Decyzja Komisji Wyborczej Pakistanu (ECP) o zdyskwalifikowaniu lidera PTI Faisala Vawdy była w dużej mierze zgodna z oczekiwaniami; nawet jeśli dożywotni zakaz, który się z tym pojawił, mógł być trochę surowy. Rzeczywiście, pierwotna petycja o jego usunięcie ze stanowiska parlamentarzysty opierała się na złożeniu fałszywego oświadczenia dotyczącego jego podwójnego obywatelstwa, kiedy kandydował do zgromadzenia narodowego w 2018 roku.

Jednak rządząca partia zdecydowała się zapewnić mu polityczną osłonę, przenosząc go do senatu w zeszłym roku, kiedy stało się jasne, że jego status jako MNA wisi na włosku. Czy to naprawdę absolutna konieczność, aby utrzymać go na pokładzie, skoro mogli istnieć inni realni kandydaci?

Premier Imran Khan często mówił o stanowiskach opartych na zasługach i dążył do bezwarunkowej odpowiedzialności na całym forum. Niestety, tak naprawdę nie było, a niektórzy z otaczających go osób okazują się ciężarem dla jego politycznego przetrwania. Wybryki Vawdy w mediach i publicznie powinny być dla PTI lekcją, jak nie robić z siebie kpin. Co więcej, decyzja ECP o zwróceniu się do niego o zwrot wszystkich przywilejów i przywilejów jest właściwym postępowaniem ze względów etycznych.

Chociaż Vawda ma pełne prawo wnieść sprawę do Sądu Najwyższego, należy również wziąć pod uwagę to, czy jego decyzje jako ministra federalnego były podejmowane z należytą starannością. Teraz ponownie pojawi się pytanie, czy zakazanie go, lub jakiegokolwiek polityka lub osoby piastującej urzędy publiczne, ponieważ życie jest słuszne.

Oczywiście każdy ma prawo ubiegać się o pomoc prawną, a debata powinna pozostać otwarta, aby omówić zmiany konstytucyjne i luki w odniesieniu między innymi do art. 62 i 63.

Wybór parlamentarzysty jest demokratycznym prawem każdego Pakistańczyka, ale kierowanie krajem w kierunku funkcjonalnej demokracji ze zrównoważonymi rządami powinno być ostatecznym celem części inicjatorów i inicjatorów. *

bbabo.Net