Portugalia (bbabo.net), – Kiedy Martin Luther King w swoim przemówieniu z 1965 roku zapożyczył słowa z pieśni niewolników „We will over”, zainspirował on do trwałej odporności czarnoskórych Amerykanów, co doprowadziło do potężnych zmian – jakości, której potrzebujemy … teraz.

Ogłoszenie pod koniec listopada 2021 r., że pojawił się nowy wariant koronawirusa, wariant omicron, wywołał alarm na całym świecie. Naukowcy są ostrożnie optymistyczni, że istniejące szczepionki będą również skuteczne przeciwko omicronowi, podobnie jak w dużej mierze przeciwko delcie, przynajmniej pod względem możliwości zapobiegania chorobom na tyle poważnym, że wymaga hospitalizacji.

W nadchodzących miesiącach będziemy wiedzieć więcej, ale do tego czasu niektóre rządy, w tym Portugalia, zwiększyły środki bezpieczeństwa w nadziei, że nie trzeba będzie ponownie wprowadzać blokad.

Przydałaby się nam trwała odporność, która pomogłaby nam odważnie stawić czoła zmianom w naszym życiu spowodowanym przez tę przytłaczającą, uporczywą pandemię. Moglibyśmy zrobić z własnym ostrożnym optymizmem, zamiast stawać się bardziej szalenie pesymistyczni, przestraszeni lub spanikowani.

Czasami w ciągu ostatnich dwóch lat panika wokół pandemii wydaje się rozprzestrzeniać szybciej niż same warianty. Na poziomie systemowym „panika pandemiczna” spowodowała, że ​​niektóre rządy podjęły skrajne działania obronne i w rezultacie zaniedbują kraje rozwijające się, które potrzebują wsparcia w zakresie szczepień i dostępu do odpowiedniej ochrony.

„Panika pandemiczna” spowodowała również, że ludzie nie ufają wiadomościom, przywódcom i naukowcom oraz wzrost teorii spiskowych.

Panika lub strach są niebezpiecznie zaraźliwe.

Od jakiegoś czasu wiemy, że zwierzęta potrafią „wyczuć” na siebie nawzajem strach. Naukowe wyjaśnienie jest takie, że zwierzęta drapieżne nieświadomie emitują ciche, niewidzialne „feromony alarmowe” w swoim pocie, aby ostrzec innych w swoim gatunku o zbliżającym się niebezpieczeństwie.

Badania przeprowadzone w 2009 roku przez Lilianne Mujica-Parodi wykazały, że my również mamy „ludzkie feromony alarmowe”. To wyjaśnia, dlaczego czasami wchodzimy do pokoju i nagle czujemy się ostrożni – mamy poczucie niewytłumaczalnej, ale wyraźnie groźnej atmosfery lub nastroju.

A kiedy czujemy strach lub panikę, szukamy niebezpieczeństwa, jesteśmy negatywnie nastawieni, katastrofujemy. Musimy, jesteśmy do tego zaprogramowani. Jest to część trybu przetrwania, w który wchodzimy, gdy budzi się strach.

Nasz instynkt przetrwania jest włączony, a ponieważ instynkt ten ma nas chronić, nie wyłączy się, dopóki drapieżnik nie zniknie. Będziemy emitować feromony strachu i szerzyć strach, będziemy mówić negatywnie i katastrofalnie, by ostrzec innych. Nasze mózgi zostają porwane przez tunelową wizję strachu i tryb przetrwania.

Wizja strachu w tunelu może spowodować utratę perspektywy, możemy sobie wyobrazić, że drapieżnik jest większy niż jest w rzeczywistości, możemy się tak przestraszyć, że zamarzniemy, nie będziemy w stanie nic zrobić. Widzimy niebezpieczeństwo tam, gdzie go nie ma. We wszystkim widzimy negatywy.

Pozostawanie w trybie przetrwania może nie tylko wywołać i rozprzestrzenić „pandemiczną panikę”, ale może również zaszkodzić naszemu zdrowiu fizycznemu. Amerykański psychiatra, dr Daniel Amen, mówi: „Strach z powodu potencjalnej pandemii podnosi poziom stresu, co w rzeczywistości szkodzi układowi odpornościowemu i czyni cię bardziej podatnym na infekcje”.

Oczywiście niektóre obawy nie są bezprecedensowe; istnieją realne, poważne konsekwencje pandemii i zarządzania nią – śmierć, strata i ruina finansowa. Nie ma wątpliwości, że jesteśmy w szponach ogromnego wyzwania, ale to nie znaczy, że nie możemy tego przezwyciężyć.

Jak więc mamy zwyciężyć? Jak zbudować trwałą odporność, gdy tęsknimy za normalnością i nie wiemy, jak długo będziemy musieli na nią czekać?

Musimy stłumić feromony strachu, zagłodzić panikę pandemiczną i wyjść z trybu przetrwania. Musimy ponownie przypomnieć sobie o sile łączenia broni, tak jak zrobiliśmy to w 2020 r., musimy ponownie być silni, aby tworzyć i budować zarówno wspólnotową, jak i indywidualną odporność.

