Rosja (bbabo.net), - Muzeum zostało otwarte po raz pierwszy, nauka kryptografii jest młoda, chociaż ludzkość zajmuje się „pisaniem szyfrów” od czasów starożytnych. Co i dlaczego ludzie szyfrują od wieków? Jak rozwiązane szyfry pomogły zmienić historię? Wskazówki i odpowiedzi są ujawniane na dużej wystawie nowego muzeum.
„Dosyć trudno jest rozmawiać o kryptografii z nieprzygotowanymi ludźmi, dlatego ważne było dla nas rozpoczęcie rozmowy z osobistym doświadczeniem człowieka, pokazanie jego codziennego życia poprzez nową optykę” – mówi Anna Titovets, dyrektor kreatywna i główna kuratorka muzeum. - I tak pojawiła się jedna z cech muzeum - odwrócona chronologia. Naszą „zaszyfrowaną” podróż rozpoczynamy nie od starożytnego świata, ale być może od najtrudniejszego, ale i najbliższego współczesnemu człowiekowi – bezpieczeństwa jego cyfrowego życia.
Po przejściu przez ogromną dziurkę od klucza, podświetloną na neonowo niebieski kolor, wydaje się, że dostajemy się do wnętrza komputera, a pierwsze, co widzimy, to klucz. To centralny element kryptografii – bez niego żadna wiadomość nie może zostać odszyfrowana. Możesz samemu "ukryć" dowolną wiadomość - wpisujesz tekst na ogromnym ekranie, komputer tłumaczy go na kod binarny, wybierasz z biblioteki plakietkę, którą lubisz, wkładasz do specjalnego złącza i - gotowe! Następny gość będzie musiał spróbować: aby zrobić to samo, najpierw musi rozwikłać twoją wiadomość, podnosząc klucz główny.
Kryptografia prześladuje nas dziś na każdym kroku. Płatności elektroniczne, wiadomości w komunikatorach, działania w przeglądarce, „inteligentne” przedmioty i wiele więcej - wszystko to jest chronione przed przechwyceniem przez algorytmy kryptograficzne. A co z hasłami? Oczywiście są one również zaszyfrowane, ale nadal musisz być czujny. Gra komputerowa o "Królestwie złych haseł" - możesz w nią zagrać tutaj - pomoże ci dowiedzieć się, których lepiej nie tworzyć. Obok znajduje się ośmiotomowe dzieło współczesnego niemieckiego artysty Arama Barthola zatytułowane Nie pamiętasz hasła?, w którym alfabetycznie zebrał jedno z największych naruszeń danych w historii - prawie pięć milionów haseł złamanych w 2012 roku w serwisie społecznościowym LinkedIn. Taka jest oczywista i poważna luka.
Blockchain i NFT, światowe standardy kryptowalut (swoją drogą nie każdy kraj może sobie pozwolić na posiadanie standardu kryptograficznego, ale mamy ich kilka na raz, główne to „Grasshopper” i „Magma”), kącik hakerów , bestiariusz wirusów, a nawet kieszonkowy kalkulator mikrokomputerowy z funkcją szyfrowania - wszystko to można zobaczyć w części wystawy dotyczącej naszych czasów. A jeśli jesteś trochę przeładowany, witaj w toalecie lub detoksykacji danych. Tu jest cisza, sadzi i celowo nie łapie w siatkę.
Wydychany? Kolejny etap historii to pojawienie się telegrafu, radia, telefonu i telewizji. Każdy z tematów to rodzaj ulicy, po której można spacerować. Na przykład radio. Na pierwszy rzut oka w gablotach są nieładnie wyglądające pudełka – ale to one skrywają wszystkie sekrety szyfrowania dźwięku. Jedną z ich technik jest scrambling: ścieżka dźwiękowa jest dzielona na kawałki, które są następnie miksowane w określony sposób. Oczywiście nie da się zrozumieć tego, co się mówi. A oto rząd ładnych rogów - wyciągasz jeden z gniazdka, przykładasz do ucha i słuchasz stacji szpiegowskich. Nawiasem mówiąc, sowiecki (a teraz rosyjski) „brzęczyk” wciąż można złapać w powietrzu.
Kryptografia prześladuje nas dzisiaj na każdym kroku
W kryptografii jest miejsce na klasyczne pytanie – „a więc kto jest pierwszy?” Amerykanin Claude Shannon czy radziecki naukowiec Władimir Kotelnikow? Obie położyły podwaliny pod kryptografię i niemal jednocześnie udowodniły możliwość istnienia całkowicie bezpiecznego systemu szyfrującego. Dopiero teraz praca naszego naukowca nie była reklamowana i została sklasyfikowana prawie do ostatniego. Jednak jak każdy sprzęt kryptograficzny – w tym sensie ekspozycja muzeum jest naprawdę wyjątkowa, wszystkie te przedmioty nigdy wcześniej nie były eksponowane.
Po raz pierwszy w Rosji pokazywana jest także legendarna Enigma, główna maszyna szyfrująca nazistowskich Niemiec. Była naprawdę „twardym orzechem”, ale Bomba Turinga-Welchmana nie pozostawiła jej żadnych szans. Maszyna 108 bębnów, naśladująca pracę 36 Enigm, pomogła złamać pozornie nie do złamania wiadomości. Muzeum posiada kopię imponującego wynalazku. Uważa się, że ten historyczny hack pomógł przybliżyć koniec II wojny światowej.
bbabo.Net