i mężczyzn, przy urodzeniu, w wieku 25, 65 i 85 lat. W chwili urodzenia chłopiec urodzony w najbardziej upośledzonych społecznie 10 proc. populacji może liczyć na przeciętne życie sp. 75,9 lat. Ale jeden urodzony w najbardziej uprzywilejowanym społecznie 10 proc. populacji może liczyć na 84,6 lat. W wieku 25 lat przepaść jest jeszcze większa. Mężczyźni znajdujący się w najbardziej niekorzystnej sytuacji społecznej mogą spodziewać się kolejnych 51,6 lat życia, podczas gdy wśród najlepszych 10 procent młodzi mężczyźni mogą spodziewać się kolejnych 60,1 lat. W wieku 65 lat różnica zmniejsza się do nieco ponad czterech lat, a w wieku 85 lat nadal istnieje różnica , choć osiem miesięcy. Podobna historia dotyczy kobiet. Średnia długość życia dziewczynki urodzonej w najbardziej niekorzystnej sytuacji społecznej wynosi 81,2 lat w porównaniu z 87,6 lat w przypadku dziewczynek znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej. W wieku 25 lat różnica wynosi prawie sześć lat (56,8 w porównaniu z 62,5 lat), podczas gdy w wieku 65 lat różnica zawęża się do trzech. W wieku 85 lat wciąż istnieje różnica miesięcy. W starszym wieku dane nie odnoszą się do jakości pozostałych lat danej osoby. Nawet wśród „przeciętnych” Australijczyków istnieje przepaść. Chłopiec urodzony w środku pomiędzy najbardziej i najmniej pokrzywdzonymi będzie miał przeciętną długość życia prawie trzy i pół roku krótszą niż najbardziej uprzywilejowany. Dziewczyna urodzona w środku będzie miała o dwa lata mniej niż dziewczyna urodzona na szczycie. Dyrektor naczelny Stowarzyszenia Zdrowia Publicznego Australii, Terry Slevin, powiedział, że za ogromną różnicą w średniej długości życia stoi wiele czynników, prawie wszystkie związane z różnymi okolicznościami Problemem, a także podejmowaniem ryzyka (zwłaszcza wśród młodych mężczyzn) były wyższe wskaźniki palenia i otyłości (szczególnie wśród młodych mężczyzn). bezrobotni podczas COVID-19 wykazali, że różnice w stylu życia mogą zostać przezwyciężone przez rządy, jeśli zobowiążą się do zmiany. „To prawdziwe lustro, w które należy spojrzeć, gdy mówimy o egalitaryzmie Australii” – powiedział. „Właśnie przeżyliśmy COVID-19 gdzie po raz pierwszy od dłuższego czasu daliśmy najbardziej pokrzywdzonym płacę realną do życia. Ludzie mogli pójść do lekarza, do dentysty, położyć przyzwoite jedzenie na talerzu”. Badanie podzieliło populację na decyle względnej przewagi. Największa różnica była w rzeczywistości między dolnymi 10 procentami a 10 procentami powyżej. Wśród mężczyzn i kobiet różnica między tymi grupami wynosiła od 2,3 do 2,4 roku. W raporcie odnotowano, że uwydatniło to „znacząco gorsze doświadczenia” osób najgorzej sytuowanych w stosunku do wszystkich innych. wyniki jako niepokojące, zauważając, że osoby o najniższych dochodach lub bezrobotne cierpiały na wyższy poziom stresu psychicznego i były bardziej narażone na choroby przewlekłe niż osoby o wyższych dochodach. „Kiedy wiemy, że ludzie o najniższych dochodach w Australii pomijają posiłki, racjonowanie leków, mieszkanie w słabo ocieplonych domach i odraczanie leczenia z powodu bieżących kosztów, nic dziwnego, że przekłada się to na krótszą średnią długość życia” – powiedziała. „Jako najbogatszy kraj na świecie, jest to niewybaczalne nie zajęliśmy się możliwymi do uniknięcia nierównościami zdrowotnymi. Zbyt wiele osób ma gorsze wyniki w zakresie zdrowia i długości życia z powodu możliwej do uniknięcia niekorzystnej sytuacji ekonomicznej i społecznej”. Biuletyn Morning Edition jest naszym przewodnikiem po najważniejszych i interesujących historiach, analizach i spostrzeżeniach dnia. Zarejestruj się tutaj. Przepaść ekonomiczna i społeczna między bogatymi i nieposiadającymi ma daleko idący wpływ na życie, a badania po raz pierwszy wykazały, że australijski chłopiec urodzony w najbardziej uprzywilejowanych częściach kraju będzie żył prawie dziewięć lat dłużej niż jeden urodzony w najbardziej pokrzywdzonych.
