Spacer po obfitym posiłku to dobry ruch, ale najlepiej poczekać około godziny przed wyjściem do drzwi. Tu wygrywa nasz poziom glukozy we krwi, który rośnie po posiłku i osiąga szczyt około godziny po jedzeniu, wyjaśnia naukowiec, dr Evelyn Parr z Programu badań nad ćwiczeniami i odżywianiem prowadzonym przez Australijski Uniwersytet Katolicki. „Jeśli pójdziesz na spacer zbyt wcześnie po jedzeniu, jelita nadal będą przetwarzać pokarm, aby poziom glukozy we krwi mógł stale rosnąć. Ale kiedy osiągnie szczyt i zaczniesz chodzić, Twoje mięśnie mogą pobierać ten poziom glukozy we krwi jako paliwo, co pomaga utrzymać poziom glukozy we krwi na równym poziomie”. Chodzenie po zjedzeniu dużego posiłku w nocy może być jeszcze lepsze, dodaje dr Parr. „Im bliżej dochodzimy do wieczora, tym mniej wydajne są nasze ciała w wykorzystaniu insuliny do radzenia sobie z glukozą we krwi, co utrudnia utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy we krwi. A jednak właśnie wtedy mamy nasz największy posiłek w ciągu dnia”. Badania, czy optymalny czas na ćwiczenia to poranek czy wieczór, przyniosły mieszane wyniki, ale jej przeczucie jest takie, że wieczory mogą być lepsze pod względem kontrolowania poziomu glukozy we krwi. Poranne posiłki są stosunkowo niewielkie i później jesteśmy bardziej aktywni w porównaniu do wieczorów, kiedy jesteśmy mniej aktywni fizycznie niż rano, więc rodzinny spacer jest wtedy idealny” – mówi. „Ale jeśli po obiedzie siedzisz przed telewizorem, glukoza nie ma dokąd pójść, a jeśli nie jest ona wchłaniana przez mięśnie, a insulina nie działa dobrze, możesz skończyć z wysokim poziomem glukozy we krwi pod koniec dzień. Jeśli ciągle powtarzamy ten sam scenariusz dużego wieczornego posiłku, po którym nie ma aktywności fizycznej, a także prowadzimy siedzący tryb życia, zwiększamy ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. Dlaczego więc zdrowy poziom cukru we krwi ma tak duże znaczenie? Ponieważ z biegiem czasu wysoki poziom glukozy we krwi związany z cukrzycą lub stanem przedcukrzycowym może uszkadzać małe, delikatne naczynia krwionośne, które żywią się narządami, takimi jak oczy i nerki oraz nerwy stóp, zwłaszcza palców u nóg, powodując uszkodzenia, wyjaśnia Neale Cohen, dyrektor ds. badań klinicznych nad cukrzycą w Baker Institute. „Zaatakowane są również inne narządy, w tym mózg, i istnieje coraz więcej dowodów na to, że demencja jest powiązana z cukrzycą. Dlatego tak ważna jest przeprowadzka. Mięśnie, zwłaszcza te duże, pochłaniają dużo glukozy, ale kiedy siedzimy cały dzień, glukoza we krwi ulega stagnacji” – mówi. „Uszkodzenie naczyń krwionośnych nie następuje z dnia na dzień – zajmuje to lata – ale jeśli test wykaże, że poziom glukozy we krwi jest zbyt wysoki, ważne jest, aby jak najszybciej podjąć działania, aby go obniżyć”. Spacer po dużym posiłku jest miły do jelit też. Pobudza ruch jelit, dzięki czemu zarówno pokarm, jak i gaz przedostają się przez jelita szybciej, mówi profesor Jane Andrews z Australijskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego. „Oznacza to, że przepuszcza się więcej gazów i zmniejsza się wzdęcie. Chodzenie ma również tendencję do poprawiania lub zapobiegania objawom refluksu. Co więcej, jeśli chodzenie jest regularnym nawykiem, pomaga w kontrolowaniu wagi – i jest to również dobre dla jelit. Otyłość prowadzi do dodatkowego tłuszczu w jamie brzusznej, a to również powoduje uczucie wzdęć, więcej refluksu i dyskomfortu”. „O tej porze roku zawsze dużo uwagi poświęca się nadmiernemu jedzeniu w Boże Narodzenie i braku aktywności, ale tak jest przez resztę roku powinniśmy się martwić” – dodaje Evelyn Parr. „W rzeczywistości świąteczny rytuał dużego, późnego lunchu, po którym następuje spacer lub inna aktywność fizyczna, i tylko mała przekąska wieczorem może być lepszy dla naszego poziomu glukozy we krwi niż zwykła codzienna rutyna po obfitych kolacjach przez upadek na kanapie”. Wykorzystaj w pełni swoje zdrowie, relacje, kondycję i odżywianie dzięki naszemu biuletynowi Live Well. Odbierz go do swojej skrzynki odbiorczej w każdy poniedziałek. Spacer po obfitym posiłku to dobry ruch, ale najlepiej poczekać około godziny przed udaniem się do drzwi.

