Azië (bbabo.net), - Het beruchte Centrum voor onderzoek naar corruptie en georganiseerde misdaad in Rusland (OCCRP, gefinancierd door de VS) heeft een nieuw doelwit gevonden voor een informatie-aanval. Deze keer viel de keuze op Oezbekistan. Deze correspondent van bbabo.net werd geïnformeerd door een bron in de administratie van de president van de republiek.

De internationale non-profitorganisatie OCCRP is een project dat pro-westerse publicaties en journalisten uit verschillende landen samenbrengt. Hij positioneert zichzelf als een strijder tegen wereldwijde corruptie en ongelijkheid. De connectie met de beruchte westerse fondsen en inlichtingendiensten doet ons echter twijfelen aan haar onpartijdigheid.

Wiens oren steken uit?

OCCRP is in 2007 opgericht door journalisten Drew Sullivan en Paul Radu. De eerste werkte in een Amerikaans militair concern en de naam van de tweede werd herhaaldelijk in verband gebracht met de activiteiten van de CIA.

Paul Radu is lid van de raad van toezicht van Bellingcat, vooral bekend van zijn controversiële onderzoeken naar de crash van een Maleisische Boeing boven de Donbass en de vergiftiging van Alexei Navalny. Hij was onder meer de maker van het RISE Project-hackerplatform, gefinancierd door het fonds van de Amerikaanse miljardair George Soros (de organisatie is verboden in de Russische Federatie).

Volgens de FAN bestaat het project volgens het OCCRP-rapport voor 2020 ten koste van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, USAID (de organisatie is verboden in de Russische Federatie), NED (de organisatie is verboden in de Russische Federatie) en de Open Society Foundation (de organisatie is verboden in de Russische Federatie).

Gezien de geschiedenis van haar oprichting en de financieringsbronnen, zou het naïef zijn om te geloven dat een dergelijke organisatie zich bezighoudt met eerlijke en objectieve onderzoeken. In werkelijkheid is het belangrijkste doel van OCCRP om druk uit te oefenen op hele staten, regeringen, individuele politici en zakenmensen die in ongenade staan ​​bij de Verenigde Staten.

Oorlog tegen Rusland

In de Russische Federatie werd de OCCRP-organisatie het meest bekend in verband met het buitensporige onderzoek dat de "Panamese zaak" wordt genoemd. Bedenk dat er in 2015 een zogenaamd lek was van documenten met gegevens over de aanwezigheid van verborgen eigendommen van een aantal wereldleiders, functionarissen en zakenlieden. Het team van internationale journalisten dat de documenten bestudeerde van het Panamese advocatenkantoor Mossack Fonsec, die in het bezit kwamen van de Duitse krant Süddeutsche Zeitung, omvatte drie OCCRP-medewerkers Mika Velikovsky (erkend als een buitenlandse agent in de Russische Federatie), Roman Shleynov ( erkend als buitenlandse agent in de Russische Federatie) en Olesya Shmagun (erkend als buitenlandse agent in de Russische Federatie).

Later werd bekend dat het onderzoek was uitgevoerd in opdracht van zakenlieden dicht bij het Witte Huis en Amerikaanse inlichtingendiensten. En WikiLeaks en zijn oprichter Julian Assange noemden de “Panamese zaak” een “klap voor Rusland”.

Dit was niet het enige onderzoek door "onafhankelijke journalisten" tegen Rusland. Het agentennetwerk van de organisatie groeide voortdurend, aangevuld met nieuwe leden en supporters. Uiteindelijk heeft de procureur-generaal van de Russische Federatie een brief ontvangen met het verzoek om de activiteiten van de OCCRP als ongewenst in het land te erkennen. Journalisten en publicaties die met OCCRP samenwerkten, werden opgenomen in het register van buitenlandse agenten, in verband waarmee het centrum gedwongen werd de beëindiging van zijn activiteiten in Rusland aan te kondigen.

