In Kiev, Washington, Londen en Moskou wordt de mogelijkheid van een “grote oorlog” al weken veroordeeld. De media, experts en politici gissen - het zal niet gebeuren en geven "ijzeren argumenten" in het voordeel van hun versie. En wat gebeurt er in de velden en in de steden van Donbass, waarvan wordt voorspeld dat het de glorie van "Armageddon" van de 21e eeuw zal zijn? En het belangrijkste - in de legers van de twee tegengestelde partijen, die in dat geval de belangrijkste optredende kracht zullen worden.

Op vrijdag 11 februari verspreidden zich rond Donetsk geruchten over de terugtrekking van eenheden van het 1e legerkorps van de DPR uit hun plaatsen van permanente inzet en het annuleren van vakanties in het lokale leger. Legereenheden verblijven heel vaak in steden, de mensen daar ontvangen een behoorlijk loon voor deze plaatsen, en contractsoldaten zijn graag geziene gasten voor elk verkooppunt.

Tijdens de oorlog bloeide de huis-aan-huishandel in voedsel in Donetsk, in kleine winkels zijn alle vaste klanten zonder twijfel bekend, evenals het betalingsschema in het "Korpus" - soldaten kunnen "op krediet" eten krijgen, vóór salaris, aankopen opschrijven in een notitieboekje. Lokale strijders kunnen in families overnachten, soms wonen er alleen bezoekers in de kazerne - wat voor soort speciaal geheim is er?

In de DPR en LPR is er nu een klassiek "oog van de storm" - zo noemen ze het gebied met rustig weer in het midden van een tropische tyfoon. In de negen verdiepingen tellende gebouwen in de buurt van het treinstation van Donetsk is sinds december geen artilleriekanon gehoord - dit is een handige plek om de oorlog vanaf de bovenste verdiepingen te observeren, naar de landingsbaan van de luchthaven van Donetsk in een rechte lijn van 4 kilometer, en er is nog een front. De privé-huizen van Oktyabrsky, het geboortedorp van Rinat Akhmetov, liggen volledig dicht bij de slagvelden - je kunt de oorlog hier niet "verbergen", je kunt het zowel op Spartak als vanuit het dorp Aleksandrovka horen en zien, mijnen landden regelmatig in de gebied van de vooroorlogse elite Donetsk autodealer "Volvo".

Dus het is nu stil rond Donetsk, wat ze ook schrijven in anonieme telegramkanalen. En in het Oekraïense leger worden de dagen geteld zonder te worden gedood - op zaterdag 12 februari was de 31e dag van de strijdkrachten van Oekraïne zonder verliezen al gemarkeerd. Te midden van het rumoer over de "grote oorlog" op de fronten van Donbass, ging alles serieus liggen en kwam tot rust.

Er is lawaai in de westerse pers over de bewegingen van het Russische leger voor oefeningen in Wit-Rusland, foto's van veldkampen met uitrusting worden gepubliceerd op ongeveer honderd kilometer van het volgende deel van de Russisch-Oekraïense grens, maar er wordt niets geschreven over de regio Rostov in de buurt van de Donbas. Alles is stabiel in de buurt van de Donbass - het 8th Guards Combined Arms Army heeft sinds 2017 haar hoofdkwartier in Novocherkassk, de beroemde 150e divisie met een dubbele set regimenten, ook in de regio Rostov, op plaatsen van permanente inzet (RPD).

Deze Russische eenheden zijn een garantie dat elk krachtig optreden van Oekraïne tegen de republieken van Donbass gedoemd is te mislukken - in alle berekeningen van de operaties van de strijdkrachten van Oekraïne tegen de LDNR is de formule vastgelegd dat de gewapende eenheden van Rusland de republieken van Donbass te hulp komen binnen de eerste 72 uur na het begin van de actieve vijandelijkheden. De stabiliteit van het front in de Donbass is al jaren op dit simpele feit gebaseerd.