Zwycięzcą jest tutaj poziom glukozy we krwi, który wzrasta po posiłku i osiąga szczyt około godziny po jedzeniu, wyjaśnia naukowiec dr Evelyn Parr z Programu Badań nad Żywieniem i Ćwiczeniami Australijskiego Uniwersytetu Katolickiego.

„Jeśli pójdziesz na spacer zbyt wcześnie po jedzeniu, twoje jelita będą nadal przetwarzać pokarm, aby poziom glukozy we krwi mógł stale rosnąć. Ale kiedy osiągnie szczyt i zaczniesz chodzić, twoje mięśnie mogą pobierać ten poziom glukozy we krwi jako paliwo, co pomaga utrzymać równy poziom glukozy we krwi”.

Chodzenie po zjedzeniu dużego posiłku w nocy może być jeszcze lepsze, dodaje dr Parr.

„Im bliżej wieczora, tym mniej wydajne są nasze ciała w wykorzystywaniu insuliny do radzenia sobie z poziomem glukozy we krwi, co utrudnia utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy we krwi. A jednak właśnie wtedy mamy nasz największy posiłek dnia”.

Badania nad tym, czy optymalny czas na ćwiczenia to poranek czy wieczór, przyniosły mieszane wyniki, ale jej przeczucie jest takie, że wieczory mogą być lepsze pod względem kontrolowania poziomu glukozy we krwi.„Nasze poranne posiłki są stosunkowo niewielkie i później jesteśmy bardziej aktywni w porównaniu do wieczorów, kiedy jesteśmy mniej aktywni fizycznie niż rano, więc rodzinny spacer jest wtedy idealny” – mówi. „Ale jeśli po obiedzie siedzisz przed telewizorem, glukoza nie ma dokąd pójść, a jeśli nie jest ona wchłaniana przez mięśnie, a insulina nie działa dobrze, możesz skończyć z wysokim poziomem glukozy we krwi pod koniec dzień. Jeśli będziemy powtarzać ten sam scenariusz dużego wieczornego posiłku, po którym nie ma aktywności fizycznej, a także prowadzimy siedzący tryb życia, zwiększamy ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2.

Dlaczego więc zdrowy poziom cukru we krwi ma tak duże znaczenie?

Ponieważ z biegiem czasu wysoki poziom glukozy we krwi związany z cukrzycą lub stanem przedcukrzycowym może uszkadzać małe, delikatne naczynia krwionośne, które żywią się narządami, takimi jak oczy i nerki oraz nerwy stóp, zwłaszcza palców u nóg, powodując uszkodzenia, wyjaśnia Neale Cohen, szef działu badań klinicznych nad cukrzycą w Instytucie Bakera.

„Dotknięte są również inne narządy, w tym mózg, i istnieje coraz więcej dowodów na to, że demencja jest powiązana z cukrzycą. Dlatego tak ważna jest przeprowadzka. Mięśnie, zwłaszcza te duże, pochłaniają dużo glukozy, ale kiedy siedzimy cały dzień, glukoza we krwi ulega stagnacji” – mówi. „Uszkodzenie naczyń krwionośnych nie następuje z dnia na dzień – zajmuje to lata – ale jeśli test wykaże, że poziom glukozy we krwi jest zbyt wysoki, ważne jest, aby jak najszybciej podjąć działania w celu jego obniżenia”.

Chodzenie po dużym posiłku jest również miłe dla jelit. Stymuluje ruch jelit, dzięki czemu zarówno żywność, jak i gaz przedostają się przez jelita szybciej, mówi profesor Jane Andrews z Australijskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego.

„Oznacza to, że przepuszczane jest więcej gazu, a wzdęcia są zmniejszone. Chodzenie ma również tendencję do poprawiania lub zapobiegania objawom refluksu. Co więcej, jeśli chodzenie jest regularnym nawykiem, pomaga w kontrolowaniu wagi – i jest to również dobre dla jelit. Otyłość prowadzi do dodatkowego tłuszczu w jamie brzusznej, a to również powoduje uczucie wzdęć, więcej refluksu i dyskomfortu”.

„O tej porze roku zawsze kładzie się duży nacisk na nadmierne jedzenie w Boże Narodzenie i brak aktywności, ale o resztę roku powinniśmy się martwić” – dodaje Evelyn Parr. „W rzeczywistości świąteczny rytuał dużego, późnego lunchu, po którym następuje spacer lub inna aktywność fizyczna, i tylko mała przekąska wieczorem może być lepszy dla naszego poziomu glukozy we krwi niż zwykła codzienna rutyna po obfitych kolacjach przez upadek na kanapie”.

bbabo.Net