Niektóre zwyczaje i tradycje istniały wśród ludów, które później przeszły na islam i przed masowym przyjęciem tej religii.

Na przykład arabska gościnność stała się przysłowiowa i zapisana w dokumentach historycznych. Islam zachęca do takich hojnych zwyczajów, aby pielęgnować dobre stosunki między ludźmi.

Jednocześnie istniały absolutnie dzikie zwyczaje pogańskie (np. grzebanie żywych dziewcząt, pijaństwo, międzyplemienne krwawe waśnie, wymuszenia), z którymi islam walczył bezlitośnie iw efekcie zostały wykorzenione.

Zwyczaje i tradycje w islamie są ściśle powiązane z zaleceniami Koranu i Sunny (słowa i działania proroka Mahometa).

Tradycje są w większości częścią adab, muzułmańskiej etyki, która wywodzi się z Sunny Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Na przykład jedzenie prawą ręką bez użycia sztućców jest tradycyjną praktyką muzułmańską praktykowaną przez Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).

Do powszechnie uznanych zwyczajów należy nadawanie imienia dziecku, któremu w uszach wymawia się adhan i ikamat (wezwania do modlitwy) oraz jego imię. Wśród rytuałów wywodzących się z Sunny znajdują się również pielęgnacja dziecka i aqyq - ofiara z okazji narodzin dziecka.

W przypadku chłopców odbywa się również obrzęd obrzezania, który przez wiele ludów muzułmańskich nazywany jest Sunnatem.

Z wielkich tradycji warto zwrócić uwagę na obchody dwóch świąt religijnych - święta końca postu miesiąca Ramadan Eid al-Fitr lub Eid al-Bayram oraz święta ofiary - Eid al-Adha lub Kurban Bayram.

Ponadto istnieje tradycja celebrowania szczególnie ważnych wydarzeń w historii islamu, które przypadają w określone daty muzułmańskiego kalendarza księżycowego. Wśród nich: Laylat al-Qadr - obchodzony jest 27 Ramadan. Tej nocy rozpoczęło się wysyłanie Koranu. Muzułmanie spędzają go na modlitwach.

Wśród znaczących dni Aszury - dnia pamięci proroków Allaha i Mawlida - święta, które upamiętniało urodziny proroka Mahometa.

Ponadto obchodzona jest noc Miraj, kiedy zgodnie z Koranem odbyła się podróż Proroka Mahometa (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) z Mekki do Jerozolimy, gdzie wstąpił do nieba. Święto to obchodzone jest 27 Rajab. I chociaż sam prorok nie świętował Miraja i Mawlida, muzułmanie na całym świecie powszechnie świętują te dni.

W święta zwyczajowo urządza się również świąteczne smakołyki, a nawet bankiety, zaprasza jak najwięcej gości i hojne darowizny.

Powszechny sposób muzułmańskich pozdrowień z życzeniem pokoju, miłosierdzia Allaha i Jego błogosławieństw oraz wzajemnych życzeń osoby, do której te pozdrowienia są skierowane (wymawianie zwrotu „Salam alaykum wa rahmatu Llyakhi wa barakatuhu”) można uznać za tradycja, która również sięga do Sunny.

Ceremonia nikah (małżeństwa) to także tradycja, która wraz z ogólnie przyjętymi elementami (czytanie modlitw i płacenie mahry przez pana młodego) ma swoje własne cechy w różnych regionach, w których żyją muzułmanie.

Tak więc w Azji Środkowej zwyczajem jest organizowanie wystawnych uczt weselnych (toi) po nikah, które stały się integralną częścią ceremonii ślubnej.

To samo dotyczy ceremonii pogrzebowych. Jeżeli sam obrzęd pogrzebowy (janaza) odbywa się zgodnie z sunną, to kolejne spotkania (madżlis) upamiętniające zmarłych są czysto lokalnymi tradycjami, które nie są wspólne dla wszystkich narodów muzułmańskich.

Najbardziej rozpowszechnioną tradycją muzułmanów jest bez wątpienia wzmianka imienia Allaha („Bi smi Llah”) przed rozpoczęciem każdego znaczącego czynu. To samo dotyczy wyrażenia „In shaa Allah” („jeśli Allah zechce”).

Pomaganie sąsiadom i biednym ludziom w ich miejscu zamieszkania jest uważane za bardzo uznaną tradycję. Wywodzi się również z Koranu i Sunny.

Tradycją jest noszenie ubrań noszonych przez Proroka (niech pokój i błogosławieństwo Allaha będą z nim). Jest powszechny w niektórych krajach arabskich oraz krajach Azji Środkowej i Południowo-Wschodniej.

W niektórych innych krajach muzułmańskich ten zwyczaj nie jest przestrzegany, a miejscowi muzułmanie preferują europejskie ubrania.

Czasami nawet sami muzułmanie nie zawsze wiedzą, że osobliwości ich zachowań i obyczajów w społeczeństwie są zakorzenione w erze proroczej misji Wysłannika Allaha (niech pokój i błogosławieństwo Allaha będą z nim), który nauczył niepiśmiennych Beduinów tak doskonałych manier. że zostały adoptowane przez inne narody.

Na przykład przestrzeganie zasad higieny osobistej, praktykowane w naszych czasach przez każdą wykształconą osobę, nie było Europejczykom znane aż do czasów wypraw krzyżowych i znajomości podstaw życia i codziennego życia ludów muzułmańskich.

Warto zauważyć, że muzułmanie, nawet ci, którzy są zeuropeizowani, nadal trzymają się podstawowych tradycji islamu, ponieważ to łączy ich z religią i sprawia, że ​​czują się przynależeni do islamskiej ummy.

bbabo.Net