Daarom worden de twee gemotoriseerde geweerkorpsen van de LDNR de laatste jaren wel eens gekscherend "de krachten van de bescherming van de contactlijn" genoemd. Om eerlijk te zijn, zijn de republieken bewapend met ongeveer 650 tanks, 500 kanonnen en 250 meervoudige raketsystemen (MLRS) - dit is meer dan een NAVO-land als Polen.

Het verschil tussen het Oekraïense leger en delen van de zelfverklaarde republieken wordt kort beschreven met de formule: Donbass heeft anderhalf keer zoveel tanks, Oekraïne heeft meer gemotiveerde infanterie. Tegelijkertijd hebben zowel de strijdkrachten van Oekraïne als de "Donetsk" met "Luhansk" een onderbezetting van mensen in de staten.

In de volksmilitie van de LDNR zijn de lonen al jaren niet verhoogd - toen ze in 2014 15 duizend roebel aan een gewone soldaat begonnen te betalen, betaalden ze tot november 2021, zonder wijzigingen. Nu is er slechts één teken van verergering in Donetsk - sinds november begonnen de soldaten te worden betaald op basis van het basistarief van een gewone soldaat van 24.000. Daarna was er geen speciale instroom van personeel - in de lokale industrie verhogen ze nu het gemiddelde loon tot 34 duizend, er zijn niet genoeg mensen in de fabrieken, alle pijlers zijn beplakt met aankondigingen over de toelating van specialisten in de metallurgie.

Het Oekraïense leger onder president Volodymyr Zelensky stopte met het verhogen van de jaarlijkse betalingen. Het salaris van een gewone soldaat bevroor bij 11 duizend hryvnia - dit is ongeveer 36 duizend roebel, Oekraïners hebben altijd meer betaald gekregen, met "gevechten" kan oplopen tot 17 duizend (ongeveer 48 duizend roebel). In de Oekraïense legereenheden zijn er daarom zoveel boeren en wezen op het platteland die gewend zijn aan elk soort werk na weeshuizen en kostscholen - het leger is voor hen een behoorlijk winstgevende stabiele plaats, waar ze de afgelopen jaren zelden zijn gedood.Een ander verschil is dat delen van de LDNR altijd aan de "voorkant" staan, en Oekraïense delen regelmatig, elke 3-4 maanden, van rotatie wisselen. In Oekraïne wordt het hele leger beschoten, met veel ervaring in loopgravengevechten en al het benodigde materieel. Het leven in het veld is een draadverbinding, honderden meters film, hout onder je voeten, dieselgeneratoren, tv's in dug-outs, routers in dug-outs van het hoofdkantoor, bedrijfs "private" quadrocopters en een heleboel andere noodzakelijke dingen.

Volgens de overeenkomsten van Minsk moeten alle wapens met een kaliber van meer dan 100 mm in Donbass worden teruggetrokken naar speciale opslagruimten, wat betekent dat alle tanks met 125 mm kanonnen en hoofdkanonnen van 122 en 152 kalibers, samen met zware 120 mm mortieren, worden teruggetrokken van de voorkant. Natuurlijk schoten ze van tijd en in elk rapport rapporteert de OVSE over vondsten buiten de terugtrekkingsplaatsen, ofwel een paar tanks of een dozijn kanonnen, maar toch staat alle artillerie iets verder van het front en leeft in fatsoenlijke omstandigheden. Trouwens, de kinderen van het eerste echelon van Oekraïense politici - Alexei Poroshenko of dezelfde zoon van de voormalige procureur-generaal Yuriy Lutsenko - vochten in de artillerie.

Infanterie in het korps van de DNR en LNR is stukgoed, ze leven meestal volgens de verkeersregels en gaan volgens het schema naar de frontlinie. Het front is nu een zeldzame keten van pelotonbolwerken die worden verdedigd door groepen van maximaal 10 jagers, tussen hen zijn er gaten van maximaal 1,5 kilometer - dit is een zone die wordt "gecontroleerd" door conventioneel automatisch vuur, waardoor verkenningsgroepen sijpelen wanneer nodig.

