Pakistan w niedzielę zaproponował sześciopunktową strategię rozwiązania kryzysu humanitarnego w Afganistanie, bezpieczeństwa żywnościowego i ożywienia gospodarczego, oprócz budowania zdolności instytucjonalnych do walki z terroryzmem. Minister spraw zagranicznych, również przewodniczący sesji, w swoim przemówieniu otwierającym 17. Nadzwyczajną Sesję Rady Ministrów Spraw Zagranicznych Organizacji Współpracy Islamskiej, która rozpoczęła się tutaj, zaproponował stworzenie wewnątrz krajów OIC narzędzia do trwałej pomocy humanitarnej i finansowej. Pomoc.
W sesji, zwołanej przez Arabię Saudyjską jako przewodniczący OIC i przyjętej przez Pakistan, w celu omówienia kryzysu humanitarnego w Afganistanie, bierze udział około 20 ministrów spraw zagranicznych, 10 wiceministrów spraw zagranicznych i 70 delegatów. Minister spraw zagranicznych zaapelował o zwiększenie inwestycji, dwustronnie lub poprzez platformę OIC, w kształcenie i szkolenie młodzieży afgańskiej. Zaproponował utworzenie grupy ekspertów OIC i ONZ w celu rozważenia sposobów i środków zapewniających odrodzenie legalnej usługi bankowej w rozdartym wojną kraju. Minister spraw zagranicznych wezwał również do zwiększenia zaangażowania w Afganistanie, aby spełnić oczekiwania społeczności międzynarodowej dotyczące włączenia politycznego i społecznego poza zapewnieniem poszanowania praw człowieka, zwłaszcza praw kobiet.
Pochwalił Arabię Saudyjską za zwołanie sesji jako przewodniczący OIC i zaufanie, że Pakistan będzie gospodarzem niezwykłej dyskusji.
Oprócz innych delegatów, powitał także Sekretarza Generalnego OIC o szybką mobilizację i przygotowania do sesji w krótkim czasie.
Powiedział, że spotkanie przywódców OIC w krótkim czasie również potwierdziło ich zaangażowanie w rozwiązanie sytuacji humanitarnej w Afganistanie.
Nazywając to kwestią przetrwania, minister spraw zagranicznych powiedział, że ponad połowa afgańskiej populacji boryka się z niedoborem żywności, co stanowi populację dwóch trzecich państw członkowskich ONZ.
Powiedział, że Pakistan był gospodarzem sesji OIC na temat Afganistanu w 1980 roku, a po 41 latach Pakistan jest zobowiązany do zorganizowania kolejnej sesji na temat kryzysu humanitarnego w tym samym kraju, w którym cierpienia Afgańczyków się nie skończyły. Qureshi odniósł się do Światowego Programu Żywnościowego, który ostrzegał, że Afganistan może stanąć w obliczu największego kryzysu humanitarnego na świecie, a ONZ również ostrzegała przed podobną sytuacją. Powiedział, że Pakistan zademonstrował swoją determinację w walce z kryzysem humanitarnym i jako specjalny gest Pakistan zdecydował o przetransportowaniu 50 000 ton metrycznych pszenicy i lekarstw z Indii do Afganistanu drogą lądową. Qureshi powiedział, że OIC zawsze mocno opowiadała się za ludźmi Afganistanu, Kaszmiru i Palestyny, cierpiącymi pod nielegalną okupacją.
Powiedział zgromadzeniu, że wydarzenia z sierpnia 2020 r. mogły zmienić krajobraz polityczny w Afganistanie, ale nie sprawiły, że nieodparte potrzeby narodu afgańskiego stały się mniej pilne lub pilne. Powiedział, że WFP ostrzegło, że Afganistan może stać się największym kryzysem humanitarnym na świecie. Koordynator ONZ ds. pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych określił sytuację w Afganistanie jako „swobodny upadek”.
„Są to straszne ostrzeżenia ze strony tych, którzy mają najbardziej intymną i bezpośrednią wiedzę na temat poważnej sytuacji na ziemi w Afganistanie. To chwila, by wyciągnąć zbiorową pomocną dłoń. To nie czas na odmawianie poparcia” – zauważył.
Powiedział, że Pakistan zgodził się z Sekretarzem Generalnym ONZ, że pomoc humanitarna musi być udzielana bezwarunkowo.
Pochwalił również Organizację Narodów Zjednoczonych, międzynarodowe instytucje finansowe, organizacje regionalne i innych członków społeczności międzynarodowej za pozytywną odpowiedź na jego wezwanie do poszukiwania sposobów złagodzenia ludzkiego cierpienia w Afganistanie.
Minister spraw zagranicznych powiedział na spotkaniu: „Afgańska gospodarka prawdopodobnie doświadczy skurczenia się o 30% w ciągu roku, chyba że ta fala zostanie powstrzymana. Gotówka jest potrzebna, aby ożywić gospodarkę – płacić pensje, odbudować małe firmy, zrestartować system bankowy. Nie ma pieniędzy na opłacenie energii, żywności, leków i innych niezbędnych dostaw”.
Powiedział, że konsekwencje poważnego kryzysu humanitarnego i załamania gospodarczego w Afganistanie byłyby przerażające: ogromne ludzkie cierpienie, masowy exodus afgańskich uchodźców, radykalizacja, terroryzm i niestabilność, z poważnymi konsekwencjami dla regionalnego i międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
bbabo.Net