PEKIN — Decyzja Nikaragui o zerwaniu stosunków dyplomatycznych z Tajwanem i uznaniu Chin pozostawia samorządną demokrację wyspiarską z zaledwie 14 sojusznikami dyplomatycznymi.

Większość z nich to małe, w większości biedne narody zachodniego Pacyfiku, Karaibów i Ameryki Łacińskiej, z wyjątkiem Watykanu. Jednocześnie Tajwan ma silne nieoficjalne więzi ze Stanami Zjednoczonymi i dziesiątkami innych krajów.

Jednak utrata formalnych sojuszników dodatkowo ogranicza zdolność tajwańskich przywódców do odbywania wizyt państwowych za granicą i wpisuje się w narrację Pekinu, że Tajwan przegrywa bitwę dyplomatyczną i ostatecznie zostanie zmuszony do zaakceptowania nieuchronnego wyniku unii politycznej z Republiką Ludową.

CO KRYJE SIĘ ZA DECYZJĄ NIKARAGUI O ZMIANIE KRAWATÓW?

Autorytarny prezydent Nikaragui Daniel Ortega coraz bardziej staje się międzynarodowym pariasem, a Stany Zjednoczone potępiają sondaże prezydenckie z zeszłego miesiąca jako „wybory pantomimy”. Mogło to skłonić Ortegę do skorzystania z oferty Chin, które stale zwabiają pozostałych sojuszników Tajwanu, obiecując pomoc handlową i rozwojową, ignorując polityczne kontrowersje.

Fakt, że Nikaragua w ogóle utrzymywała stosunki z Tajwanem po powrocie Ortegi do władzy po wyborach w 2006 roku, był dla wielu zaskoczeniem. Po objęciu urzędu po raz pierwszy w 1979 r. marksistowsko-leninowski Ortega zmienił stosunki z Pekinem, tylko po to, by przywrócić stosunki z Tajpej po tym, jak Violeta Chamorro pokonała go w wyborach prezydenckich w 1990 r.

JAKIE ZACHĘTY ZAPEWNIŁY CHINY?

W swoim ogłoszeniu Nikaragua nie podała powodu do ostatniej zmiany, ale podąża za trendem wśród swoich sąsiadów z Ameryki Środkowej, takich jak Panama i Kostaryka, którzy w ostatnich latach przeszli na Pekin, wywołując obawy w Tajpej i Waszyngtonie o potencjalny efekt domina. Wraz z pomocą rozwojową, pożyczkami i innymi zachętami, krytycy twierdzą, że Pekin używa bardziej podstępnych metod, takich jak groźby i łapówki, aby zdobyć sojuszników Tajwanu, chociaż nie ma na to żadnych dowodów.

Największą zachętą może być po prostu ogromny i rosnący międzynarodowy wpływ gospodarczy i polityczny Chin. Podczas gdy Tajwan osiąga przewagę w handlu, szczególnie w kluczowych branżach zaawansowanych technologii, jest coraz bardziej odizolowany dyplomatycznie i nie ma głosu na większości międzynarodowych forów. Jej podtrzymywanie wartości demokratycznych może mieć jedynie ograniczony wpływ na niestabilne demokracje z borykającymi się z trudnościami gospodarkami. Tymczasem Chiny stają się coraz bardziej wpływowe, dzięki czemu są dobrze przygotowane do wyświadczania przysług w imieniu swoich przyjaciół.

JAKA JEST HISTORIA RYWALIZACJI DYPLOMATYCZNEJ?

Rywalizacja o sojuszników rozpoczęła się od powstania w 1949 roku Republiki Ludowej. W tym samym roku Czang Kaj-szek, pokonany w chińskiej wojnie domowej, przeniósł swój nacjonalistyczny reżim, zwany Republiką Chińską, na Tajwan. Korea Północna, Związek Radziecki i kraje znajdujące się w jego obszarze szybko przystąpiły do ​​uznania Pekinu, podczas gdy USA i ich sojusznicy poparli Taipei. Ale ponieważ poparcie dla Chin utrzymywało się na stałym poziomie, Tajwan stopniowo tracił poparcie głównych państw, takich jak Francja i Wielka Brytania. Największy cios nadszedł w 1979 roku, kiedy Stany Zjednoczone przeniosły swoją ambasadę do Pekinu i rozwiązały traktat obronny z Tajwanem.

