W zeszłym roku naród był wściekły, gdy okazało się, że Raeesah Khan z Partii Robotniczej (WP) (Sengkang GRC) naruszyła swoje parlamentarne przywileje.
1 listopada przyznała się, że kłamała w parlamencie na temat szczegółów sprawy napaści na tle seksualnym, która, jak twierdziła, została niewłaściwie rozpatrzona przez policję. Przeprosiła również policję i wycofała anegdotę.
Ponieważ Khan trzykrotnie kłamał w Parlamencie, przywódca Izby Indranee Rajah wniósł formalną skargę do Komitetu Przywilejów (COP), który jest odpowiedzialny za rozpatrywanie wszelkich skarg dotyczących naruszeń przywilejów.
Podczas swojego zeznania przed komisją Khan upierała się, że kiedy 8 sierpnia przyznała się szefowi WP Pritamowi Singhowi, przewodniczącej Sylvii Lim i wiceprzewodniczącemu Faisalowi Manapowi, Singh powiedział jej, żeby „zabrała to do grobu”.
Zgodnie z § 21 ustawy parlamentarnej (przywileje, immunitety i uprawnienia) w przypadku uznania członka za winnego nadużycia przywileju parlamentarnego, a przestępstwo jest wymienione w części 5 ustawy, sprawa może zostać skierowana do prokuratora.
Zaleceniem komisji jest, aby Singh został skierowany do prokuratora „za jego postępowanie przed komisją” i potrzebne są dalsze dochodzenia, aby zdecydować, czy należy wszcząć postępowanie karne.
Faisal zostanie również skierowany do prokuratora w celu dalszego dochodzenia w sprawie jego odmowy odpowiedzi na odpowiednie pytania przez COP.
Komisja dodała, że sankcje dla wszystkich trzech przywódców zostaną odroczone do czasu zakończenia „śledztw i/lub postępowań karnych” przeciwko Singhowi.
Uważa się, że jest to pierwszy przypadek skierowania sprawy do sądu.
Zdarzały się podobne incydenty, w których COP lub Parlament nie angażowały sądów.
Na przykład w 1996 r. ówczesny minister zdrowia George Yeo złożył skargę na czterech przedstawicieli — dr Chee Soon Juana, S Kunalena, Wong Hong Toy i Kwan Yue Kenga — z Singapurskiej Partii Demokratycznej (SDP).
Mężczyznom, którzy do tej pory reprezentowali SDP przy weryfikacji subsydiów opieki zdrowotnej przychodni państwowych i szpitali publicznych, zarzucono działanie z pogardą dla parlamentu poprzez fabrykowanie danych i przedstawianie na posiedzeniu Komisji Specjalnej dokumentów zawierających nieprawdziwe informacje.
Z powodu „rzekomego błędu” na wykresie w ich zeznaniach zostali wezwani do złożenia zeznań przed COP.
Podczas COP stwierdzono, że dr Chee był „zdecydowanie najbardziej winny”. Był winny sfabrykowania danych, popełnienia krzywoprzysięstwa i umyślnego udzielania fałszywych odpowiedzi, aby ukryć sfabrykowanie, między innymi zarzutami, stwierdza raport komisji.
Wong, Kunalen i Kwan zostali poproszeni o kłamstwo w jego imieniu, zwłaszcza Wong, który dopuścił się krzywoprzysięstwa.
Wszystkim czterem mężczyznom nałożono grzywny. Dr Chee został ukarany grzywną w wysokości 25 000 USD, Wong został ukarany grzywną 13 000 USD, Kunalen został ukarany grzywną w wysokości 8 000 USD, a Kwan został ukarany grzywną w wysokości 5000 USD.
Inny incydent miał miejsce w 1986 roku i dotyczył ówczesnego przywódcy Izby S Dhanabalan – który był wówczas również ministrem spraw zagranicznych – wnosząc skargę na ówczesnego posła JB Jeyaretnama.
Jeyaretnam został oskarżony o nadużywanie przywilejów parlamentarnych poprzez „nieuzasadnione zarzuty ingerencji władzy wykonawczej w sądownictwo”.
Został również oskarżony o „oczernianie wymiaru sprawiedliwości przez insynuowanie, że nie wykonują oni swoich obowiązków zgodnie ze złożoną przysięgą”.
Po uznaniu za winnego został ukarany grzywną w wysokości 1000 USD. Dodatkowo, jako poseł, był w 1986 roku jeszcze dwukrotnie kierowany do komisji w odrębnych sprawach.
melisateo@
bbabo.Net