14 februari om 14.00 uur opende in de grote foyer van het Vakhtangov Theater de tentoonstelling "Gadibuk". Vakhtangov en "Habima": de levenslijn. Het werd georganiseerd door het theater zelf, de Israëlische ambassade en het Euro-Aziatisch Joods Congres.
Wereldpremières van het legendarische toneelstuk "Gadibuk", in 1922 opgevoerd door Yevgeny Vakhtangov gebaseerd op het toneelstuk van de Joodse schrijver S. An-sky, evenals verschillende lagen van nationale culturen, slaagden de organisatoren erin om in twee dozijn kleine stands te passen. Uniek fotomateriaal, illustraties van Henrik Ripsam, andere kunstenaars, en affiches, affiches... Eigenaardige afdrukken in ruimte en tijd: "Gadibuk" in Duitsland, Italië, New York. Op de tentoonstelling in Parijs en op televisieopnames in Londen. Eindelijk in het beloofde land.
Vakhtangovskiy had geluk met jubilea in 2022.
— Onlangs vierden we de 100ste verjaardag van de oprichting van het Vakhtangov Theater, de 100ste verjaardag van de voorstelling “Gadibuk” door het Habima Theater. Eindelijk, over twee weken vieren we de 100ste verjaardag van het toneelstuk "Princess Turandot". En gisteren was de verjaardag van Evgeny Bagrationovich, - zei de assistent-artistiek directeur Dmitry Trubochkin. "De Vakhtangov-tradities behoren niet alleen tot de Russische, maar ook tot de wereldcultuur", benadrukte hij, terwijl hij het woord gaf aan het hoofd van de Israëlische ambassade, Alexander Ben-Zvi.
- De tentoonstelling geeft echt het volledige scala van alles wat deze uitvoering deed - het beroemdste werk van Vakhtangov in het buitenland. In Israël is "Gadibuk" een kenmerkende uitvoering geworden van het Habima Theater, dat wordt beschouwd als het Israëlische nationale theater. De wortels liggen hier in Moskou', zei de ambassadeur.
De speciale vertegenwoordiger van de president van de Russische Federatie voor internationale culturele samenwerking Mikhail Shvydkoy, aangezien een dergelijk jubileumthema al ter sprake is gekomen, kon niet anders dan vermelden dat ons land zich ook verheugt over de 30e verjaardag van het herstel van de diplomatieke betrekkingen met Israël ( gestopt door de Sovjet-Unie in 1967 na de Zesdaagse Oorlog):
— Deze dertiende verjaardag is veel veranderd, gezien nieuwe kansen. Het is zelfs onmogelijk om jezelf te herschikken dat we 50 jaar geleden zouden zijn bijeengekomen om de verjaardag van "Habima" te vieren, benadrukte Shvydkoy. Met vermelding van de doctor in de kunstgeschiedenis Vladislav Ivanov, de auteur van een reeks opmerkelijke boeken over Vakhtangov en de Vakhtangovieten, merkte Shvydkoy op dat het alleen in de realiteit van het nieuwe Rusland mogelijk werd om officieel en publiekelijk deel te nemen aan Joods theateronderzoek, en niet geleidelijk, zoals voorheen.
Op zijn beurt vertelde de acteur en regisseur Igor Pekhovich over tragische dingen - dat "Habima", die naar Palestina was vertrokken, zichzelf en de uitvoering redde, terwijl het theater "GOSET" van Alexei Granovsky een tragisch lot onderging. Het werd gesloten tijdens de antisemitische stalinistische campagne van de late jaren 40, en de laatste artistiek directeur, Veniamin Zuskin, werd onderworpen aan repressie en stierf.
Alleen Rimas Tuminas bleef in de schaduw van het evenement, die als hoofdpersoon van de "gastheer" niet naar de microfoon kwam. Er kan echter weinig worden toegevoegd aan alles wat is gezegd. Bedenk dat de theaterstudio "Habima" in 1917 ontstond dankzij het enthousiasme van de acteur en regisseur Naum Tsemakh met de directe hulp van Stanislavsky. "Habima" werd de "bijbelse studio" van het Moskouse kunsttheater genoemd. De eerste artistiek directeur van het theater, dat zijn uitvoeringen in het Hebreeuws presenteerde, was Evgeny Vakhtangov. Tegelijkertijd wist het genie van de toneelkunst van het Hebreeuws niet wat hem er niet van weerhield om in "Gadibuk" de taal van universele fantastische theatraliteit en magisch realisme te creëren.
bbabo.Net