Łatwo powiedzieć, że przeciwnik może wyczuć krew. To wyjaśnia lawinę spotkań między różnymi partiami opozycyjnymi oraz między niektórymi partiami opozycyjnymi a partnerami koalicyjnymi rządu. A ta między samymi partnerami koalicyjnymi – MQM z Karaczi i PML-Q, która trzyma rząd Pendżabu dla PTI – dodała ogólnej tajemnicy, ponieważ postanowili wspólnie podjąć wszelkie niezbędne kroki; bez wyraźnego powodu. Wszystko to w sposób naturalny zdenerwowało rząd PTI. Do tego stopnia, że ​​nawet gdy premier upewnił się, że uwaga skierowana jest na niego i partię rządzącą, rozdając świadectwa osiągnięć ministrom, którzy osiągają najlepsze wyniki, wciąż nie mógł powstrzymać się od ciągłego rzucania oskarżeń na liderów opozycji.

Pośród tego wszystkiego należy przebaczyć zwykłym ludziom w tym kraju, że zastanawiają się, gdzie figurują w szerszym schemacie rzeczy. Czy rząd przedstawicielski nie miał być z ludzi, dla ludzi i tak dalej? Ale kiedy opozycja pochyla się do tyłu, żeby wysłać pakunek rządu, który z kolei walczy zębami i pazurami, by pozostać na urzędzie, a oboje próbują też pluć jadem na drugą stronę, jak ktokolwiek z nich może nawet udawać, że uważa w interesie ludzi?

W tej chwili rząd wydaje się bardziej zaniepokojony udowodnieniem, że opozycja jest do głębi skorumpowana i skazaniem jej do więzienia, niż zrobieniem wiele dla poprawy gospodarki; co, nawiasem mówiąc, zapewnia, że ​​ma się dobrze. A opozycja sprawia wrażenie, że jest źle tylko dlatego, że przedstawienie prowadzi rzekomo niekompetentny rząd, a do przywrócenia porządku wystarczy odsunięcie go od władzy. To również nie dało żadnej mapy drogowej dotyczącej poprawy wzrostu, zmniejszenia inflacji, zwiększenia zatrudnienia itp.

To tak, jakby zarówno rząd, jak i opozycja dawały mistrzowską lekcję, jak nie służyć ludziom. *

bbabo.Net