Farmy wiatrowe i fotowoltaiczne odpowiadały za ponad połowę nowej mocy, która pojawiła się w zeszłym roku w Chinach kontynentalnych, wynika z oficjalnych danych.
Już piąty rok z rzędu odsetek nowo zainstalowanych mocy wiatrowych i słonecznych przekroczył 50 procent, ponieważ energia odnawialna nadal odgrywa kluczową rolę we wspieraniu Pekinu w osiąganiu celów klimatycznych.
Kraj dodał w zeszłym roku rekordową liczbę 54,9 gigawatów farm fotowoltaicznych, o 14 procent więcej niż w 2020 r., podała w środowym oświadczeniu Narodowa Administracja Energii.
Jednak wzrost mocy elektrowni wiatrowych spadł w ubiegłym roku o jedną trzecią do 47,6 GW po tym, jak w 2020 r. zainstalowano rekordowe 71,7 GW, ponieważ dotacje taryfowe dla lądowych farm wiatrowych – podstawy sektora – zostały wycofane.
Łączny wolumen instalacji farm wiatrowych i fotowoltaicznych wynoszący 102,5 GW w zeszłym roku stanowił 58 procent całkowitego przyrostu mocy w energetyce, w porównaniu do 63 procent w 2020 roku i od 51 do 55 procent w latach 2017-2019.
Przemysł energii odnawialnej utrzymywał mocne instalacje, nawet gdy Pekin nakazał energetyce węglowej w ciągu ostatnich kilku miesięcy zwiększyć produkcję w celu zaspokojenia zapotrzebowania na energię w obliczu tymczasowych niedoborów i rosnących cen węgla. „Chiny mogły uciec się do stabilizacji dostaw węgla w krótkim okresie, a zrównoważenie konkurencyjnych celów energetycznych nadal stanowi wyzwanie, ale nie oznacza to, że odwracają się od swoich długoterminowych celów związanych ze zmianą klimatu” – powiedział Miaoru Huang, dyrektor ds. badań w doradztwo w zakresie energii i surowców Wood Mackenzie.
Przewiduje, że w 2022 r. naród doda blisko 120 GW nowych mocy słonecznych i wiatrowych, o 20 procent więcej niż w zeszłym roku.
Pekin wyznaczył sobie cel, aby do 2030 r. osiągnąć całkowitą moc wiatrową i słoneczną 1200 GW, czyli prawie dwukrotnie więcej niż 635 GW z końca zeszłego roku.
Ma również na celu zwiększenie udziału paliw niekopalnych w całkowitym zużyciu energii w Chinach z 20 procent w 2020 roku do 25 procent w 2030 roku.
Wytwarzanie większej ilości niskoemisyjnej energii i sprawowanie ścisłej kontroli nad mocą wydobycia paliw kopalnych stanowią sedno strategii Pekinu na rzecz dekarbonizacji gospodarki.
W zeszłym roku Chiny wyemitowały największą na świecie ilość dwutlenku węgla, gazu obwinianego za globalne ocieplenie i zmiany klimatyczne.
Chociaż nowo zainstalowane farmy wiatrowe i fotowoltaiczne stanowiły ponad połowę mocy dodanej w ciągu ostatnich pięciu lat, ich rzeczywisty wkład w krajową produkcję energii był stosunkowo skromny, ponieważ ich stopień wykorzystania wynosi zwykle około połowę tego, co elektrownie na paliwa kopalne.
Łączna produkcja energii wiatrowej i słonecznej wyniosła zaledwie 9,5% całkowitej produkcji energii w 2020 roku, mimo że ich łączna moc zainstalowana stanowiła 18,8% całości.
Energetyka opalana węglem i gazem ziemnym stanowiła dwie trzecie całości.
Gwałtownemu rozwojowi instalacji pomogły ogromne możliwości produkcji sprzętu wiatrowego i słonecznego w kraju. „Koszty wytwarzania energii odnawialnej w Chinach pozostają konkurencyjne na całym świecie ze względu na duże krajowe zdolności produkcyjne z łańcucha dostaw i wysoki popyt na odnawialne źródła energii”, powiedział główny ekonomista Wood Mackenzie, Yanting Zhou.
Oczekuje się, że jeszcze w tym roku Pekin opublikuje szczegółowe wytyczne dotyczące rozwoju różnych segmentów przemysłu energetycznego. „Po zakończeniu [światowej konferencji klimatycznej] COP26 uczestnicy rynku oczekują wymiernych wskazówek z planów pięcioletnich, takich jak dopuszczalny poziom przyrostowego zapotrzebowania na węgiel i moce energetyczne, potencjalne przyspieszenie realizacji celów OZE i pożądany udział gazu w miksie energetycznym” – powiedział Zhou.
bbabo.Net