Można powiedzieć, że minibudżet ustabilizował kurs rupii, ale tylko wtedy, gdy stabilność oznacza zatrzymanie bardzo gwałtownego spadku. Poza tym nie było o czym pisać w domu, a najlepsze, na co można liczyć, to to, że w najbliższym czasie nie spadnie. Jednak firmy giełdowe narzekają teraz, że nagłe ponowne nałożenie na nie 16-procentowego podatku u źródła, a następnie wysłane do nich zawiadomienia o wartości setek milionów rupii, mogą zmusić dolara do około 200 rupii, ponieważ bardzo zamierzają przejść obciążenie dla swoich klientów. Jest to zatem tylko kolejny z przykładów, kiedy kluczowa decyzja polityczna została podjęta bez konsultacji lub nawet edukacji kluczowych interesariuszy.

Podatek u źródła został po raz pierwszy nałożony w 2014 r., następnie wycofany w 2016 r., a teraz, po ponownym nałożeniu, mówi się już o ponownym anulowaniu go przez FBR, ponieważ dealerzy dali jasno do zrozumienia Biuru, że nie będą go mieli i po prostu przenieś ciężar w dół rurociągu. Rynek walutowy jest wystarczająco niestabilny, a dodanie takiej niepewności może wyrządzić więcej szkód, niż można nadrobić w długim czasie. Już „szara strefa przejęła dużą część naszego biznesu”, skarżyła się prasie Stowarzyszenie Giełdowe Pakistanu, obawiając się, że podatek u źródła mógłby nawet sprawić, że czarny rynek całkowicie zastąpi legalną działalność spółek giełdowych.

Rynek pieniężny jest domeną banku centralnego. Mamy tu jednak do czynienia z sytuacją, w której FBR, ramię ministerstwa finansów, a więc ze świata polityki fiskalnej, odgrywa rolę w spłoszeniu lokalnej waluty i odstraszeniu inwestorów. W czasach, gdy rząd znajduje się pod silną presją z powodu całkowitej niezdolności do ochrony rupii, takie kroki mogą spowodować szkody na całym świecie. Istnieje bardzo pilna potrzeba nie tylko przywrócenia zdrowego rozsądku dominującej narracji o polityce i walucie, ale także uporządkowania elementów, które powodują taką zmienność i zamieszanie. *

bbabo.Net