Podczas gdy znaczna część uwagi świata pozostaje na Ukrainie, ambicje rosyjskiego prezydenta Władimira Putina, by przywrócić jego krajowi międzynarodowe znaczenie, wykraczają daleko poza Europę.

Na przykład w bogatej w surowce Afryce Moskwa stara się przywrócić wpływy, jakie niegdyś miał tam były Związek Radziecki. Tymczasem w obu Amerykach Rosja w zeszłym miesiącu wzięła udział w grach wojennych w Wenezueli, która ma największe na świecie udokumentowane rezerwy ropy naftowej.

Kolejny przykład dążenia Putina do przejęcia władzy można znaleźć na rosyjskim Dalekim Wschodzie i Azji Pacyficznej. Przykładem mogą być jego spotkania z kolejnymi japońskimi premierami, mające na celu wspieranie wspólnych działań gospodarczych na spornych wyspach najbardziej wysuniętej na północ japońskiej wyspy Hokkaido.

W tym miesiącu Rosja podwoi swoją koncentrację w tym regionie Dalekiego Wschodu, zarówno pod względem geopolitycznym, jak i gospodarczym. 1 września Moskwa rozpoczęła tam i na Morzu Japońskim kilkudniowe ćwiczenia wojskowe, w których uczestniczyło ponad 50 000 żołnierzy, 140 samolotów i 60 okrętów wojennych, w tym duży kontyngent z Chin, aby „przećwiczyć wspólne działania w celu ochrony komunikacji morskiej, obszarów morska działalność gospodarcza i wsparcie wojsk lądowych na obszarach przybrzeżnych”.

Ma zademonstrować, że Moskwa ma wystarczającą siłę militarną do przeprowadzania masowych ćwiczeń, mimo że jej wojska są zaangażowane w działania militarne na Ukrainie.

Jest to ostatnia z serii wspólnych gier wojennych organizowanych przez Pekin i Moskwę w ostatnich latach, w tym ćwiczenia morskie i patrole bombowców dalekiego zasięgu nad Morzem Japońskim i Morzem Wschodniochińskim. W ubiegłym roku rosyjskie wojska po raz pierwszy zostały rozmieszczone na terytorium Chin na wspólne manewry.

Na froncie ekonomicznym Moskwa będzie gospodarzem Wschodniego Forum Ekonomicznego we Władywostoku między 5 a 8 września, na którym Putin wygłosi przemówienie programowe. Wydarzenie to ma na celu wsparcie rozwoju gospodarczego rosyjskiego Dalekiego Wschodu oraz rozszerzenie współpracy międzynarodowej z regionem Azji i Pacyfiku, w tym z Chinami, Euroazjatycką Unią Gospodarczą, Szanghajską Umową o Współpracy, BRICS (nazwa nadana ugrupowaniu pięciu głównych gospodarki wschodzące: Brazylia, Rosja, Indie, Chiny i RPA), forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku oraz Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej.

Oczekuje się, że w tym tygodniu w wydarzeniu wezmą udział goście z ponad 60 krajów. Podczas zeszłorocznego forum podpisano umowy na łączną kwotę około 3,6 biliona rubli (60 miliardów dolarów).

Na tych różnych forach gospodarczych i politycznych jednym ze spójnych tematów są coraz bardziej ciepłe więzi między Rosją a Chinami za rządów Putina i jego odpowiednika w Pekinie Xi Jinpinga. Każdy uważa drugiego za swojego najbliższego sojusznika w polityce światowej.

Chociaż interesy narodowe Rosji i Chin są dalekie od jednolitych, oba kraje prawdopodobnie będą współpracować, aby zabezpieczyć się przed ciągłym ochłodzeniem ich więzi z USA.

Andrzej Hammond

Aspekt bezpieczeństwa tej relacji jest szeroko komentowany, ale mniej rozumiany jest szeroko zakrojony dialog gospodarczy.

W planach bilateralnych są liczne projekty kooperacyjne, w tym nowa metoda przelewów międzybankowych i wspólna agencja kredytowa, której celem jest stworzenie wspólnej infrastruktury finansowej i gospodarczej, która pozwoli krajom funkcjonować niezależnie od instytucji finansowych zdominowanych przez Zachód.

Wśród państw zaangażowanych w tworzenie forów alternatywnych dla Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego, w tym Nowego Banku Rozwoju, który będzie finansował infrastrukturę i inne projekty w państwach BRICS, znalazły się także Chiny i Rosja.

Co więcej, w sektorze energetycznym oba państwa podpisały umowę o wartości 400 miliardów dolarów na dostawy gazu ziemnego, która obejmuje budowę około 2000 mil gazociągu ze wschodniej Syberii do północno-wschodnich Chin. Zgodzili się również na budowę drugiego dużego gazociągu z zachodniej Syberii do chińskiej prowincji Xinjiang.

Wzmocnienie agendy dwustronnej współpracy gospodarczej pomogło tym krajom pracować na rzecz silniejszego wspólnego stanowiska również w kluczowych kwestiach regionalnych i globalnych, od Ukrainy po Tajwan. Chiny wyraźnie odmówiły np. krytyki działań Rosji na Ukrainie, w zamian obwiniając USA i NATO o prowokowanie Moskwy.

Z kolei Rosja poparła Chiny w obliczu zaostrzonych napięć z Waszyngtonem, które nastąpiły po niedawnej wizycie na Tajwanie Nancy Pelosi, przewodniczącej Izby Reprezentantów USA. Putin nakreślił paralele między amerykańskim wsparciem dla Ukrainy a podróżą Pelosiego na Tajwan, sugerując, że obie te rzeczy są częścią wysiłków na rzecz podsycania globalnej niestabilności.

Choć Moskwa i Pekin w przeszłości odrzucały możliwość zawarcia sojuszu wojskowego, Putin powiedział, że takiej perspektywy nie można wykluczyć. Zaznaczył, że Rosja dzieli się z Chinami bardzo wrażliwymi technologiami wojskowymi, które pomogły znacząco wzmocnić jej zdolności obronne.Co więcej, Putin i Xi ogłosili „strategiczne partnerstwo” między byłymi komunistycznymi rywalami, ponieważ zarówno Moskwa, jak i Pekin stoją w obliczu narastających napięć z Zachodem.

Chociaż interesy narodowe Rosji i Chin są dalekie od jednolitych, jest bardzo prawdopodobne, że obaj prezydenci będą nadal ściśle ze sobą współpracować, nie tylko dla dalszych interesów dwustronnych, ale także dla zabezpieczenia się przed utrzymującym się chłodem w stosunkach z USA.

I chociaż opiera się to na ich rosnącym dialogu gospodarczym i politycznym, wydaje się, że ich osobista bliskość napędza odmłodzone relacje, które mogą teraz się ocieplić w latach 20., a być może nawet w latach 30., jeśli obaj mężczyźni pozostaną u władzy.

Zastrzeżenie: Poglądy wyrażone przez autorów w tej sekcji są ich własnymi i niekoniecznie odzwierciedlają punkt widzenia Bbabo.Net

bbabo.Net