W trakcie rywalizacji niektóre kraje wielokrotnie zmieniały strony, w zależności od tego, które z nich złożyło najlepszą ofertę. Ale kiedy Chiny rosły w siłę, a Tajwan stał się demokracją odpowiedzialną przed parlamentem i opinią publiczną, Pekin zdobył przewagę. Wybór przez Tajwan przyjaznego Chinom Ma Ying-jeou na prezydenta w 2008 r. przyniósł „rozejm dyplomatyczny”, podczas którego Chiny wstrzymały się z kłusownictwem sojuszników Tajwanu w zamian za uznanie przez Ma „zasady jednych Chin” określającej wyspę i kontynent Chiny były częścią jednego narodu chińskiego. Skończyło się to katastrofą, gdy w 2016 r. wybrano popularnego zwolennika niepodległości Tsai Ing-wen. Tsai odmówił poparcia tej zasady i gra została wznowiona.

CZY TAJWAN CZY MOŻE UCZESTNICZYĆ W ORGANIZACJACH MIĘDZYNARODOWYCH?

Chiny pracowały również nad odcięciem Tajwanu od większości organów międzynarodowych. Zaczęło się to od wydalenia Tajwanu z ONZ w 1971 roku i nasiliło się w ostatnich latach, gdy Pekin stara się podważyć rząd Tsai. W trakcie pandemii Tajwan został pozbawiony statusu obserwatora na Światowym Zgromadzeniu Zdrowia, a Pekin wykorzystał swoje wpływy i ukrył groźby, aby odciąć wyspę od nawet tak mało znanych ugrupowań, jak Birdlife International, pozarządowe stowarzyszenie ornitologiczne z siedzibą w Wielkiej Brytanii.Chiny domagają się, aby Tajwan uznał zasadę jednych Chin, zanim będzie mógł uczestniczyć. Mimo to Tajwan utrzymał członkostwo w organizacjach gospodarczych, które nie wymagają państwowości, w tym w Światowej Organizacji Handlu i forum współpracy gospodarczej Azji i Pacyfiku. Tajwan złożył również wniosek o przystąpienie do kierowanego przez Tokio kompleksowego i postępowego porozumienia o partnerstwie transpacyficznym. Chiny, które na tydzień przed Tajpej złożyły własny wniosek, twierdzą, że będą musiały dołączyć jako pierwsze. Tajwan starał się także zacieśnić swoje nieoficjalne stosunki dyplomatyczne, ostatnio z Litwą. Pekin odpowiedział, nakładając embargo handlowe na państwo bałtyckie i grożąc przedsiębiorstwom wielonarodowym, które prowadzą z nim interesy.

JAKĄ ROLĘ ODGRYWAJĄ USA?

Pomimo braku formalnych powiązań, Waszyngton pozostaje najważniejszym sojusznikiem Tajwanu i niedawno otworzył nowe przedstawicielstwo w Tajpej, które ma wszystkie cechy ambasady. Kontynuuje sprzedaż broni Tajwanu i zapewnia szkolenia zgodnie z postanowieniami Ustawy o stosunkach z Tajwanem, która wymaga od USA zapewnienia, że ​​wyspa może utrzymać wiarygodną obronę i traktuje zagrożenia dla wyspy jako kwestie „poważnego zaniepokojenia”.

Stany Zjednoczone starały się również przekonać pozostałych sojuszników Tajwanu do rozsądku utrzymania formalnych stosunków dyplomatycznych, spotykając się na ten temat po tym, jak Wyspy Salomona i Kiribati zmieniły stosunki z Pekinem w 2019 r. Rzecznik Departamentu Stanu Ned Price powiedział w tym tygodniu, że decyzja Ortegi „pozbawia lud Nikaragui solidnego partnera w jej demokratycznym i gospodarczym wzroście”, a Stany Zjednoczone zachęcają „wszystkie kraje, które cenią demokratyczne instytucje, przejrzystość, rządy prawa i promowanie dobrobytu gospodarczego swoich obywateli, aby rozszerzały współpracę z Tajwanem”.

bbabo.Net