Seizoen 1 van The Book of Boba Fett, de spin-off van Mandalorian, is afgelopen op Disney+ en draait om de pogingen van een interstellaire premiejager om misdaadbaas te worden op de planeet Tatooine. Filmcriticus Pavel Voronkov legt uit waarom de show zo controversieel bleek te zijn. De twee seizoenen van The Mandalorian waren, zo niet het beste wat Star Wars is overkomen sinds de originele trilogie, dan toch het beste wat de franchise onder het Disney-label is overkomen. Het Boba Fett Book, de eerste van een aantal geplande spin-offs voor de show, begint op die geloofwaardigheid te putten. De serie geeft een aantal redenen om van zichzelf te houden, maar het lijkt erop dat het nog steeds geen antwoord vindt op de hoofdvraag: waarom had de voormalige premiejager, die zich tot Tatooine's peetvaders wendde, een volwaardig soloproject nodig.

Het komt tot het absurde: een paar afleveringen verdwijnt het titelpersonage bijna volledig uit zijn eigen show, alsof hij zijn falen als centraal punt bevestigt. Dan verandert The Book of Boba Fett in het tweede seizoen van The Mandalorian met een paardenstaart - en in deze vorm, die symptomatisch is, ziet het meest aantrekkelijk uit. De rest van de tijd glijdt "The Book" merkbaar weg, springend tussen een onderontwikkeld gangsterdrama over de herverdeling van macht en de strijd tegen het drugssyndicaat (deze dingen die ik in de eerste plaats gewoon wilde zien) en slepende flashbacks over verzakken met de Tusken-stam onmiddellijk na de gebeurtenissen van Return of the Jedi. In die zin is het vooral verontrustend om te bedenken wat er in The New Republic Rangers moest gebeuren, een andere spin-off van The Mandalorian, die uiteindelijk werd geannuleerd, en de resterende ontwikkelingen lijken te zijn besloten om in de volgende seizoenen te worden geïmplementeerd van de vlaggenschipshow, als zo'n "Book of Boba Fett" nog steeds als een adequate toevoeging aan de lijn werd beschouwd. We maken ons zorgen over Ahsoka, aangekondigd voor volgend jaar.

Maar minus het totaal onsamenhangende script, waarvoor alle woede op showrunner Jon Favreau moet worden gericht, is de serie echter bijna geweldig. Er is nog een hoop knipogen naar de westerse klassiekers, nog een magazijn van referenties en paaseieren - er is nog een luxer muzikaal thema van Ludwig Johansson - die is er. Het is geweldig om Robert Rodriguez in de zaak te zien, wiens producerhand hier duidelijk zichtbaar is - en die duidelijk graag in deze zandbak rommelt (grapje over Tatooine): de eigenaardige voorliefdes van de regisseur van "Desperado" zien er erg grappig uit in de context van "Star Wars" (fans accepteerden dubbelzinnig een bende jonge cyborg-bikers op opvallende jet-bikes, maar George Lucas zou het waarschijnlijk goedkeuren). Danny Trejo is eindelijk opgepakt - wat kan de claim zijn?

In dit stadium is het niet erg duidelijk wat de toekomst voor de show in petto heeft: we zullen zijn helden hoogstwaarschijnlijk ontmoeten in het derde seizoen van The Mandalorian (het zal vermoedelijk ergens eind 2022 beginnen), maar direct over het tweede seizoen van Het Boek totdat je niets meer hoort. Disney houdt op typische wijze zijn mond. Er is hoop dat de betrokkenen nog tot bezinning zullen komen en er helemaal geen seizoen komt, en de verhaallijnen die in gang zijn gezet zullen in de volgende afleveringen van The Mandalorian worden uitgewerkt, aangezien ze daar duidelijk thuishoren. Jon Favreau, voor wie we een paar jaar geleden om een ​​nieuwjaarsprijs smeekten, nu zou ik je willen adviseren om een ​​dag of twee in een spa-capsule te liggen (Boba Fett brengt er zelf een benijdenswaardige hoeveelheid tijd in door), zijn krachten verzamelen (moge de Force bij je zijn), denk aan zijn gedrag. Maar dat deert ons helemaal niet.

bbabo.Net