Rosja (bbabo.net) – Naukowcy z Wydziału Chemii Uniwersytetu Łobaczewskiego (UNN) stworzyli materiał na implant, który może zwalczać infekcje zagrażające organizmowi w okresie pooperacyjnym. Sód w implancie odpowiada za biokompatybilność substancji i pomaga jej bardziej aktywnie integrować się z kością. Za działanie antybakteryjne odpowiada bizmut.

Jak powiedział reporterowi autor projektu, docent Katedry Chemii Analitycznej i Lekarskiej UNN Jewgienij Bułanow, badania przeprowadzono „in vitro” (czyli w probówce, na kulturach komórkowych), na ludzkich fibroblastach (komórkach tkanki łącznej organizmu). Bioaktywność oceniano na podstawie zmiany względnego tempa wzrostu komórek. Działanie przeciwdrobnoustrojowe zostało ustalone na substancjach o podobnej budowie, składzie i składzie związku.

Nowym materiałem jest fluoroapatyt (Ca5 (PO4) 3F), w którym atomy wapnia zostały częściowo zastąpione atomami bizmutu i sodu. Podstawą kompozycji jest substancja wapniowa, fosforowa, tlenowa i fluorowa - minerał odwzorowujący strukturę i skład ludzkiej tkanki kostnej. Wyniki badań opublikowano w brytyjskim czasopiśmie Dalton Transactions.

Zaletą nowego materiału jest to, że nie jest on pokryty antybiotykami, jak to zwykle ma miejsce w celu nadania właściwości antybakteryjnych (co prowadzi do stopniowego wypłukiwania tych antybiotyków z organizmu), ale ma środek antybakteryjny sztywno osadzony w swojej strukturze krystalicznej .

„Najpierw opracowaliśmy ekonomiczną i łatwo skalowalną metodę produkcji samego hydroksyapatytu (podstawy mineralnego składnika kości)” – wyjaśnił Jewgienij Bułanow. „Stopniowo nasze badania skoncentrowały się na modyfikacji jego składu chemicznego i pozyskiwaniu nowych form materiałów. W najbliższych planach mamy wprowadzenie magnezu do struktury nowej substancji, która zbliży ją do składu chemicznego naturalnej kości. Z drugiej strony sam magnez pełni wiele ważnych funkcji: zwiększa gęstość i zmniejsza kruchość materiału kostnego, odgrywa ważną rolę w migracji grup fosforanowych (a właściwie w wymianie energii) w organizmie.

Naukowcy planują dokładniej określić optymalny skład chemiczny związku do jego klinicznego zastosowania.

Prace rozpoczęły się w 2018 roku we współpracy z naukowcami z Politechniki Nanyaga (Singapur). Obecnie partnerami projektu są Privolzhsky Research Medical University i Kuban State Medical University.

bbabo.Net