Państwowy Teatr Akademicki im. Wachtangowa ma 100 lat. Teatr wiele w swoim życiu przeżył, ale tak jak poprzednio jest jednym z najciekawszych zespołów twórczych w Rosji. Pod wieloma względami jest to zasługa dyrektora artystycznego Rimasa Tuminasa, mistrza, w którym żyje niezwykła szczerość, błyskotliwa ironia i groteska.

Jesienią, w listopadzie, odbyła się premiera chyba największego projektu Tuminasa, który zgromadził aktorów z kilku pokoleń Wachtangowitów - sztuki opartej na powieści Lwa Tołstoja „Wojna i pokój”. Dość powiedzieć, że grają w nim Ludmiła Maksakowa, Irina Kupczenko, Jewgienij Knyazev, Sergey Makovetsky, Vladimir Simonov, Julia Rutberg, Anna Dubrowskaya, Viktor Dobronravov. Samo wyliczenie tych nazw sprawia, że ​​reklama staje się zbędna.

W kwietniu teatr przedstawia wielki, ogromny, prawie pięciogodzinny spektakl, by pokazać go izraelskiej publiczności na scenie Komnaty Tel Awiwu. Patrzy za jednym zamachem. Nie zobaczymy tu scenerii znanej z klasycznych produkcji - zastępują ją strumienie światła, wysokie zrozumienie losów i historii aktorów. Wpisanie w ramy jednego wieczoru najbardziej ambitnej powieści literatury rosyjskiej wydaje się niemożliwe. Tuminas i aktorzy Wachtangowa odnieśli sukces. W jaki sposób? Do zobaczenia na scenie.

bbabo.Net