Opracowane przez aktuariusza rządu australijskiego dla Centrum Populacji, badania potwierdzają również wśród dziewcząt, że dom, w którym się urodziły, ma istotny wpływ na ich długość życia, która ledwo zmienia się w okresie dojrzewania, wieku średnim i zmierzchu.Skłoniło to ekspertów ds. Zdrowia do wezwania rządu federalnego do wykorzystania lekcji pandemii COVID-19, zapewniając lepszą „płacę na życie” najbardziej pokrzywdzonym, aby zmniejszyć lukę życiową w społeczeństwie.
Aktuariusz rządowy podzielił średnią długość życia na podstawie sytuacji społeczno-ekonomicznej dla mężczyzn i kobiet w chwili urodzenia, w wieku 25, 65 i 85 lat.
Po urodzeniu chłopiec urodzony w najbardziej upośledzonych społecznie 10% populacji może liczyć na przeciętną długość życia 75,9 lat. Ale osoba urodzona w najbardziej uprzywilejowanym społecznie 10 proc. populacji może spodziewać się 84,6 lat.
W wieku 25 lat przepaść jest jeszcze większa. Najbardziej upośledzeni społecznie mężczyźni mogą spodziewać się kolejnych 51,6 lat życia, podczas gdy wśród 10 procent najlepszych młodych mężczyzn może spodziewać się kolejnych 60,1 lat.
W wieku 65 lat różnica zmniejsza się do nieco ponad czterech lat, aw wieku 85 lat nadal istnieje różnica, chociaż osiem miesięcy.
Podobna historia jest wśród kobiet. Średnia długość życia dziewczynki urodzonej w najbardziej niekorzystnej sytuacji społecznej wynosi 81,2 lat w porównaniu z 87,6 lat w przypadku dziewczynek znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej.
W wieku 25 lat różnica wynosi prawie sześć lat (56,8 w porównaniu z 62,5 lat), podczas gdy w wieku 65 lat różnica zmniejsza się do trzech. W wieku 85 lat nadal istnieje różnica miesięcy.
W starszym wieku dane nie odnoszą się do jakości pozostałych lat danej osoby.
Nawet wśród „przeciętnych” Australijczyków jest przepaść. Chłopiec urodzony w środku pomiędzy najbardziej i najmniej pokrzywdzonymi będzie miał przeciętną długość życia prawie trzy i pół roku krótszą niż najbardziej uprzywilejowany. Dziewczyna urodzona w środku będzie miała dwa lata mniej niż dziewczyna urodzona na szczycie.
Dyrektor naczelny Stowarzyszenia Zdrowia Publicznego Australii, Terry Slevin, powiedział, że za ogromną różnicą w średniej długości życia stoi wiele czynników, prawie wszystkie związane z różnymi okolicznościami, z jakimi borykają się ludzie w najmniej i najbardziej uprzywilejowanych częściach kraju.
Wyższe wskaźniki palenia i otyłości stanowiły problem, a także podejmowanie ryzyka (zwłaszcza wśród młodych mężczyzn).
Pan Slevin powiedział, że znacznie wyższe płatności przyznawane osobom o niskich dochodach i bezrobotnym podczas COVID-19 pokazały, że różnice w stylu życia mogą zostać przezwyciężone przez rządy, jeśli zobowiążą się do zmiany.
„To prawdziwe lustro, w które można spojrzeć, gdy mówimy o egalitaryzmie Australii” – powiedział.
„Właśnie przeżyliśmy COVID-19, gdzie po raz pierwszy od dłuższego czasu daliśmy najbardziej pokrzywdzonym płacę realną do życia. Ludzie mogli pójść do lekarza, do dentysty, położyć przyzwoite jedzenie na talerzu”.
Badanie podzieliło populację na decyle względnej przewagi. Największa różnica była w rzeczywistości między dolnymi 10 procentami a 10 procentami powyżej. Wśród mężczyzn i kobiet różnica między tymi grupami wynosiła od 2,3 do 2,4 roku.
Raport zauważył, że uwypukliło to „znacznie gorsze doświadczenia” najgorszych w stosunku do wszystkich innych.
Edwina MacDonald, pełniąca obowiązki dyrektora naczelnego Australijskiej Rady Opieki Społecznej, określiła wyniki jako niepokojące, zauważając, że osoby o najniższych dochodach lub bezrobotne cierpią na wyższy poziom stresu psychicznego i są bardziej narażone na choroby przewlekłe niż osoby o wyższych dochodach.
„Kiedy wiemy, że ludzie o najniższych dochodach w Australii rezygnują z posiłków, racjonują leki, mieszkają w słabo ocieplonych domach i odkładają leczenie z powodu bieżących kosztów, nie jest niespodzianką, że przekłada się to na niższą średnią długość życia ," powiedziała.
„Jako najbogatszy kraj na świecie, jest niewybaczalne, że nie zajęliśmy się możliwymi do uniknięcia nierównościami zdrowotnymi. Zdecydowanie zbyt wiele osób ma gorsze wyniki w zakresie zdrowia i średniej długości życia z powodu możliwej do uniknięcia niekorzystnej sytuacji ekonomicznej i społecznej”.
bbabo.Net