Trynidad i Tobago (bbabo.net), - Komentarz - DR GABRIELLE JAMELA HOSEIN

SZKOŁY, które rozpoczęły się ponownie w poniedziałek, to wielka historia w życiu rodziców w tym tygodniu.

Dla dzieci online utrzymanie koncentracji i unikanie rozmów w osobnym powiększeniu lub czacie Google lub pokusy korzystania z gier wideo może być trudne. Niektórzy rodzice nie są w stanie lub nie są przygotowani do zapewnienia wystarczającego nadzoru. Może pogrążają się w żałobie po śmierci Covid19 lub w depresji z powodu utraty pracy. Zawsze było też tajemnicą, w jaki sposób ludzie mieli wracać do pracy, gdy ich dzieci są w domu, czy też oczekiwano, że zarówno dobrze pracują, jak i dobrze wychowują jednocześnie.

Możemy się więc spodziewać, że są dzieci, które mają ciągłe okresy nienadzorowanego dostępu do Internetu, które szukają pornografii, odpowiadają na pytania dotyczące seksu i zamieszczają swoje zdjęcia nieodpowiednie dla nastolatków.

Nastolatkowie cały czas korzystają ze swoich urządzeń i telefonów, niezależnie od tego, czy grają, wysyłają wiadomości, surfują, czy oglądają filmy. Algorytmy to uzależnienie od dopaminy w wieku młodzieńczym, które znormalizowaliśmy po całej tej izolacji. Możemy się spodziewać, że wiele osób straciło zajęcia pozalekcyjne, w tym ćwiczenia fizyczne, a to wzmocniło uzależnienie od ekranu w kluczowym momencie rozwoju społecznego, komunikacyjnego, emocjonalnego i mózgu.

Niektórzy nadal chodzą do szkoły ze swoich łóżek, a nie z biurka, lub nie mają odpowiedniej cichej przestrzeni do pracy i prawdopodobnie sprawdzają media społecznościowe podczas zajęć, zwłaszcza gdy nie oczekuje się, że ich kamery będą włączone. Dla dziesiątek tysięcy innych osób, które nie są stale online lub nie mają urządzeń, istnieje dobrze udokumentowany i dzielący klasy wpływ na ich oceny szkolne i przyszłe dochody. Czy naród dorosłych po prostu zaakceptuje, że zostanie w tyle?

Czy dla tych, którzy już wrócili do szkoły, czy tylko w tym tygodniu, Ministerstwo Edukacji zebrało dane przed otwarciem, aby zrozumieć, w jaki sposób szkoły powinny reagować na ich surrealistyczny zakres realiów i potrzeb domowych?

Jeśli nie zadajemy tych pytań i nie mamy odpowiedzi edukacyjnej wykraczającej poza powrót do środowiska akademickiego, do jakiego stopnia powrót do szkoły fizycznej będzie stereotypowym przykładem tego, co i kogo gubi zwykły biznes? Jeśli chodzi o szkoły, kluczowe jest zastanowienie się nad profilem ucznia, którego wyobrażamy sobie, że wrócił do szkoły lub ma wrócić w ciągu najbliższych miesięcy. Czy to ten, który radzi sobie najlepiej lub najmniej? Czego wymaga przeniesienie tak wrażliwych uczniów?

Czy to uczeń, którego członkowie rodziny zostali zabici przez pandemię? Czy jest bardziej podatny na bycie świadkiem lub doświadczanie konfliktu rodzinnego lub niestabilności w domu? Wiemy, że liczba przypadków przemocy domowej wzrosła w 2020 r. i utrzymywała się na wysokim poziomie do 2021 r. Czy należy powiedzieć uczniom, że są to oczekiwane problemy i mogą zwrócić się do nauczycieli lub doradców zawodowych? Czy inicjowanie tych rozmów jest częścią polityki ministerstwa na wypadek pandemii?

Miejscowi psycholodzy zgłaszają zwiększone wskaźniki żałoby, lęku i depresji wśród dzieci. W Stanach Zjednoczonych szkoły dostrzegły to w płaczu i destrukcyjnych zachowaniach, nasilonej przemocy i zastraszaniu oraz smutku i strachu. Jesteśmy lepsi w zwracaniu uwagi na ubóstwo i głód, ale nasz system edukacji jest słaby w budowaniu umiejętności społeczno-emocjonalnych, dlatego nasze społeczeństwo również jest w tym tak słabe. Szkoły amerykańskie również doświadczyły „rzeki skierowań” na usługi w zakresie zdrowia psychicznego.

Na całym świecie nauczyciele sugerują poświęcenie czasu na wysłuchanie obaw uczniów, oferując możliwości ponownego nawiązania kontaktu z nauczycielami. Zanim otworzysz książki i przygotujesz się do testów, pamiętaj, że niektórzy mogą mieć trudności z koncentracją lub powrotem do rutyny. To normalne. Wzmocnienie lub zakłopotanie nie pomogą. Może ten uczeń był zaniedbywany lub wykorzystywany seksualnie w domu.

Zamiast tylko pouczać o protokołach covid19, reaguj również na lęki i smutek, dostarczając odpowiednich do wieku wskazówek, jak rozpoznawać i zmniejszać traumę i lęk. Raporty mówią, że dzieci lepiej wychodzą z izolacji, gdy szkoły poświęcają czas na stworzenie więzi, empatii i wspólnoty. Na koniec zapewnij możliwości zabawy i zabawy fizycznej, które pomogą uczniom radzić sobie z życiem i stresem, umożliwiając im rzeczywistą naukę.

Szkoły są krytycznym punktem dostępu do dzieci. Pandemia mogła wpłynąć na ich uwagę, podejmowanie decyzji, sposób, w jaki się uczą i jak odnoszą się do innych. Byłoby wspaniale, gdyby ministerstwo przedstawiło społeczno-emocjonalny plan uczenia się „powrót do szkoły”, wyjaśniony odpowiednią strategią komunikacji i stawiając nauczycieli i rodziców na tej samej stronie. Pamiętaj, że pandemia jeszcze się nie skończyła, a świat wydaje się dziwną strefą wojny, w której każdy może nieumyślnie zabić kogokolwiek w ciągu dni lub tygodni. Zmiana szkoły powinna rozpoznawać dzieci jako te, które przeżyły bezprecedensową katastrofę, które najlepiej uczą się, kiedy po raz pierwszy prowadzą do dobrego samopoczucia emocjonalnego.

Dziennik pracownic matki

Wpis 447

bbabo.Net