De reactie van China op de militaire machtsovername van vorige week in Burkina Faso was opmerkelijk gedempt in vergelijking met zijn verklaring na de staatsgreep in Guinee in september.

In plaats van de openhartige veroordeling die volgde op de omverwerping van de Guinese president Alpha Conde, riep Peking "alle partijen in Burkina Faso op om de fundamentele belangen van de natie en het volk voor ogen te houden en geschillen vreedzaam op te lossen door middel van dialoog".

De woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken, Zhao Lijian, zei vorige week dinsdag dat China "alles zal doen om de veiligheid van Chinese burgers in het land te beschermen".

De Chinese ambassade in Ouagadougou heeft een veiligheidswaarschuwing afgegeven aan haar burgers om voorzorgsmaatregelen te nemen.

De adviseur voor politieke zaken in Burkina Faso Wang Wenzhang vertelde vorige week aan CCTV dat de ongeveer 500 Chinese burgers in het West-Afrikaanse land momenteel niet worden getroffen, maar China houdt hun veiligheid nauwlettend in de gaten.

De reactie van Peking op de staatsgreep in Burkina Faso, waarbij Roch Marc Christian Kabore werd verdreven, was een terugkeer naar China's decennia-oude beleid van niet-inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van andere landen.

Ter vergelijking: in zijn verklaring over de Guinese staatsgreep van vorig jaar stond botweg: "China verzet zich tegen pogingen tot staatsgreep om de macht te grijpen en roept op tot de onmiddellijke vrijlating van president Alpha Conde".

Waarnemers merkten op dat de reactie waarschijnlijk werd gedreven door economische belangen.

Chinese bedrijven hebben grote mijnbouwbelangen in Guinee, vooral in ijzererts.

Peking is een speler in de Guinese economie en koopt het grootste deel van zijn bauxiet, en zijn bedrijven hebben ook een aandeel in de ijzerertsreserves van het land.

De investeringen omvatten onder meer 's werelds grootste ijzerertsproject, de Simandou-mijn.

In Burkina Faso begint China pas voet aan de grond te krijgen nadat Ouagadougou in 2018 de loyaliteit van Taipei naar Peking verruilde na een aan-uit-relatie die decennia teruggaat.

Burkina Faso was het enige Afrikaanse land dat in 1994 de diplomatieke betrekkingen met Taipei hervatte, na eerder Peking in 1973 te hebben erkend.

Alleen eSwatini, voorheen Swaziland, erkent nu Taipei in Afrika.

Jason Li, een onderzoeksmedewerker bij het Oost-Azië-programma van het Stimson Centre, zei dat de reactie van China een indicatie was van het relatieve gebrek aan investeringen in Burkina Faso in vergelijking met andere West-Afrikaanse staten.

De lagere economische inzet maakte China minder krachtig in het uiten van zijn voorkeuren, zei hij, maar "vertegenwoordigt ook de gecompliceerde diplomatieke geschiedenis die Burkina Faso in de Chinese context heeft". "Dit heen-en-weer introduceert een nieuw element van het Chinese buitenlandse beleid in dit land - en daarom zijn boodschap aan binnenlandse politieke ontwikkelingen." Waarom China is 'weggedreven' van zijn Afrikaanse bondgenoten bij militaire staatsgrepen Volgens Li is het handhaven van veiligheid van het grootste belang in de Chinese denkwijze, vooral tegen islamitisch extremisme zoals de binnenlandse opstanden in Burkina Faso. "Beijing bekijkt internationaal extremisme automatisch door de lens van zijn eigen interne veiligheid vanwege Xinjiang", zei hij.

De staatsgreep in Burkina Faso zou het resultaat zijn van groeiende woede tegen de regering over haar falen om aanvallen van militanten die banden hebben met Al-Qaeda en Islamitische Staat, waarbij duizenden doden en miljoenen ontheemd zijn, te beteugelen.

Burkina Faso is het vierde West-Afrikaanse land dat in minder dan twee jaar door staatsgrepen wordt getroffen, met twee militaire overnames in Mali – in augustus 2020 en opnieuw in mei vorig jaar – en Tsjaad in april, evenals in Guinee.

China stond bekend om zijn niet-inmenging buitenlands beleid.

En toen kwam Guinee Lina Benabdallah, een specialist in de betrekkingen tussen China en Afrika aan de Wake Forest University in North Carolina, dat langdurige instabiliteit ertoe kan leiden dat Chinese investeringen uit Burkina Faso verdwijnen.

Nu Li Jian zijn ambtstermijn als ambassadeur in Burkina Faso afrondt, zou zijn opvolger waarschijnlijk van start gaan, zei ze, om de situatie te achterhalen en de juiste inschattingen te maken van wat de staatsgreep betekende voor Chinese investeringen, belangen en onderdanen.

Volgens Folashade Soule, een senior onderzoeksmedewerker aan de Universiteit van Oxford, is het onwaarschijnlijk dat de staatsgreep directe gevolgen zal hebben voor de Chinese belangen in Burkina Faso, als een van de meest recente landen die diplomatieke betrekkingen met Peking hebben hersteld.

Ze zei dat sinds de overstap naar Peking in 2018, de relatie van Burkina Faso met China weer van de grond is gekomen en heeft geleid tot bijdragen aan de strategische prioriteiten van het Afrikaanse land, met name op het gebied van landbouw, gezondheid, infrastructuur en humanitaire hulp.

China prijst digitale zijderoute in Afrika Ouagadougou heeft ook geprofiteerd van Chinese militaire training, met 72 beurzen voor Burkinese studenten en ambtenaren op militaire scholen in China.

Soule zei dat Chinese investeringen in het land een smart city-initiatief omvatten, "Smart Burkina", gefinancierd via een Exim Bank-lening van US $ 94 miljoen en ontwikkeld door Huawei Technologies en China International Telecommunication Construction Corporation.Het project omvat de installatie van een glasvezelnetwerk van 650 km (400 mijl) en bewakingscamera's in de hoofdstad en Bobo Dioulasso, het economische centrum van Burkina Faso en de op een na dichtstbevolkte stad.

Soule zei dat een van de gevolgen van de staatsgreep een verdere betrokkenheid bij China zou kunnen zijn – en Rusland, wiens lobbyisten al hun diensten hebben aangeboden aan de junta om de veiligheidsdreigingen van het land aan te pakken.

Kan Peking, met zijn projecten in Afrika met risico's, nog neutraal blijven? "In een context waarin het land wordt geconfronteerd met toenemende terroristische dreigingen... zou de militaire junta verder kunnen reiken naar landen als Rusland en China", zei ze. "Dit zou een geval kunnen worden waarin nieuwe strategische partners zoals China en Rusland een grotere rol zullen spelen als beveiligingsaanbieders in de regio." China financierde al een inspanning van de G5 Sahel Joint Force – bestaande uit Burkina Faso, Tsjaad, Mali, Mauritanië en Niger – om gewelddadig extremisme te bestrijden door middel van een partnerschap met de Afrikaanse Unie, benadrukte Soule.

bbabo.Net