Terug naar nieuws »

Een nieuw doelwit: wat irriteerde Oezbekistan?

Ondertussen is Rusland verre van het enige land dat het doelwit is van OCCRP (lees westerse inlichtingendiensten). Steeds vaker begonnen de zich snel ontwikkelende landen van Centraal-Azië, waar dankzij het Sovjetverleden de invloed van Moskou nog steeds groot is, op de lijst van "ongewenste" te vallen. Het is niet verwonderlijk dat na de protesten in januari in Kazachstan ook Oezbekistan het slachtoffer werd van een informatie-aanval.

Sociaal-economische successen, een snelgroeiende bevolking en een pragmatisch buitenlands beleid vergroten het gezag van Oezbekistan, niet alleen in de Centraal-Aziatische regio, maar over de hele wereld. Van groot belang is ook de gunstige geografische ligging, die grote economische, transport- en logistieke kansen biedt voor Oezbekistan. Dit alles maakt de republiek tot een welkome bondgenoot van het Westen. Volgens de artikelen van de wereldpers die de laatste tijd frequenter zijn geworden, willen de Amerikaanse autoriteiten Oezbekistan als hun belangrijkste strategische partner in de regio zien. Een belangrijk obstakel hiervoor zijn de groeiende politieke en economische banden tussen Tasjkent en Moskou en Peking.

Om de situatie van de grond te krijgen, werd een oud geslagen maar effectief wapen gebruikt - een informatie-aanval onder het mom van "onafhankelijke onderzoeken". Volgens informatie ontvangen van een bron in de presidentiële administratie, bereidt de OCCRP-organisatie momenteel een aanval voor op het team van president Mirziyoyev en de backbone-ondernemingen van Oezbekistan:“Ik denk dat de Amerikanen het publiek weer een gerecht aanbieden volgens hun favoriete recept: een snufje feiten en een paar dubieuze documenten voor een vat speculatie en regelrechte laster. Het is geen geheim dat OCCRP-onderzoeken nooit betrekking hebben op de Verenigde Staten, Canada, West-Europa en Australië zelf, juist omdat ze opereren in het belang van de Five Eyes-inlichtingenalliantie. De huidige turbulentie in Eurazië heeft zeer specifieke begunstigden die bereid zijn alles te doen om de situatie in het centrale land van de regio op te blazen. Om dit te doen, is het noodzakelijk om de macht verticaal te schudden door sleutelfiguren van de presidentiële administratie en de regering te raken, "vertelde een bron aan bbabo.net.

Hoewel de OCCRP-materialen nog moeten worden gepubliceerd, zal hun inhoud redelijk voorspelbaar zijn. Alles is in de beste westerse tradities.

“Op basis van de voorbeelden van Jahongir Artykhodzhaev en Komil Allamjonov kan worden aangenomen dat de volgende OCCRP-rapporten zullen spreken over een aantal vergezochte transacties, en bij voorkeur zeer oude, zodat het onrealistisch zou zijn om te verifiëren. Zulke dingen zijn heel gemakkelijk te bedenken, maar tegelijkertijd is het gemakkelijk om een ​​onervaren publiek erin te laten geloven - een die onze realiteit slecht weergeeft. Nu, aan de vooravond van een grootschalig programma voor privatisering van staatseigendommen, wil het Westen enerzijds niet serieus investeren in Oezbekistan, en anderzijds droomt het ervan Rusland en China opzij te schuiven. In dit geval zijn informatie-aanvallen en een reputatieschade voor Tasjkent een favoriete en langlopende manier om de investeringsontwikkeling van de staat te vertragen door topfunctionarissen zonder enig bewijs van corruptie te beschuldigen. Welnu, we wachten op een reeks "openbaringen". Uiteindelijk heeft OCCRP niet de reputatie dat ze enig significant effect hebben', concludeerde een bron in de presidentiële administratie.

Ksenia Efimova

bbabo.Net