Kładę na kolanach mojego pięciomiesięcznego syna Rohita i poklepuję go do snu. Mój mąż Ram czyta gazetę. Rzucam mu zimne spojrzenia, gdy papier szeleści.

"Czy nie możesz przewracać stron, proszę?" Szepczę. Jego zagadkowe spojrzenie podczas przewracania kolejnej strony mnie denerwuje. Moje oczy wskazują na naszego syna. Bez ostrzeżenia kicham. Rohit budzi się z płaczem. Ram i ja śmiejemy się z ironii.

To wspomnienie sprzed kilkudziesięciu lat przyszło mi do głowy, gdy czytałam książkę Sleeping Like A Baby, opublikowaną właśnie przez Penguin.

Dziennikarz Neha Bhatt i specjalista od snu niemowląt i dzieci Himani Dalmia napisał tę książkę, aby pomóc rozwiązać problemy ze snem u dzieci od urodzenia do pięciu lat. To kulminacja sześciu lat badań — i nieprzespanych nocy z dziećmi.

Sen pomaga dzieciom radzić sobie lepiej w każdym aspekcie życia. „To właśnie pozwala im się rozwijać, odkrywać, bawić się, nawiązywać kontakty, budować relacje, czuć się kreatywnym i wyrażać siebie, jednocześnie sprawiając, że czują się radosną częścią kolorowego świata” – piszą.

Bhatt i Dalmia założyli grupę wsparcia na Facebooku dla rodziców w 2016 roku, Gentle Baby Sleep India. Ma prawie 55 000 członków i stale rośnie, ponieważ coraz więcej matek krzyczy „SOS” — oszczędź nam snu.

Ta grupa ma na celu wspieranie delikatnych, niepłaczących metod wpajania zdrowych nawyków snu u niemowląt i małych dzieci. Piszą: „Spanie w nocy to kamień milowy w rozwoju, który dzieci osiągają we własnym tempie. Zachęcamy do podejścia kierowanego przez dziecko i skoncentrowanego na dziecku, które nie obejmuje żadnych metod płakania ani kontrolowanego płaczu.

„Dzieci potrzebują snu do zdrowego wzrostu i… rodzice muszą aktywnie zapewniać dzieciom odpowiednie warunki do drzemki i nocnego snu. Wspieramy karmienie piersią, wspólne spanie, noszenie dziecka i ramiona wolne], zapobieganie przemęczeniu, regularne drzemki i wczesne kładzenie się spać."

Książka opiera się na tych podstawach. W nim autorzy opowiadają się za poszanowaniem potrzeb dzieci, wyborów i naturalnych instynktów. Obaj nie pochwalają praktyk, w których dzieci są szkolone we śnie, pozwalając im płakać, dopóki nie zasną.

Oto dlaczego: noworodek nie ma pojęcia o dniu i nocy w pierwszych dwóch miesiącach życia. Przerażają ich jasne światła i dźwięki. Ich potrzeby są zaspokajane tylko wtedy, gdy płaczą.

Australijskie Stowarzyszenie Zdrowia Psychicznego Niemowląt zauważa, że ​​płacz jest sygnałem od dziecka, aby ostrzec opiekuna, że ​​potrzebuje pomocy. Płacz promuje bliskość między dzieckiem a opiekunem w interesie przetrwania i rozwijania więzi społecznych.

Pierwsze trzy miesiące po porodzie określa się mianem „czwartego trymestru” — przedłużenia ciąży. Na tym etapie dzieci śpią przez większość dnia, a ich największą potrzebą jest fizyczne połączenie z matką. Ich rytm dobowy — wewnętrzny zegar, który kontroluje cykl snu i czuwania organizmu — rozwija się w trzecim miesiącu.

„Celem jest łagodne i humanitarne ustawienie zdrowych nawyków snu, które trwają przez całe życie — w oparciu o połączenie, instynkt, rytmy biologiczne i zaspokajanie potrzeb dziecka” — mówi Bhatt.

Właśnie dlatego para opowiada się za karmieniem piersią i zaleca często dyskutowaną zmianę stylu życia — dzielenie łóżka z dzieckiem przez pierwsze trzy lata jego życia. Wykonany z zachowaniem zasad bezpieczeństwa umożliwia karmienie piersią lub wzmacnia je, jednocześnie zapewniając matce i niemowlęciu dobry sen.

