Nowy projekt polityki mieszkaniowej podniósłby czynsz dla pracowników federalnej agencji ds. ludności rdzennej i wpłynąłby na jej relacje ze społecznościami Rdzennych Narodów, powiedział związek. Chociaż nie jest ona wymagana do zakwaterowania personelu, Narodowa Agencja ds. Rdzennych Australijczyków ma 96 nieruchomości mieszkalnych w całym kraju w obszary, w których są ograniczone możliwości mieszkaniowe. Jednak nowy projekt polityki wysłany do pracowników w zeszłym miesiącu, widziany przez ten nagłówek, wymagałby od pracowników płacenia 50 procent średniej kwoty czynszu w regionie, w którym mieszkają, lub 10 procent ich całkowitej kwoty pensja – w zależności od tego, która kwota jest wyższa. 50-procentowa kwota waha się od 250 dolarów za dwa tygodnie za nieruchomość z dwoma sypialniami w Ceduna w Australii Południowej do 1300 dolarów za dwa tygodnie za nieruchomość z czterema sypialniami na czwartej wyspie w stanie Queensland. Wymienione lokalizacje obejmują Terytorium Północne, Queensland, Australię Południową i Australię Zachodnią. „Na mocy tych ustaleń niektórzy członkowie personelu korzystali z mieszkań pracowniczych na okresy poza zakresem przewidzianym w niniejszych zasadach i przy niższym czynszu Wicesekretarz Związku Sektora Publicznego Wspólnoty Narodów, Beth Vincent-Pietsch, przekonywała, że ​​polityka nierozsądnie podniesie czynsz dla niektórych pracowników. w niektórych z tych witryn” – powiedziała. Projekt mówi, że NIAA będzie stopniowo przenosić ludzi na istniejących umowach do nowego harmonogramu płatności w ciągu 12-24 miesięcy. Agencja stwierdziła, że ​​„zrównoważy uczciwość, zapewniając jednocześnie, że przyszłe rozwiązania mieszkaniowe pracowników są zgodne z tą polityką”. Warunki mieszkaniowe personelu NIAA są zarządzane zgodnie z prawie 12-letnią polityką wprowadzoną przez dawny Departament Rodzin, Mieszkalnictwa, Społeczności Usługi i sprawy tubylcze. Ta polityka nie zawiera harmonogramu minimalnych kwot czynszu dla regionu ani ustalonych ram czasowych najmu. Rzecznik NIAA powiedział, że mieszkania agencyjne miały być jedynie środkiem wsparcia w okresie przejściowym. -terminowe ustalenia, w których zdecydowali się na stałe zamieszkać w swoim miejscu pracy” – powiedział. „Jeżeli pracownicy zdecydują się uczynić lokalizację swoim stałym domem, będą oczekiwać, że dołączą do zwykłego rynku mieszkaniowego”. Rzecznik powiedział, że wszelkie obawy pracowników dotyczące polityki powinny zostać zgłoszone podczas trwającego procesu konsultacji. Związek stwierdził również, że limit okresy najmu zawarte w projekcie propozycji pozbawiłyby odległe społeczności długoletnich oddanych urzędników państwowych i zaszkodziły reputacji agencji. „Teraz przechodzą na trzyletnie umowy najmu… co trzy lata zamierzają zmieniać te umowy najmu ”, powiedziała Vincent-Pietsch. „Pierwotną misją NIAA jest wypełnienie luki poprzez uznanie, że społeczności bardzo różnią się od siebie i muszą mieć kontakty rządowe z NIAA, które są częścią społeczności i mają od dawna -term relations”. Zgodnie z najnowszym raportem rocznym, NIAA zatrudnia 1215 pracowników, z których 280 identyfikuje się jako Aborygeni i/lub mieszkańcy wyspy Cieśniny Torresa. Nowy projekt polityki mieszkaniowej zwiększy czynsz dla personelu federalnego rdzennej agencji rządowej i wpływają na jej relacje ze społecznościami Rdzennych Narodów, powiedział związek.

Chociaż nie jest to wymagane do zakwaterowania personelu, Narodowa Agencja ds. Rdzennych Australijczyków ma 96 nieruchomości mieszkalnych w całym kraju na obszarach, w których opcje mieszkaniowe są ograniczone.

Ale nowy projekt polityki wysłany do pracowników w zeszłym miesiącu, widziany przez ten nagłówek, wymagałby od pracowników płacenia 50 procent średniej kwoty czynszu w regionie, w którym mieszkają, lub 10 procent ich całkowitej pensji – w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa.

50 procent kwoty waha się od 250 dolarów na dwa tygodnie za nieruchomość z dwoma sypialniami w Ceduna w Australii Południowej do 1300 dolarów na dwa tygodnie za nieruchomość z czterema sypialniami na czwartej wyspie w stanie Queensland. Wymienione lokalizacje obejmują Terytorium Północne, Queensland, Australię Południową i Australię Zachodnią.

„W ramach tych ustaleń niektórzy członkowie personelu korzystali z mieszkań pracowniczych przez okresy wykraczające poza to, co jest przewidziane w tej polityce i przy niższych progach czynszu” – czytamy w projekcie.

Wicesekretarz Związku Sektora Publicznego Wspólnoty Narodów, Beth Vincent-Pietsch, przekonywała, że ​​polityka nierozsądnie podniesie czynsz dla niektórych pracowników.

„Oni znacznie zwiększają koszty wynajmu tych najemców, na przykład wzrost o 253 procent w niektórych z tych witryn” – powiedziała.

Projekt mówi, że NIAA stopniowo przeniesie ludzi na istniejących umowach do nowego harmonogramu płatności w ciągu 12-24 miesięcy. Agencja stwierdziła, że ​​„zrównoważy uczciwość, zapewniając jednocześnie, że przyszłe rozwiązania dotyczące zakwaterowania personelu są zgodne z tą polityką”.Organizacjami mieszkaniowymi personelu NIAA zarządza prawie 12-letnia polityka wprowadzona przez dawny Departament Rodzin, Mieszkalnictwa, Usług Społecznych i Spraw Rdzennych. Ta zasada nie zawiera harmonogramu minimalnych kwot wynajmu dla regionu ani stałych ram czasowych dla najmu.

Rzecznik NIAA powiedział, że mieszkania agencyjne miały być jedynie środkiem wsparcia w okresie przejściowym.

„Nie ma na celu wspierania pracowników w długoterminowych umowach, w których zdecydowali się na stałe zamieszkanie w swoim miejscu pracy” – powiedział. „Jeżeli pracownicy zdecydują się na uczynienie tej lokalizacji swoim stałym domem, będą oczekiwać, że dołączą do zwykłego rynku mieszkaniowego”.

Rzecznik powiedział, że wszelkie obawy pracowników dotyczące tej polityki powinny być zgłaszane podczas trwającego procesu konsultacji.

Związek stwierdził również, że ograniczenie długości najmu w projekcie wniosku pozbawiłoby odległe społeczności długoletnich oddanych urzędników publicznych i zaszkodziłoby reputacji agencji.

„Teraz przechodzą na trzyletnie umowy najmu… co trzy lata będą zmieniać te umowy” – powiedziała Vincent-Pietsch.

„Pierwotną misją NIAA jest wypełnienie luki poprzez uznanie, że społeczności bardzo różnią się od siebie i muszą mieć kontakty rządowe z NIAA, które są częścią społeczności i mają długotrwałe relacje”.

Według najnowszego raportu rocznego NIAA zatrudnia 1215 pracowników, z których 280 identyfikuje się jako Aborygeni i/lub mieszkańcy wysp Cieśniny Torresa.

bbabo.Net