Budowanie odporności to możliwość dla nas wszystkich. Jesteśmy odporni, kiedy przechodzimy na drugą stronę. Jesteśmy odporni, gdy odskakujemy po upadku. Jesteśmy odporni, gdy mamy siłę, by wyzdrowieć. Jesteśmy odporni, gdy pokonujemy przeszkody, czerpiąc z realistycznego optymizmu i wytrzymałości. Jesteśmy odporni, gdy rozwijamy się z powodu przeciwności losu!

Odporność nie polega na „przezwyciężaniu tego” lub byciu Pollyanną. Odporność to pójście naprzód oraz akceptacja strat i zmian.

W przeszłości odporność była postrzegana jako coś, z czym ludzie się tylko rodzą – to jest cecha osobowości, ale w rzeczywistości badania pokazują, że odporność może być również umiejętnością, której można się nauczyć i zbudować – jak odporność.

Skoncentruj się na tych 7 obszarach, aby rozwinąć odporność

1. Zidentyfikuj samoograniczające się podstawowe przekonaniaCO – Ograniczające przekonania to myśli zakorzenione w naszych mózgach, które w jakiś sposób nas powstrzymują. Z powodu tych przekonań unikamy robienia pewnych rzeczy, które ograniczają nasze życie. Te przekonania to historie, które sobie opowiadamy, które sprawiają, że zachowujemy się bezpiecznie i powstrzymujemy się w obliczu strachu.

JAK – Identyfikujemy samoograniczające się przekonania, zastanawiając się nad obszarami naszego życia, w których czujemy się niezadowoleni lub niespełnieni. Zmieniamy nasze przekonania na takie, które wspierają nasze dążenie do poprawy naszego życia i znajdujemy dowody potwierdzające, że nasze nowe przekonania są prawdziwe.

2. Przeformułuj narrację

CO – Jeśli możemy postrzegać porażki i niepowodzenia jako doświadczenie uczenia się, jest znacznie bardziej prawdopodobne, że będziemy dobrze radzić sobie z zamętem na dłuższą metę.

JAK – Robimy to, ćwicząc elastyczne myślenie i patrząc na sytuacje lub narrację z różnych perspektyw.

3. Inteligencja emocjonalna

CO – Rozwijamy inteligencję emocjonalną, gdy

▪zrozumieć i zarządzać naszym stresem

▪mamy świadomość i zarządzamy własnymi myślami i uczuciami

▪oferować wsparcie innym, gdy tego potrzebują, oraz

▪prosić o pomoc, gdy jej potrzebujemy

▪chętni wytrwać, gdy sytuacja staje się ciężka, ale uznając i szanując własne ograniczenia, w tym to, co możemy kontrolować, a czego nie.

▪rozwijać samoświadomość

JAK – Rozwijamy naszą inteligencję emocjonalną, czerpiąc z szeregu strategii i zasobów psychologicznych, które pomagają nam radzić sobie z presją.

4. Dokładne myślenie

CO – Jako trafni myśliciele z wielką starannością analizujemy wszystko, co czytamy w książkach lub blogach, wszystko, co słyszymy w podcastach lub telewizji. Mamy zwyczaj nigdy nie uznawać żadnego oświadczenia za fakt tylko dlatego, że je przeczytaliśmy lub słyszeliśmy.

JAK – Myślimy trafnie, gdy:

▪oceń problem, zanim spróbujesz go rozwiązać

▪oddziel fakty od informacji

▪oddziel fakty na dwie grupy: istotne i nieistotne lub ważne i nieważne.

▪spróbuj i skoncentruj nasze myśli na ważnych faktach.

Zawsze pytamy: „Skąd wiesz?”

5. Realistyczny optymizm

CO – Rozwijamy tę jakość, gdy z pozytywnym nastawieniem stawiamy czoła nowym sytuacjom, nowym ludziom i nowym wymaganiom. Realistyczny optymizm to umiejętność równoważenia negatywnych i pozytywnych rzeczy w sytuacjach, okolicznościach i ludziach. Jesteśmy przygotowani do podejmowania ryzyka i stawiania czoła porażkom oraz rozwijania odwagi do odkrywania szans.

Podkreśl pozytywy: podejmujemy wspólne wysiłki, aby świętować sukcesy zarówno własne, jak i innych. Kiedy otrzymujemy komplement, po prostu dziękujemy.

Racjonalnie: widzimy rzeczywistość taką, jaka jest, a nie taką, jaką chcemy.

6. Wiara w siebie

CO – Mamy wiarę w siebie, gdy:

▪ jesteśmy pewni własnej zdolności do rozwiązywania problemów.

▪chcą przyjąć nowe, aby się rozwijać.

JAK – Zastanawiamy się nad naszymi mocnymi stronami, identyfikujemy je i wykorzystujemy!

7. Połączenie z innymi

CO – Odporni ludzie są połączeni z innymi.

JAK – Regularnie spędzamy czas na budowaniu naszych sieci wsparcia społecznego i korzystamy z nich w sytuacjach stresowych, zamiast starać się radzić sobie w pojedynkę. Świadomie wybieramy nasze wsparcie społeczne.

Nie możemy być pewni, z czym jeszcze musimy się zmierzyć, ale z wytrwałością, odważnie stawiamy czoła trudnościom i mamy postawę „przezwyciężymy”.

„Nie oceniaj mnie po moim sukcesie, osądzaj mnie po tym, ile razy upadałem i wstawałem”.

- Nelson Mandela

www.iamfarah.com

bbabo.Net