Пераможца Гран-пры імя Івана Ярыгіна Эльміра Сыздыкава расказала пасля выступлення, што ён вельмі хацела пачаць спаборніцкі год са станоўчага выніку, перадае карэспандэнт bbabo.net.
Сыздыкава, якая ў 2016 годзе ўзяла бронзавы медаль на Алімпіядзе ў Рыа-дэ-Жанейра, выйграла турнір у катэгорыі да 76 кілаграм.
- Гэта пачатак года, першы старт сёлета можна сказаць, таму для мяне, як і для іншых спартоўцаў, думаю, было важна пачаць яго з перамогі, на мажорнай ноце. Бо як пачнеш год, так яго і правядзеш (усміхаецца).
- Так, так, мабыць, думае большасць людзей і далёкіх ад спорту. А перад выхадам на дыван ці ёсць свае рытуалы?
- Не, я не забабонны чалавек, ніякіх рытуалаў няма. Перад выхадам на дыван я імкнуся максімальна сканцэнтравацца, настроіцца і паказаць тую барацьбу, якую я магу прадэманстраваць.
- У паўфінале вы атрымалі перамогу датэрмінова, у фінале з лікам 15:4, з боку здаецца што далося вам гэта дастаткова лёгка, ці так гэта?
- Не, я б не назвала сваю перамогу лёгкай, бо за любой перамогай стаяць гады трэніровак. Саперніцы ўсе былі вельмі дастойнымі. І калі з прадстаўніцамі Манголіі мы ўжо сустракаліся на азіяцкіх першынствах, але з саперніцамі з Беларусі і Расіі ўпершыню. У цэлым не назаву гэты страт простым для сябе, перад гэтым перанесла прастуду, і самаадчуванне было не самым лепшым. Рада, што ўдалося атрымаць перамогу не гледзячы ні на што. Дзякуй усім тым, хто мяне падтрымліваў, хто віншаваў пасля спаборніцтваў!
- Чаму вучыць барацьба?
- Барацьба, як і іншыя віды спорту, гартуюць чалавека, як фізічна, так і маральна. Становішся больш дысцыплінаваным, больш сабраным, вучышся не толькі перамагаць, але і прайграваць, прасцей ставіцца да праблем… У гэтым плане спартсменам лягчэй, чым людзям далёкім ад спорту, я лічу. Барацьба - школа жыцця для мяне! 16 гадоў я ўжо на дыване і не шкадую аб гэтым.
Казахстанка стала пераможцай міжнароднага турніру па вольнай барацьбе
bbabo.Net