Wspólne łóżko jest kontrowersyjne. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca tylko dzielenie pokoju — umieszczenie łóżeczka lub gondoli w sypialni rodziców blisko łóżka.

Na swojej stronie internetowej klinika Mayo z siedzibą w USA również odradza dzielenie łóżek: „Idealnie, Twoje dziecko powinno spać z Tobą w Twoim pokoju, ale samo w łóżeczku lub innej konstrukcji przeznaczonej dla niemowląt, przez co najmniej sześć miesięcy”.

Łóżka dla dorosłych nie są bezpieczne dla niemowląt, mówi Mayo Clinic, zauważając, że dziecko może zostać uwięzione i udusić się między listwami wezgłowia lub przestrzenią między materacem a ramą lub ścianą.

„Dziecko może się również udusić, jeśli śpiący rodzic przypadkowo przewróci się i zakryje nos i usta dziecka” – dodaje.

James McKenna, dyrektor Laboratorium Snu Behawioralnego Matki i Dziecka na Uniwersytecie Notre Damerykańskim stanie Indiana, wspiera wspólne spanie, co umożliwia dziecku łatwy dostęp do mleka matki.

W przedmowie do książki Bhatta i Dalmii McKenna opisuje znaczenie tej praktyki, nazywając ją „złożonym, współzależnym zestawem zachowań, które indukują wyjątkowo ludzkie procesy fizjologiczne i neurobiologiczne, reprezentujące wyewoluowaną, bardzo udaną ludzką adaptację sprzed setek tysięcy lat. ”.

Dodaje: „Książka dodaje sił i uspokaja matki, które nawet w Indiach czasami napotykają opór i/lub ostrzeżenia przed spaniem ze swoimi dziećmi”.Swetha Praveen napisała na stronie internetowej Good Baby Sleep India: „Zrozumienie wskazówek dotyczących snu, trzymanie się na drzemki przez pierwsze cztery do pięciu miesięcy, drzemki pomostowe, przestrzeganie harmonogramu snu i jego wzorców, wspólne spanie/dzielenie łóżek to rzeczy, które pomogły. w jednym roku moje dziecko ma dobry harmonogram snu, co sprawia, że ​​wszystko inne (jedzenie, zajęcia, napady złości) jest uporządkowane”.

Oto metoda Bhatta i Dalmii, która pomaga dzieciom rozwijać dobre i trwałe nawyki snu, jednocześnie tworząc bliskie więzi z matkami:

Wspólne łóżko — dzieci dobrze śpią w bliskim kontakcie fizycznym z rodzicami. Łagodzi i wzmacnia stosunek karmienia piersią.

Trzymaj dziecko na drzemkę — ludzki dotyk pomaga niemowlętom utrzymać wyższy poziom glukozy, zmniejsza płacz, wspomaga sen i pomaga nawiązać bezpieczniejszą więź.

Unikaj przemęczenia — przemęczone dziecko nie śpi ani nie drzemie w nocy, a także jest mało prawdopodobne, aby dobrze się bawiło i jadło.

Rutyna — seria kroków, które wykonujesz z dzieckiem każdego dnia, aby zasugerować, że nadchodzi nocny sen. Harmonogramy snu oparte na poleceniach dziecka i oknach czuwania zapewniają, że dziecko jest dobrze stymulowane i zaangażowane po przebudzeniu.

Wczesna pora snu — badania pokazują, że późna pora snu przyczynia się do otyłości i innych problemów, w tym mniejszej koncentracji uwagi i wolniejszego poznawania.

Ciemny i cichy pokój — dzieci uważają ciemność za uspokajającą i szybciej zasypiają, a także łatwo przechodzą między cyklami snu, zarówno podczas drzemek, jak i w nocy. W nocy ciemność stymuluje szyszynkę do uwalniania melatoniny. Nawet mały trzask światła może utrudnić to uwolnienie.

W swojej praktyce zawodowej Dalmia zauważyła, że ​​100 procent rodziców, którzy zastosowali ciemność, pilnie doświadczyło natychmiastowej zmiany snu swoich dzieci.

bbabo.Net