Rosja (bbabo.net) – W Pakistanie włoscy archeolodzy odkryli jedną z najstarszych świątyń buddyjskich na świecie. Kamienne pozostałości murów i inne artefakty znalezione podczas wykopalisk w mieście Barikot pochodzą z drugiej połowy II wieku p.n.e.
Według Unive włoska misja pracuje w rejonie Gandharu od 1955 roku, ale odkrycia na dużą skalę dokonano dopiero niedawno – w październiku ubiegłego roku.
„Odkrycie wielkiego pomnika religijnego z okresu indyjsko-greckiego pokazuje, że był to ważny i starożytny ośrodek kultu i pielgrzymek. W tym czasie Swat było już dla buddyzmu ziemią świętą” – mówi profesor Olivieri.
Archeolodzy odkryli, że starożytna świątynia była wielokrotnie poddawana aktom wandalizmu. Budynek ma ponad trzy metry wysokości. Świątynia zbudowana jest na apsydalnym podium, na którym stoi cylindryczna konstrukcja z małą stupą.
Naukowcy odkryli, że świątynia została zbudowana na pozostałościach wcześniejszej budowli za panowania Menandera I, znaleziono również fragmenty inskrypcji napisanych na ceramice pismem Kharosh, a także kilka monet. Naukowcy uważają, że pomnik został opuszczony na początku III wieku naszej ery, kiedy dolne miasto zostało zniszczone przez trzęsienie ziemi.
Pomoc
Miasto Barikot jest wymienione w tekstach greckich i łacińskich jako "Bazira" lub "Vajrasthana" - jedno z miast oblężonych przez Aleksandra Wielkiego. Barikot był ważnym miastem dla gospodarowania wszystkimi nadwyżkami rolniczymi w dolinie Swat, która ze względu na swój mikroklimat pozwala na dwa razy w roku zboże lub ryż. Miasto było więc rodzajem „spichlerza”, z którego skorzystał Aleksander Wielki przed kontynuowaniem swojej kampanii w Indiach.
bbabo.Net