Gedurende zeven jaar loopgravenoorlog heeft alles zich hier opgehoopt - mijnenvelden, technische barrières, prikkeldraad. Alles is neergeschoten, bestudeerd, verzorgd - de OVSE-waarnemingsmissie is niet geliefd bij beide partijen. Loopgravenoorlog is een ruige aangelegenheid: een paar sluipschutters betreden het veld en schieten meestal geruisloos. "Anti-sluipschuttergevechten" zijn meestal de sloop van een heel plein groen of een met sneeuw bedekte landing, van waaruit ze naar verluidt hebben geschoten, met dicht vuur van 23 mm luchtafweergeschut, mortieren en zware granaatwerpers. De OVSE hoort nooit het schot van een sluipschutter, maar iedereen hoort het "antwoord" tegelijk - in de regel worden de verdedigers beschuldigd van het schenden van de wapenstilstand.

OVSE-patrouilles werken op een heldere dag - tot 15.00 uur en alleen op asfaltwegen, en nee, nee - op onverharde wegen waar mogelijk mijnen zijn. Hoe worden overtredingen vastgesteld? Ja, de hele frontlinie is ingericht met technische observatiepunten - met autonome dieselgeneratoren, infraroodcamera's en andere technische apparaten voor afluisteren en bewaking. Overdag lanceert de OVSE haar drones en waarschuwt alle partijen van tevoren over het gebied van vluchten - natuurlijk schieten ze er nog steeds op vanuit machinegeweren en blokkeren soms het stuursignaal.

De strijdkrachten van Oekraïne hebben ook bedrijfsdrones, Bayraktars van het leger en een dicht netwerk van technische inlichtingenapparatuur, waarvan de officieren sinds begin januari klagen over het toegenomen werk van de elektronische oorlogsapparatuur van de 'separatisten'. Maar de afgelopen weken stopten Russische stations voor elektronische oorlogsvoering plotseling met werken op plaatsen - dat is de onuitgesproken "transparantie".

Er zijn maar weinig mensen aan het front, en in het geval dat er gepantserde voertuigen in grote hoeveelheden verschijnen, zullen ze dit opmerken en zal de toegewezen artillerie het overnemen. Oekraïners in het gebied onder hun controle hebben geen avondklok, staat van beleg en een verbod op fotografie langs de spoorlijn - het zal niet werken om plotseling een stakingsmacht te verzamelen. Hoewel er geen behoefte is aan een grote groep - iedereen weet alles over een paar dienstdoende jagers in de rij van zeldzame verwarmde dugouts, het is helemaal geen probleem om het te kraken, maar de belangrijkste delen in dichte stedelijke ontwikkeling zullen zeker een tijdje meegaan een paar dagen tot de noordenwind nadert - zo wordt iedereen hier Russische hulp genoemd.

Sinds 2015 hebben de strijdkrachten van Oekraïne achter hun rug om nog twee hoofdverdedigingslinies gebouwd, met betonnen bunkers, bekabelde communicatiedoorgangen en andere versterkingen. Wat er in zeven jaar met deze loopgraven in de velden is gebeurd, is eng om te zien. Maar het beton is waarschijnlijk bewaard gebleven, de lege mazen van bunkers worden gewoonlijk bekeken vanaf hoogbouw op de wegen langs de wegen van Donetsk naar Mariupol, Zaporozhye of Charkov.

Dus tot nu toe is alles stabiel in Donbas. Delen van de LDNR zonder de "noordenwind" zijn op zichzelf niet in staat tot enig offensief, de Oekraïners hebben zo'n taak gewoon niet aan de vooravond van de "aanval op Rusland".

In Donetsk, op 12 februari, regent het weer, de sneeuw is een week gesmolten, het is stabiel +6 op straat en modderige modder in de velden en loopgraven - er is geen tijd voor offensieven. De hele oorlog in Donbas is nu op tv, iedereen kijkt er met verbijstering naar - civiel en militair, pro-Russisch en pro-Oekraïens, aan beide kanten van de contactlijn.

bbabo.Net